Ebook Największe skandale w świecie filmu mobi,epub,pdf

e­go nie miał tu nic do po­wie­dze­nia. Na­to­miast pro­ku­ra­tu­ra w Los An­ge­les cał­ko­wi­cie zi­gno­ro­wa­ła plot­ki i nie wsz­czę­ła żad­ne­go śledz­twa. Ży­cie He­ar­sta za­in­spi­ro­wa­ło 24-let­nie­go wów­czas re­ży­se­ra Or­so­na Wel­le­sa do na­krę­ce­nia gło­śne­go fil­mu Oby­wa­tel Kane. Pra­sa za­chwy­ci­ła się ge­niu­szem fil­mow­ca, ale pi­sma He­ar­sta przed­sta­wia­ły film jako ,,bez­par­do­no­wy i nie­od­po­wie­dzial­ny atak na wspa­nia­łe­go czło­wie­ka". Sam bo­ha­ter pró­bo­wał wszel­ki­mi spo­so­ba­mi za­blo­ko­wać dys­try­bu­cję fil­mu, wy­ku­pić ta­śmy, spa­lić ne­ga­tyw. Po­dob­no wście­kłość ma­gna­ta wy­wo­łał nie spo­sób przed­sta­wie­nia jego sa­me­go, lecz to, że film w złym świe­tle uka­zał uko­cha­ną Ma­rion. Eks­tra­wa­ganc­ki tryb ży­cia i wiel­ki kry­zys osła­bi­ły znacz­nie po­zy­cję He­ar­sta na ryn­ku pra­so­wym i fi­nan­so­wym. W 1937 roku zo­stał zmu­szo­ny do sprze­da­ży czę­ści swo­jej ko­lek­cji dzieł sztu­ki, a w 1940 stra­cił oso­bi­stą kon­tro­lę nad im­pe­rium te­le­ko­mu­ni­ka­cyj­nym, któ­re zbu­do­wał. Ostat­nie lata ży­cia spę­dził w izo­la­cji. Zmarł w swej re­zy­den­cji w Be­ver­ly Hills 14 sierp­nia 1951 roku, w wie­ku 88 lat. Nie­dłu­go po jego śmier­ci Ma­rion wy­szła za mąż, ale do koń­ca ży­cia wspo­mi­na­ła z czu­ło­ścią ko­chan­ka, któ­ry za­pi­sał jej w te­sta­men­cie pięć mi­lio­nów do­la­rów. Prze­ży­ła go tyl­ko o dzie­sięć lat, umie­ra­jąc w roku 1961. Ben­ja­min ,,Bug­sy" Sie­gel - hol­ly­wo­odz­ki ma­fio­so Oj­ciec chrzest­ny (1937-1947) Ben­ja­min Sie­gel uro­dził się w 1905 roku w jed­nym z naj­po­dlej­szych miejsc no­wo­jor­skie­go Bro­okly­nu, tak zwa­nym Wil­liams­bur­gu, dziel­ni­cy nę­dzy i nik­czem­no­ści, któ­rej at­mos­fe­ra nie uspo­sa­bia­ła do nad­mier­ne­go opty­mi­zmu. Po­tem ro­dzi­ce prze­pro­wa­dzi­li się wraz z nim do nie lep­szej dziel­ni­cy, po­ło­żo­nej po­mię­dzy 7 i 11 Ale­ją z jed­nej stro­ny a 14 i 42 Uli­cą z dru­giej, tak zwa­nej ,,Hells Kit­chen" (Pie­kiel­nej Kuch­ni), w któ­rej rzą­dzi­ło pra­wo ulicz­nych gan­gów. Mło­dy Ben był ob­da­rzo­ny wy­jąt­ko­wą in­te­li­gen­cją i wia­rą w sa­me­go sie­bie, któ­ra nig­dy go nie opusz­cza­ła. Wy­róż­niał się wśród ró­wie­śni­ków bra­kiem naj­mniej­szych choć­by kom­plek­sów i skru­pu­łów. Od naj­młod­szych lat kry­tycz­nie ob­ser­wo­wał i oce­niał ro­dzi­ców, dziel­ni­cę, w któ­rej żył, lu­dzi, ko­le­gów i na­uczy­cie­li. Wie­dział, że je­śli pój­dzie uczci­wą dro­gą, jego ży­cie bę­dzie może tyl­ko odro­bi­nę lep­sze od ży­cia ojca, ży­dow­skie­go kraw­ca, któ­rym po­gar­dzał, uwa­ża­jąc go za głup­ca i tchó­rza. Co­dzien­nie przed za­śnię­ciem mó­wił do sie­bie: ,,Słu­chaj, chło­pie, za wszel­ką cenę mu­sisz stąd wy­ry­wać. Nie ma mowy, że­byś ra­nił so­bie pal­ce i nisz­czył wzrok nad ma­szy­ną do szy­cia w tym pie­przo­nym za­kła­dzie kon­fek­cyj­nym za dzie­sięć do­lców ty­go­dnio­wo. To nie jest ro­bo­ta dla cie­bie. To do­bre dla tę­pa­ków. Ty je­steś wart cze­goś wię­cej". Już jako 12-let­ni wy­ro­stek za­jął się wraz z kum­pla­mi ścią­ga­niem ha­ra­czu od han­dla­rzy owo­ców. Na­zy­wa­no go ,,Bug­sy", co w slan­gu zna­czy tyle co: wa­riat, szaj­bus. Ben nie lu­bił tego prze­zwi­ska, uży­wa­no go więc tyl­ko za jego ple­ca­mi. W wie­ku 14 lat Sie­gel do­ko­nał pierw­sze­go za­bój­stwa. Za­strze­lił od­ma­wia­ją­ce­go mu wy­pła­ty za ukra­dzio­ną ben­zy­nę pa­se­ra Abea Mo­sco­vit­za i jego dwóch ochro­nia­rzy. W 1920 roku zo­stał ska­za­ny na 2 lata po­praw­cza­ka za do­mnie­ma­ny gwałt. Do­mnie­ma­ny, bo 20-let­nia żona no­wo­jor­skie­go ro­bot­ni­ka o me­lo­dyj­nym imie­niu Gra­ziel­la udzie­li­ła mu swych wdzię­ków nie tyl­ko do­bro­wol­nie, ale i z dużą ocho­tą. Na­kry­ta jed­nak przez męża na zdra­dzie, bo­jąc się o swe zdro­wie, a na­wet ży­cie, za­czę­ła wrzesz­czeć, że jest nie­wo­lo­na. Po wyj­ściu z po­praw­cza­ka ,,Bug­sy" zo­stał przy­ję­ty do gan­gu Mey­era Lan­skyego1, no­wo­jor­skie­go Żyda, któ­ry po­mi­mo mło­de­go wie­ku wy­wal­czył już so­bie god­ne miej­sce w prze­stęp­czej hie­rar­chii me­tro­po­lii. Tam osią­gnął pierw­szy szcze­bel sła­wy, mor­du­jąc gang­ste­ra na­zwi­skiem Va­len­ti, kon­ku­ren­ta w prze­my­cie al­ko­ho­lu. Wkrót­ce stal się pra­wą ręką sze