Ebook Notatnik mobi,epub

wy. Jedno, co może nas utrzymać, to praca. Zaraz na początku dałem się zwieść i zaprowadziłem w resortach wasz szulchn orech30. Potem jednak zobaczyłem, że co pięć minut go zmieniacie, a tak być nie może. To nie moja wina, że starzy, dobrze wykwalifikowani krawcy zostali poza murami resortu. Jedynymi winnymi są wasi towarzysze, którzy uprzywilejowali tylko tych, co za nimi głosowali (okrzyki <> -- Sz. R.). Jeśli chodzi o chleb -- <>31 -- chciałem was kiedyś sprowokować (śmiech -- Sz. R.). Chleba muszą jednak wszyscy mieszkańcy getta mieć po równo, aby nie stwarzać wrażenia, że można się obejść mniejszą jego ilością... bo jeśli nawet robotnik dostałby cały kilogram chleba, to na pewno nie zje go sam, tylko podzieli się ze swoją żoną i dziećmi. Prawda, ten, kto pracuje, musi dostać lepsze jedzenie, i to mu zapewnię. Dam tłuszcz, mięso, margarynę i masło, rozumie się, jeśli tylko się uda. W tym tygodniu pojawiła się kwestia ogłoszenia postu z powodu braku mąki. Nie jest już jednak aktualna. Jedenaście zamówionych przeze mnie wagonów mąki pomału przybywa. Co do mięsa, zapewniam was, że dopóki robotnicy nie otrzymają dwóch jego porcji, społeczność getta nic nie dostanie. Każda rodzina robotnika, tak jak wszyscy mieszkańcy getta, otrzyma mięso na kartki żywnościowe. Zamówiłem bardzo dużo kartofli i jak tylko zrobi się cieplej i kartofle zostaną odkopcowane, robotnicy otrzymają właściwą liczbę ich kilogramów. Proszę, byście nie zapominali, że żyjemy w getcie, że jest wojna. Raz, drugi udaje się, a za trzecim -- I jeszcze jedno -- musicie pamiętać, że jeśli nie ja, a kto inny będzie próbował zaprowadzić u nas porządek, to dopiero wtedy dobrze mnie zrozumiecie. Do resortu przy Jakuba 16 nie mam żadnych pretensji. Dostarczacie dobre produkty, jesteście też dobrymi pracownikami. Wymagam jednak, by wasi instruktorzy i kierownicy grup byli dobrymi fachowcami, a bardziej jeszcze uczciwymi [ludźmi], którzy nie będą tolerować łapówek i sznapsów32 (okrzyki: <> -- Sz. R.). Nie widzę powodów, dla których robotnik trzeciej kategorii, jeśli tylko jest uczciwym człowiekiem, nie miałby się wysunąć na pierwszy plan, stać się instruktorem. Wszystkie moje myśli są zwrócone w stronę getta -- o żadnej innej rzeczy nie myślę. Klikę prasowaczy rozbiłem. Nie mogłem tolerować tego, że [uczciwie] pracujący dostawali mniejsze wynagrodzenie, a próżniacy większe. Zawsze jestem gotów do życia w pokoju ze wszystkimi, którzy naprawdę chcą pracować. Dlatego właśnie będę prowadził zaciętą walkę z wichrzycielami i szkodnikami, którzy żyją na koszt własnych towarzyszy. Wyznaję, zgrzeszyłem -- kilkudziesięciu ludzi uczyniłem Po prostu żal mi tych mąciwodów, ale co zrobić, mam teraz większe zmartwienia, [muszę] podtrzymać naszą egzystencję. Mówię wam otwarcie: dobrze wam jest, macie paszport Na pewno wiecie, że nie rzucam słów na Nie ma już kolektywu nauczycielskiego. Już nie jest gospodarzem resortu, przeciwnie, jeśli tylko będzie tego wymagało dobro publiczne, postawię tam tego, kogo uznam za właściwego. Kosztowało mnie wiele zdrowia i wysiłku umysłowego uregulowanie tej palącej kwestii, ale nie przestraszyłem się wichrzycieli. Ludzie opowiadają niestworzone historie o 65 dag chleba, które niby to otrzymuję dla każdego mieszkańca getta, a daję mu tylko 40. Nie inaczej, jak tylko resztę zjadam Rozpuszcza się prowokatorskie wieści, że chcę urwać z robotniczych płac do 533 procent, itd., ja tymczasem przez długie miesiące walczyłem o coś zupełnie przeciwnego i w rezultacie udało mi się pozyskać duże sumy na rzecz waszych zarobków. Na razie wszyscy mieszkańcy getta będą dostawać po 40 dag chleba. Przekonałem się, że zamiast 38 ton chleba, które niedawno otrzymali robotnicy i urzędnicy (po 2 kg na osobę), jest bardziej sprawiedliwie dać 93 tony, po 60 dag dla każdego mieszkańca getta, jak to ostatnio uczyniłem. Proszę, sami powiedzcie, czy miałem prawo (okrzyki: <> -- Sz. R.). Miejcie trochę więcej zaufania do mnie! -- wykrzykuje Prezes -- jestem strażnikiem getta! Zapewniam, że zawsze jestem gotów przyjmować robotników indywidualnie albo grupowo, aby porozmawiać z nimi i ich wysłuchać. Jednak z żadnym delegatem robotników34 ani z żadnym politykiem nie będę się zadawał. W resorcie przy Jakuba 16 wszystko zostaje, jak było. Przy Jakuba 8 muszą być poprawione wadliwie uszyte ubrania. Uznaję niniejszym oba wspomniane resorty za otwarte i proszę, byście przystąpili do normalnej pracy. Kto będzie traktował swoją pracę lekkomyślnie, zostanie odsunięty. Podejmuję teraz akcję organizowania rodzinnych fabryczek, które będą zatrudniać od 10 do 15 osób. Będę tam tworzył różne gałęzie rzemiosła. O