Ebook Na skrzydłach Ducha Świętego, czyli Jerozolimo wołasz, a więc przybywam mobi,epub

Iwona Konarzewska-Bulczyńska Na skrzydłach Ducha Świętego czyli Jerozolimo wołasz, a wię Wydawnictwo Psychoskok Copyright (C) by Iwona Konarzewska-Bulczyńska Copyright (C) by Wydawnictwo Psychoskok 2012 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żaden fragment nie może być publikowany ani reprodukowany bez pisemnej zgody wydawcy. Skład, opracowanie graficzne i projekt okładki: Wydawnictwo Psychoskok ISBN: 978-83-63548-02-5 Wydawnictwo Psychoskok ul. Chopina 9 pok. 23, 62-507 Konin Tel. (63) 242 02 02, kom. 665-955-131 e-mail: Wstęp - Duch Św. woła na plebanii Był wieczór. W najmniejszej z salek na plebanii właśnie rozpoczynało się spotkanie. Kilkanaście zebranych osób przyglądało się jak Julek rozkładał sprzęt do projekcji slajdów. Wszyscy niecierpliwi szukali miejsca, by dobrze widzieć obrazy z bardzo daleka. Powoli ucichły rozmowy i rozpoczął się pokaz zdjęć z Ziemi Świętej. W trakcie slajdów Ks. Rafał opiekun i twórca naszej wspólnoty, opowiedział swoje własne wspomnienia z Bazyliki Grobu Pańskiego. Powiedział też... kluczowe słowa: ,,Ja byłem na wolontariacie u franciszkanów, a dziewczyny jeździły do Elżbietanek". Zacytuję raz jeszcze ...,,dziewczyny jeździły do Elż" - tyle słów wystarczył aby mogła się odbyć podróż mojego życia. Na upór nie ma rady Internet. Takie fajne narzędzie, w którym wystarczyło wpisać ,,Elżbietanki Jerozolima" i wyskoczyła strona sióstr. Na stronie widać było trzy domy prowadzone przez siostry. Na ,,chłopski rozum" wybrałam ,,Stary Dom Polski", gdyż z opisu wynikało, że umiejscowiony jest na Starym Mieście, czyli teoretycznie tam gdzie może znajdować się ziemia święta w Ziemi Świętej. OldCiti - rozmarzyłam się oglądając zamieszczone na stronce zdjęcia. Ja się rozmarzyłam, a Pan Bóg w tym czasie wyciągał schowany w swoim rękawie długi scenariusz. Właściwie dlaczego nie napisać do sióstr - pomyślałam - i nie zapytać o wolontariat, co mi szkodzi? Naturę mam raczej narwaną niż spokojną, więc jakby można łatwo było przewidzieć co zrobię. Kochane siostry odpisały. Jakże byłam szczęśliwa. Siostra Sylwestra zapytała o kilka szczegółów mojej teraźniejszości. I stał się pierwszy krok! Zaprosiła mnie na wolontariat. Jeżeli wiecie, co znaczy podskakująca z radości kobieta, w miarę w dojrzałym wieku, to byłby to widok, na który bylibyście narażeni - widząc mnie właśnie w tej chwili. Dobra, dobra. W tym momencie włączył się realizm. - A jak to zrobisz, żeby nie było cię w pracy przez cały miesiąc? Realizm bywa trudny w uż - pomyślałam (ponieważ cały pomysł był mocno surrealistyczny), że decyzja mojej pani Dyrektor będzie dla mnie jakby wskazówką bożą - czy w ogóle myśleć o wyjeździe. Na moją prośbę o miesięczny urlop za rok, ze względu na wyjazd do Jerozolimy, Dyrektorka zrobiła dość niewyraźna minę, a po chwili konsternacji zaskakująco wyraziła zgodę. No, pomyślałam, zaproszenie mam, zgodę trzeba będzie jechać. Świat zatrzymał się na moment. Po czym zazgrzytał i ruszył na nowo. Ale, ale. Włączył się rozum. - Kobieto! A skąd weźmiesz kasę na bilet lotniczy? Przecież nie masz oszczędności. - Fakt. Nie mam. Moja odpowiedź wobec mojego rozumu była krótka: Jak Bóg zechce, abym pojechała to pieniądze się znajdą! Amen. Przez sformułowanie ,,się znajdą" - rozumiałam coś raczej nierzeczywistego, nierealnego i z pogranicza zmaterializowania na moich oczach którejś z ksiąg Apokalipsy. Przypisy niedostępne w wersji demonstracyjnej