Ebook Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej mobi,epub

orii Magnusa Hirschfelda, która dotyczyła istnienia ,,trzeciej płci". Uważał, że ludzie są biseksualni z natury, a ideału relacji homoseksualnej między mężczyznami poszukiwał w starożytnej Grecji. Od 1933 roku był prześladowany przez nazistów. Zamknął czasopismo. Zginął w 1945 roku w nalotach alianckich na Berlin. M. Kohlrausch, Homoseksualizm, wielka polityka i , dz. cyt., s. 404; A. Zinn, ,,Aus dem Volkskörper entfernet"?, dz. cyt., s. 73-78. [25] M. Hirschfeld, Seksualizm a kryminalistyka. Przestępstwa i choroby na tle płciowym, przeł. L. Belmont, Instytut Wydawniczy ,,Renaissance", Warszawa-Kraków-Poznań-Stanisławów 1930, s. 78-80. [26] Art. 207 z kodeksu Makarewicza nawiązuje do tych koncepcji: ,,wyjątkowo kwalifikowany nierząd przeciw naturze". J. Makarewicz, Polski Kodeks , dz. cyt., s. 107. [27] A. Zinn, ,,Aus dem Volkskörper entfernet"?, dz. cyt., s. 62-63. [28] Za: L. van Dijk, , dz. cyt., s. 192-193. [29] Jeśli chodzi o relacje seksualne między kobietą a mężczyzną, zgodnie z niemieckim kodeksem stosunki płciowe były dozwolone od szesnastego roku życia, inne rodzaje pieszczot czy wzajemna masturbacja - od czternastego roku życia. A. Zinn, ,,Aus dem Volkskörper entfernet"?, dz. cyt., s. 492-493. [30] Kobiety mogły być sądzone nie tylko na podstawie paragrafu 175b, ale również - jako osoby ułatwiające nierząd - na podstawie paragrafu 175, 175a. Por. C. Schoppmann, , dz. cyt., s. 37-42; R. Hoffschildt, Mindestens 154 Frauen kommen aufgrund des ,,§175" vor Gericht, [dostęp: ]; A. Hájková, Bibliography on Lesbian and Trans Women in Nazi Germany, [dostęp: ]. [31] C. Schoppmann, , dz. cyt., s. 39-40. [32] Taż, Czas maskowania. O sytuacji lesbijek w narodowym socjalizmie, przeł. M. Garus, J. Ostrowska, ,,Teksty Drugie" 2008, nr 5, s. 166. [33] Tamże, s. 167. [34] Jeśli przestępstwo zostało popełnione na terenie dawnej Austrii, także Niemki podpadały pod paragraf 129Ib. C. Schoppmann, , s. 40. [35] Tamże, s. 41; C. Schoppmann, Lesbische Frauen und weibliche Homosexualität, [w:] Homosexuelle im Nationalsozialismus. Neue Forschungsperspektiven zu Lebenssituationen von lesbischen, schwulen, bi-, trans- und intersexuellen Menschen 1933 bis 1945, red. M. Schwartz, Oldenbourg Wissenschaftsverlag-De Gruyter, München 2014, s. 89. [36] Taż, Elsa Conrad - Margarete Rosenberg - Mary Pünjer - Henny Schermann. Vier Porträts, [w:] Homophobie und Devianz, dz. cyt., s. 97-100. [37] Homosexualität in der NS-Zeit. Dokumente einer Diskriminierung und Verfolgung, red., oprac. G. Grau, Fischer Taschenbuch Verlag, Frankfurt am Main 2004, s. 110-111. [38] R. Herrn, ,,In der heutigen Staatsführung kann es nicht angehen, daß sich Männer in Frauenkleidung frei auf der Straße bewegen". Über den Forschungsstand zum Transvestitismus in der NS-Zeit, [w:] Homosexuelle im , dz. cyt., s. 101-106; tenże, Transvestitismus in der NS-Zeit-Ein Forschungsdesiderat, [dostęp: ]; A. Bakker, R. Herrn, M. Thomas Taylor, Timm, Others of My Kind: Transatlantic Transgender Histories, University of Calgary Press, Calgary 2020. [39] U. Klöppel, Intersex im Nationalsozialismus: Ein Überblick über den Forschungsbedarf, [w:] Homosexuelle im , dz. cyt., s. 107-114. [40] Por. G. Hauer, Der NS-Staat - ein zwangsheterosexuelles/heteronormatives Konstrukt?, [w:] Homosexuelle im , dz. cyt., s. 33. Więźniowie w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen 19 grudnia 1938 roku w trakcie wizyty Guida Landry. Homoseksualiści Homoseksualista - podobnie jak homoseksualizm - to konstrukt, pojęcie prawne i medyczne stworzone w drugiej połowie XIX wieku, za pomocą którego ,,katalogowano" odmieńców [41]. Homoseksualista zastąpił sodomitę. Był kojarzony z maniakiem seksualnym i aspołecznym kryminalistą. Jacek Kochanowski zwraca uwagę, że opis ten dotyczył mężczyzn, bowiem kobiecej seksualności, a zatem także homoseksualności, nigdy dyskurs ten nie traktował poważnie. Charakterystykę homoseksualisty uzupełniała jeszcze tzw. zniewieściałość (interpretowana jako zaburzenie identyfikacji płciowej i często postrzegana podstawową przyczyną homoseksualizmu jako wyrazu ,,hermafrodytyzmu duszy" albo ,,pomieszania płci") oraz skłonność do młodych chłopców (co doprowadziło ostatecznie do powiązania homoseksualizmu z pedofilią)[42]. Na przełomie XIX i XX wieku próbowano szukać i używać innych określeń, takich jak: trzecia płeć, uranizm i urnigowie albo inwerci[43]. Żadne z nich nie przetrwało do dziś. Przez pierwsze trzy dekady XX wieku w Cesarstwie Niemieckim i w Republice Weimarskiej homoseksualizm stawał się coraz pojemniejszym określeniem wyrastającym z różnorodnych fantazmatów. Wszystkie one były używane jako kolejne argumenty za podtrzymaniem kryminalizacji mężczyzn uznanych za homoseksualnych. W nazistowskich Niemczech kontynuowano proces etykietowania i karania osób nieheteronormatywnych, opierając się na kil