Ebook Narkotyki bez paniki mobi,epub

datności albo innych ukrytych czynników - niewykluczone, że pewnego dnia będziemy w stanie wykonywać testy na obecność określonych genów, które zwiększają prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Oczywiście zawsze są one ogromną tragedią dla rodziny zmarłego, ale dochodzi do nich znacznie rzadziej niż do innych rodzajów alergii, które mogą być śmiertelne, takich jak uczulenie na orzeszki ziemne[18]. Jakie inne zagrożenia wiążą się z przyjmowaniem ecstasy? Wraz z upływem czasu zgony związane z ecstasy zdarzały się coraz rzadziej, a uwaga badaczy i twórców kampanii w dziedzinie zdrowia publicznego stopniowo przenosiła się z ryzyka zgonu albo długofalowego urazu fizycznego na kwestie związane z efektami psychologicznymi. W wielu badaniach skoncentrowano się zwłaszcza na potencjalnych uszkodzeniach neuronów serotoninergicznych, czyli procesie nazywanym neurodegeneracją. Podczas eksperymentów przeprowadzonych na szczurach i małpach z użyciem dużych dawek substancji czynnej odkryto, że uszkadza ona komórki serotoninergiczne[19]. W ramach badań nad medycznymi zastosowaniami MDMA sprawdzano, czy efekt ten występuje również u ludzi, ale pomimo wysiłków nigdy nie udowodniono, że przyjmowanie tego środka w normalnych dawkach wywołuje neurodegenerację. U intensywnych użytkowniczek i użytkowników zaobserwowano zaburzenia funkcji poznawczych i pamięci, ale zmiany te były niewielkie i krótkotrwałe, a na dodatek niemal zawsze znikały po zaprzestaniu przyjmowania ecstasy[20]. W przypadku osób przyjmujących wiele różnych środków psychoaktywnych trudno jest ocenić, w jakim stopniu każdy z nich odpowiada za pojawiające się problemy. Występujące u nich zaburzenia prawdopodobnie były spowodowane przez inne substancje i przez czynności, które ludzie często wykonują pod wpływem ecstasy, na przykład przez wielogodzinny taniec. W interesującym badaniu dotyczącym mormońskich nastolatków[21], którzy przyjmowali ecstasy, ale nie zażywali żadnych innych narkotyków ani alkoholu, nie zauważono różnic w umysłowym funkcjonowaniu pomiędzy nimi a osobami, które nie korzystały z jakichkolwiek środków psychoaktywnych. Niektórzy mieli obawy, że używanie ecstasy może w perspektywie długofalowej zakłócać funkcjonowanie układu serotoninergicznego i powodować depresję, ale w badaniach nad tym zagadnieniem nie zaobserwowano żadnej istotnej klinicznie zależności[22]. Intensywni użytkownicy ecstasy (zwłaszcza ci z określonym genotypem) wypadali nieco gorzej w testach dotyczących ogólnego poziomu przygnębienia, ale nawet osoby z najgorszymi wynikami nie spełniały kryteriów diagnostycznych dla depresji. Krucjata medialna przeciw tabletkom ecstasy Media wykazują intensywne i często niewspółmiernie duże zainteresowanie szkodliwością ecstasy, co w znacznej mierze wynika ze sposobu, w jaki ten środek upowszechnił się wśród rekreacyjnych użytkowników i użytkowniczek narkotyków. Na początku lat 80. po raz pierwszy pojawił się na imprezach tanecznych w Stanach Zjednoczonych, natomiast w Europie rozprzestrzenił się po tym, jak tysiące bywalczyń i bywalców klubów przyjęło go na Ibizie latem 1986 roku. Wywarł ogromny wpływ na muzykę elektroniczną i niedługo później olbrzymie rzesze ludzi zaczęły regularnie odwiedzać nocne lokale, żeby posłuchać euforycznych i transowych utworów, które pod wpływem ecstasy brzmiały szczególnie dobrze. Choć ten nowy sposób zabawy cieszył się ogromną popularnością, stworzył dwa nowe problemy dla właścicieli klubów[23]. Pierwszy polegał na tym, że za tancerzami nieuchronnie podążały gangi przestępcze, które sprzedawały nielegalny narkotyk każdemu, kto chciał go przyjmować. Drugi problem polegał natomiast na tym, że użytkowniczki i użytkownicy ecstasy pili raczej mało alkoholu, od którego sprzedaży zależała wysokość zysków z imprez. Gdy wynajmowanie klubów stało się zbyt drogie, organizatorzy wydarzeń zaczęli szukać miejsc, których mogliby używać bez jakichkolwiek opłat - niezadaszonych terenów w okresie letnim i pustych magazynów w okresie zimowym. W czasach poprzedzających powszechny dostęp do internetu inicjatorzy darmowych imprez rave informowali o miejscu spotkania za pośrednictwem pirackiego radia, a następnie prowadzili konwój samochodów do tajnej lokalizacji, którą zajmowali na czas zabawy. Te wydarzenia niewątpliwie wiązały się z zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa: podczas dużych imprez tysiące ludzi przyjmowały duże dawki różnych substancji w odludnych miejscach, do których w razie jakiegokolwiek wypadku trudno było wezwać służby ratunkowe (zwłaszcza w czasach przed pojawieniem się telefonów komórkowych). Choć sami użytkownicy ecstasy bardzo rzadko zachowywali się agresywnie lub antyspołecznie, dilerzy narkotyków zarabiający pieniądze na imprezach czasami przejawiali a