Ebook O marzeniu sennym mobi,epub,pdf

braz, wykazując relatywizm każdej interpretacji i daleko posunięty subiektywizm terapeuty, który ma możliwość naginania do własnych oczekiwań uzyskiwanych od pacjenta informacji. Komedia Cwojdzińskiego, jako literackie odbicie mody na psychoanalizę nie tylko w Polsce, zdobyła duży rozgłos, lansując zdrowy rozsądek w miejsce psychologicznego dogmatu oraz szczyptę humoru i niezbędny dystans tam, gdzie zawiłość tematyczna może być po prostu niezdrowa. Niestety, sam Freud prawdopodobnie jej nie czytał ani nie oglądał, może nawet w ogóle o niej nie słyszał, a szkoda, bo sztukę Cwojdzińskiego przełożono na niemiecki, a także na jidysz. Piotr Kitrasiewicz Zgmunt Freud O marzeniu sennym I W czasach, które nazwać możemy przed-naukowymi, nie kłopotali się ludzie o wyjaśnienie marzenia sennego. Jeśli po przebudzeniu przypominali sobie sen, uważali go za łaskawe lub nienawistne objawienie wyższych, demonicznych i boskich sił. Z rozkwitem przyrodniczego sposobu myślenia ta pełna doniosłości mitologia zamieniła się w psychologię, a dziś tylko mała garstka wykształconych powątpiewa, że sen jest wytworem psychicznej aktywności śniącego. Z porzuceniem mitologicznej hipotezy wyłoniła się konieczność wyjaśnienia zjawiska marzenia sennego. Warunki powstania, jego stosunek do życia duchowego na jawie, zależność od podniet, które nasuwają się podczas snu, mnogość jego treści, które myśleniu na jawie wydają się nieprzyzwoite, rozbieżność obrazów i towarzyszących im uczuć, wreszcie ulotność snu, sposób, w jaki myśli na jawie go odtrącają jako coś obcego, zniekształcają lub wręcz czynią niemożliwym -- wszystkie te problemy oraz szereg innych od setek lat żądają rozwiązania, którego dotychczas w zadowalający sposób nikt nie dał. W tym splocie zagadnień najważniejsze jest pytanie o wagę snu i to w podwójnym znaczeniu. Po pierwsze chodzi o psychiczne znaczenie procesu marzeń sennych, o stanowisko snu do innych czynności duchowych i o jego działalność biologiczną, a po drugie o to, czy sen tłumaczyć można, czy poszczególna treść snu ,,ma sens", który zwykle znajdujemy w innych tworach psychicznych. Napotykamy na trzy różne oceny snu. Jedną z nich, która zachowała echo starego przecenienia snu, propagują niektórzy filozofowie. Za podstawę życia sennego uważają oni osobliwy, a nawet podniosły, stan życia duchowego. Tak na przykład powiada Schubert: ,,Sen jest uwolnieniem ducha od siły zewnętrznej, wyzwoleniem duszy z pęt zmysłowości". Inni myśliciele nie posuwają się tak daleko, ale utrzymują, że sny powstają przeważnie z duchowych pobudek i są wyrażeniem sił duchowych, które za dnia napotykają na przeszkody swobodnego rozwoju. (Fantazje senne -- Scherner, Volkelt.) Wielu zaś badaczy przypisuje życiu sennemu zdolność wzmożonej działalności, przynajmniej w pewnym kierunku (pamięć). Z kolei wielu lekarzy jest zdania, że marzenie senne nie posiada wartości zjawiska psychicznego. Według nich tylko podnieta zmysłów lub cielesna może wywołać marzenie senne. Podniety te powstają albo niezależnie od śpiącego w jego otoczeniu, albo przypadkowo w jego organizmie. Treść snu nie ma więcej ,,sensu" i znaczenia jak następstwo tonów melodii wywołanych ręką człowieka, nieobeznanego z danym instrumentem. Binz określa marzenie senne jako proces cielesny ,,w wielu wypadkach zupełnie zbyteczny, w wielu zaś chorobliwy" Wszelkie właściwości życia sennego tłumaczy luźną, fizjologiczną podnietą, wywołaną czynnością poszczególnych części mózgu pogrążonego w śnie. Bez względu na ten sąd nauki i nie troszcząc się o źródła, lud zachował wiarę w to, że sen ma przecież znaczenie, gdyż za pomocą tłumaczenia jego często powikłanej i zagadkowej treści poznać można przyszłość. Zwykły sposób tłumaczenia polega na tym, że treść snu, którą sobie przypominamy, zastępuje się inną, bądź to częściami według stałego klucza, lub też całą treść snu, biorąc ją jako symbol, zastępuje się inną. Poważni ludzie pokpiwają sobie z tych usiłowań, bo ,,sny to mrzonki." II Ku memu wielkiemu zdziwieniu jednego dnia spostrzegłem, że nie medyczne, ale właśnie laików rozumienie snów, częściowo jeszcze oparte na zabobonie, jest bliskie prawdzie. Doszedłem mianowicie do nowych wyników co do marzeń sennych za pomocą nowego sposobu badania psychologicznego, które okazało się bardzo pomocne przy rozwiązaniu fobii, natręctw myślowych i urojeń, i które od tego czasu zostało przyjęte przez całą szkołę badaczy pod nazwą ,,psychoanalizy". Nie uszły uwadze wielu lekarzy mnogie analogie życia sennego z najróżnorodniejszymi stanami choroby psychicznej na jawie. Zastosowanie tego sposobu badania, owocnego w dziedzinie psychopatologii, przy wyjaśnianiu marzeń sennych wydawało się więc bardzo obiecujące.