Ebook Niedorajda, czyli co nam radzą poradniki mobi,epub

biety może rozczulić precyzja w tej frazie zawarta. Lub rozśmieszyć. A to już coś. ,,Piękny to ja nie jestem, ale pieniądze mam" - oto inna wersja poprzedniej frazy, skrócona, ale zarazem wzbogacona o element zdrowej, krytycznej oceny własnej urody. Nam podoba się o wiele bardziej, wymaga bowiem interakcji. Kobieta zostaje tu postawiona przed dylematem: estetyka czy ekonomia? Dla symetrii warto być wówczas z kolegą: wprawdzie przystojnym, ale za to spłukanym. ,,Nie mów zbyt dużo o sobie. Słuchaj. Niech Twoja uwaga będzie nakierowana na nią" - powtarzają autorzy poradników podrywania. Oto garść przykładów na stosowanie tych zasad. ,,Nie wiem, ile pani ma lat, ale nie wygląda pani na tyle" - to jest fraza może i ryzykowna, bo dotyka kwestii drażliwej, jaką jest wiek kobiety, ale dotknąwszy - zamienia w komplement. Działa więc dwufazowo. Jeśli faza pierwsza okaże się mieć działanie silniejsze, sprawa się może źle skończyć. Jeśli druga przeważy - może się udać. Zarazem jest to cytat z Antoniego Słonimskiego. O pewnej damie mawiał on, że jest prawdziwym cudem natury: ma 90 lat, a wygląda zaledwie na Ciekawe, że podobny żart usłyszeć można w jednym z filmów Woodyego Allena. Acz dotyczy on innej damy. ,,Jesteś niezła dupa z twarzy" - tu natomiast mamy do czynienia z komplementem, a jakże, aczkolwiek o dość ograniczonym zasięgu (twarz), sugerującym, że reszta (włączając np. dupę) już tak atrakcyjna nie jest. Wyobrażamy sobie, że w niektórych środowiskach fraza ta miałaby szansę powodzenia. Inne środowiska - np. studentki polonistyki - mogłyby dostrzec w niej przykład ciekawej figury stylistycznej i napięcia, jakie powstaje między użytymi w niej nazwami dwóch - poniekąd przeciwstawnych - części ciała. ,,Spodobałaś mi się fizycznie" - to także komplement zawężony. No bo czemu nie psychicznie? Mentalnie? Intelektualnie? No dobrze, może miało być ,,wizualnie", bo na pierwszy rzut oka, ale fizyczność pojawiła się na zasadzie czynności pomyłkowej: mówiącemu na tym aspekcie osobowości kobiety zależało najbardziej. ,,Pani mi się podoba. Niech pani tego nie spierdoli" - tu znów mamy do czynienia z wypowiedzią dwuczłonową: eleganckim, acz konwencjonalnym komplementem oraz groźbą. Może to jednak nie groźba, ale pokorna prośba podszyta obawą o stabilność związku, kto wie, może nawet rodziny? Mająca źródła w wielu bolesnych rozczarowaniach? Krótko mówiąc, może on ją chce wziąć na litość? ,,Wzbudza pani we mnie instynkt przedłużania gatunku" - to zarazem eleganckie i dosłowne. Naukowe i zwierzęce. Może zadziałać. Ale nie musi. Wśród porad coachów podrywania pojawia się także kategoria oryginalności. To oczywiste. Przecież jakoś trzeba się dać zauważyć, prawda? ,,Czy mógłbym zachować sobie pani ósemkę na pamiątkę?" - miał spytać kobietę pewien młody stomatolog po udanej ekstrakcji. To wzruszająca i niekonwencjonalna fraza i zupełnie nie rozumiemy, czemu nie okazała się skuteczna. W przeciwieństwie do bardzo skutecznej frazy następującej: ,,A ja mam w domu zdjęcie Clinta Eastwooda z autografem" - trudność polega na tym, że rzeczywiście trzeba mieć wtedy zdjęcie Clinta Eastwooda z autografem. ,,Chciałbym, żebyś mnie pochowała" - to przykład frazy, która także okazała się skuteczna, choć łączy w sobie element funeralny. O związkach Erosa i Tanatosa napisano wiele. W razie potrzeby służymy stosowną bibliografią. ,,Uważam, że świat idei Platona, podmiot transcendentalny u Kanta i trzeci świat Poppera mają ze sobą coś wspólnego" - też tak uważamy. ,,Hej, ty też jedziesz tym pociągiem?" - to także zdanie, które każe odbiorczyni zadać sobie pytania natury filozoficznej i od razu sytuuje dalszą konwersację na planie filozofii języka oraz logiki. Chyba że rzeczona odbiorczyni uzna nadawcę za kretyna. ,,Na dole ruże ugury bez, cukier jest słodki ale ty tez" - nie wiemy, jak fachowo nazywa się perwersja polegająca na tym, że podniecają kogoś słowa napisane z błędami ortograficznymi (być może dysortografiofilia), ale domyślamy się, że autor tej frazy na nią liczył. ,,Jak na taką grubaskę, to naprawdę mało się pocisz" - oto oryginalny komplement, bardzo intymny. Ale i ryzykowny. Powinien być opatrzony adnotacją: ,,Stosujesz na własną odpowiedzialność". Życie jest krótkie. Może więc w ogóle zrezygnować z nauk coachów, z mądrości zawartych w poradnikach, z kwiecistej retoryki, z bawełny, w którą się owija dość jednak oczywiste sprawy? ,,Całujesz się, czy trzeba z tobą chodzić?" - to zasadnicze pytanie, oparte, jak mniemamy, na fundamentalnym podziale wśród osobników płci żeńskiej (męskiej zapewne również): na takie, które od razu przechodzą do rzeczy, oraz na wymagające uprzednich ceregieli. Takich jak np. rytualne ,,chodzenie ze sobą". ,,Kocham, tęskni