Ebook Nowoczesne instrumenty finansowe wspierające rozwój mieszkalnictwa w Unii Europejskiej i w Polsce epub

ści w strefie euro, z punktu widzenia zadłużenia gospodarstw domowych z perspektywy czasowej pierwszych dwóch dekad XXI w. C3: Przedstawienie prognozy wpływu innowacyjnego modelu finansowania mieszkalnictwa na sytuację makroekonomiczną i mikroekonomiczną w Polsce. C4: Określenie roli rynku kredytów hipotecznych oraz rynku nieruchomości w Polsce. C5: Zidentyfikowanie rozwiązań w zakresie ochrony środowiska oraz promowania odnawialnych źródeł energii (OZE) przez innowacyjny produkt kredytowy. W związku z powyższym sformułowano następujące hipotezy badawcze: H1: Istnieje silna potrzeba dalszego rozwoju innowacyjnych instrumentów finansowych wspierających rozwój mieszkalnictwa. H2: Występuje współzależność pomiędzy wprowadzeniem innowacyjnego modelu kredytowego a rozwojem sytuacji makroekonomicznej oraz mikroekonomicznej[10] Polski. H3: Innowacyjny produkt kredytowy inicjuje rozwój odnawialnych źródeł energii (OZE). Niniejsza monografia ma za zadanie poszerzenie obszaru badań dotyczących finansowania mieszkalnictwa, próbując po części wypełnić lukę w dotychczasowym dorobku nauki w tym zakresie. W opracowaniu wykorzystano jako materiały źródłowe publikacje takich instytucji, jak: Komisja Europejska, Europejski Bank Centralny, Bank Rozliczeń Międzynarodowych, European Mortgage Federation, International Capital Market Association. Zaletą tych materiałów źródłowych jest ich aktualność. Dodatkowo wykorzystano publikacje nawiązujące do okresu kryzysu finansowego lat 2007-2009 takich instytucji, jak Narodowy Bank Szwajcarii oraz Swedish Institute for European Policy Studies. Chociaż dane pozyskane z tych źródeł w znacznej mierze obejmują okres dekady poprzedzającej kryzys, konkluzje w nich zawarte stanowiły kluczowe podstawy dokonania aktualnej diagnozy, identyfikacji tendencji oraz perspektyw dotyczących innowacji finansowych wspierających rozwój mieszkalnictwa na obszarze Unii Europejskiej prawie dekadę po kryzysie[11]. W opracowaniu prognozy wpływu innowacyjnego modelu finansowania mieszkalnictwa na wybrane aspekty sytuacji makroekonomicznej i mikroekonomicznej problemy badawcze zostały podzielone na dwie grupy zagadnień, w odniesieniu do których zastosowano odrębne metody prognostyczne. W przypadku pierwszej grupy problemów zastosowano metody matematyczno-statystyczne, w tym proste metody analizy i prognozowania oparte na modelach bazujących na średniorocznym tempie zmian identyfikowanym na podstawie indeksów łańcuchowych, oraz metody przyczynowo-skutkowe bazujące na jednorównaniowych modelach ekonometrycznych. W sytuacjach gdy do celów predykcji niemożliwe było stworzenie lub zastosowanie modelu ze względu na brak danych historycznych w odniesieniu do metody przyczynowo-skutkowej, modele prognostyczne zostały wykorzystane jako narzędzia symulacji. Symulacje na podstawie modelu prognostycznego pozwalały odpowiedzieć na pytanie, jakie prognozowane wartości osiągnęłaby zmienna endogeniczna, gdyby zmienne egzogeniczne przyjęły określone wartości. W przypadku drugiej grupy problemów jako metoda prognostyczna została zastosowana metoda scenariuszowa, obejmująca scenariusze możliwych zdarzeń, ze wskazaniem zwykle dwóch najbardziej prawdopodobnych scenariuszy, pozytywnego i negatywnego, stworzonych na podstawie analiz, opinii oraz wniosków ekspertów Banku Rozrachunków Międzynarodowych (Committee on the Global Financial System), Europejskiego Banku Centralnego, Szwajcarskiego Banku Narodowego (Gerlach-Kristen i Lynos), Systemu Rezerw Federalnych (Bernanke i Muellbauer), the Smith Institute (the Affordable Housing Commission), Centrum AMRON (Centrum Prawa Bankowego i Informacji[12]), a także dorobku naukowego wybranych autorów (Zadora, Zyed, Aziz i Hanif). Prognozy dotyczące pierwszej grupy problemów obejmowały lata 2020, 2021 i 2022. Realne wyprzedzenie prognoz wyniosło odpowiednio dwa, trzy i cztery lata, natomiast bieżące wyprzedzenie było równe odpowiednio jeden rok, dwa i trzy lata. Wyjątek stanowiła prognoza liczby urodzeń drugiego i kolejnego dziecka u matki w okresie T, w przypadku której realne wyprzedzenie prognozy wyniosło odpowiednio trzy lata (rok 2020), cztery lata (rok 2021) oraz pięć lat (rok 2022). Pierwsza grupa zagadnień obejmowała analizę zależności między wzrostem PKB a wzrostem wartości udzielonych kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych. W tworzeniu prognozy wykorzystano wyniki analiz i badań podstawowych dotyczących tendencji w zakresie finansowania sektora niefinansowego w Polsce, w tym przede wszystkim gospodarstw domowych. Kluczowym narzędziem w prognozowaniu wpływu analizowanego modelu finansowania mieszkalnictwa opartego na źródłach spłat bazujących na transferach socjalnych były przeprowadzone przez Folwarskiego (2016) badania korelacji między poszczególnymi rodzajami kredytów a wzrostem gospodarczym. Badania były podporządk