Ebook Na marginesie mobi,epub,pdf

a egzaminie maturalnym (,,Ucz się, chłopcze, matematyki"), o absurdach tzw. medycyny pracy (,,Ze starego słownika"), o żądaniu przez różne instytucje administracji państwowej wielokrotnego podawania przez obywateli mnóstwa szczegółowych danych (,,Czytelny podpis"), o absurdach polskiego wymiaru sprawiedliwości (,,Z góry czy od dołu")... Naprawdę, radzę przeczytać te i inne ,,krajowe" felietony - będzie jak znalazł, żeby sprowokować ciocię Euzebię na obiadku rodzinnym. Oczywiście jako informatyk Profesor napisał również sporo felietonów o informatyce i jej roli w naszym życiu. Ale żeby przystąpić do ich lektury, nie trzeba mieć doktoratu z informatyki (ani nawet magisterium). W dzisiejszych czasach prawie każdy ma codziennie kontakt w domu oraz/lub w pracy z systemami informatycznymi, z ich nabywaniem, z ich wdrażaniem itd. Dlatego przeczytanie tych felietonów będzie interesujące też dla nieinformatyków, którzy w dodatku dowiedzą się czegoś nowego o problemach związanych z informatyzacją. A poza tym edukacyjnym walorem Czytelnik niejednokrotnie zostanie rozbawiony do łez, gdyż ich Autor jest człowiekiem o pierwszorzędnym poczuciu humoru. Na koniec wróćmy - zgodnie z obietnicą - do osoby samego Autora. Profesor Turski to człowiek renesansowy, co jest (niestety) absolutną rzadkością w dzisiejszych czasach. Przede wszystkim z pewnością jest wybitnym uczonym o prestiżu międzynarodowym (napisałem: z pewnością, gdyż tym razem opinię tę wyrażam jako profesor zwyczajny w zakresie informatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego). Oprócz wspomnianej na wstępie ,,biblii informatycznej" jest autorem znakomitych monografii naukowych, takich jak ,,Metodologia programowania" (wydana też w języku angielskim przez renomowane wydawnictwo Heyden pod tytułem ,,Computer Programming Methodology" czy też opublikowana przez Adison-Wesley monografia ,,The Specification of Computer Programs" (wspólnie z Maibaumem). Jego artykuły naukowe ukazywały się w najlepszych międzynarodowych czasopismach, że wspomnę jedynie tak prestiżowe, jak: ,,Theoretical Computer Science", ,,The Computer Journal", ,,IEEE Transactions on Software Engineering", ,,Communications of ACM", ,,Information Processing Letters". W uznaniu dla jego dorobku naukowego został przyjęty w poczet członków Brytyjskiego Towarzystwa Informatycznego (British Computer Society) oraz (brytyjskiej) Królewskiej Akademii Inżynierii (Royal Academy of Engineering). Natomiast rodzime środowisko naukowe Profesora, czyli Uniwersytet Warszawski, uhonorowało Go powierzeniem funkcji Dziekana Wydziału Matematyki, Mechaniki i Informatyki UW w 1996 roku. Działalność zawodowa profesora Turskiego nie ograniczała się nigdy do badań teoretycznych w ramach pracy naukowej ( brał udział w opracowaniu systemu operacyjnego SODA do ostatniego polskiego komputera Odra 1204). Nie do przecenienia jest Jego działalność opiniotwórcza jako pierwszego prezesa Polskiego Towarzystwa Informatycznego (przez dwie kadencje), w tym wpływ na kształtowanie polityki państwa w obszarze informatyki. Jako wyraz uznania dla tej części dorobku zawodowego, w 2004 roku Profesor otrzymał w Wielkiej Brytanii tytuł Certyfikowanego Profesjonalisty IT (Chartered Information Technology Professional) i tym samym został wpisany do państwowego (brytyjskiego) rejestru informatyków profesjonalistów. I jeszcze zapowiedziana wzmianka o dorobku artystycznym Profesora. W 1972 roku zagrał w filmie ,,Iluminacja" w reżyserii Krzysztofa Profesor Turski jest - w rzeczy samej - postacią renesansową, a felietony zebrane w niniejszym zbiorze są najlepszym wyrazem Jego niesłychanej wprost erudycji. Dlatego też, gorąco zachęcam do ich lektury. A ponieważ niniejsza książka została wydana z okazji siedemdziesiątych piątych urodzin Profesora, zatem Dostojnemu Jubilatowi życzmy: ,,11001002 lat! 11001002 lat! Niech żyje, żyje nam!". Kraków, 18 lutego 2013 roku Mariusz Flasiński Wstęp Wielu z nas, jeśli nie wszyscy, po pewnym czasie pracy w zawodzie zaczyna mieć spostrzeżenia ogólniejsze niż bezpośrednio dotyczące wykonywanych zadań. Na swoją pracę i jej środowisko zaczyna się patrzeć niejako z zewnątrz; formuje się, by użyć neologizmu, metapogląd na uprawianą działalność. Po głowie zaczynają krążyć różne pytania: Czy to, co robię, jest dobre? Czy panujące zwyczaje są racjonalne? Czy nasze dążenia mają sens? Czy wiemy, czym się to wszystko skończy? Czy rutyna, której nabraliśmy, jest aż tak cenna, jak się na pierwszy rzut oka wydaje? Czy nie powinno się zaczynać ,,z innego końca"? Dzięki gościnności miesięcznika ,,Wiedza i Życie" (gdzie posługiwałem się pseudonimem ,,X. Rut") i dwutygodnika ,,TeleInfo" (pod własnym nazwiskiem) przez kilka lat miałem okazję publicznie prezentować część moich metapog