Ebook Perełki z Domu św. Marty mobi,epub,pdf

są nasi bracia i siostry, którzy cierpią w tych czasach męczenników. 15 kwietnia 2013 Mówiąc otwarcie, Duch Święty nam przeszkadza, ponieważ wprawia nas w ruch, każe iść, popycha Kościół do pójścia naprzód. A my jesteśmy jak Piotr podczas Przemienienia: ,,Ach, jak pięknie jest tu być razem", i [chcemy], żeby nam nie przeszkadzał. Chcemy, by Duch Święty przysnął, chcemy Go oswoić. Ale to nie działa, bo On jest Bogiem, jest wiatrem, który wieje kędy chce i nikt nie wie skąd. Jest mocą Boga, jest tym, kto daje nam pocieszenie i siłę do podążania naprzód. Ale to podążanie naprzód nam przeszkadza. Łatwiejsza jest wygoda. 16 kwietnia 2013 Zawsze, także wśród nas, istnieje opór wobec Ducha Świętego. 16 kwietnia 2013 Prośmy Pana o łaskę stania się odważnymi ochrzczonymi, pewnymi. Duch Święty, który jest w nas, a którego otrzymaliśmy na chrzcie świętym, pobudza nas nieustannie do głoszenia Jezusa Chrystusa naszym życiem, świadectwem, a także naszymi słowami. 17 kwietnia 2013 Ideolodzy fałszują Ewangelię. Wszelka interpretacja ideologiczna - niezależnie, z której strony pochodzi, z tej czy innej - jest fałszowaniem Ewangelii. A ideolodzy - widzieliśmy to w historii Kościoła - stają się w końcu intelektualistami bez talentu, moralistami bez dobra. Nie mówmy też w ich przypadku o pięknie, bo oni niczego nie pojmują. 19 kwietnia 2013 Drogą Ewangelii jest miłość. To właśnie zrozumieli święci. To oni prowadzą Kościół naprzód drogą pokory, miłości, serca, piękna. Módlmy się codziennie za Kościół, aby Pan uwolnił go od wszelkiej interpretacji ideologicznej i otworzył serce Kościoła, naszej Matki, na Ewangelię prostą, na tę czystą Ewangelię mówiącą nam o miłości, niosącą miłość, która jest tak bardzo piękna, i czyniącą nas pięknymi pięknem świętości. 19 kwietnia 2013 Niech Pan oddali od nas pokusę tak zwanego zdrowego rozsądku, pokusę szemrania przeciwko Jezusowi, że jest zbyt wymagający, pokusę zgorszenia. 20 kwietnia 2013 Uznanie Chrystusa za bramę, ale także drogę - jedyną właściwą, która nie prowadzi na manowce - nie jest jakimś fundamentalizmem. Po grzechu pierworodnym mamy przecież skłonność do wynajdywania klucza interpretacji wszystkiego i do przyznawania sobie władzy torowania własnych dróg i przejść. Tymczasem jedyną właściwą bramą jest Chrystus i to do niej należy usilnie pukać. Czasem jest ona zamknięta. Wtedy jesteśmy smutni, doświadczamy strapienia, mamy kłopoty z pukaniem do tych drzwi. Ale nie można iść gdzie indziej, by szukać innych drzwi, które wydają się łatwiejsze do sforsowania, wygodniejsze, bardziej poręczne. Zawsze są tylko te jedne: Jezus. On nigdy nie zawodzi. Jezus nie oszukuje, nie jest złodziejem ani rozbójnikiem. Oddał za mnie swoje życie. Każdy z nas powinien tak powiedzieć: ,,Ty, który oddałeś za mnie swoje życie, proszę, otwórz, abym mógł wejść". 22 kwietnia 2013 My, ludzie Kościoła, jesteśmy pośród historii miłości. Każdy z nas jest ogniwem tego łańcucha miłości. Jeśli tego nie rozumiemy, nie rozumiemy nic z tego, czym jest Kościół. 24 kwietnia 2013 Kiedy idziemy z wielkodusznością i pokorą, kiedy nie lękamy się rzeczy wielkich, tej perspektywy, ale uwzględniamy również rzeczy małe - pokorę, codzienne miłosierdzie - Pan potwierdza Słowo Boże i posuwamy się naprzód. Zwycięstwem Kościoła jest zmartwychwstanie Jezusa. Ale wcześniej mamy krzyż. Prośmy Pana, abyśmy stali się w Kościele misjonarzami, apostołami, ale w duchu wielkiej wspaniałomyślności, a także wielkiej pokory. 25 kwietnia 2013 Całe życie chrześcijańskie jest dziełem Jezusa, Ducha Świętego, aby przygotować nam miejsce, przygotować nasze oczy, byśmy mogli widzieć (...) ,,Ale, ojcze, ja dobrze widzę! Nie potrzebuję okularów". Chodzi tu jednak o inne Pomyślmy o tych, którzy cierpią z powodu zaćmy i muszą być operowani: widzą, ale co mówią po zabiegu? ,,Nigdy nie myślałem, że można widzieć tak dobrze bez okularów, tak dobrze!". Nasze oczy, oczy naszej duszy muszą być przygotowane, by oglądać wspaniałe oblicze Jezusa. Przygotowany musi być słuch, aby usłyszeć, co dobre, piękne. Jest to przede wszystkim przygotowanie serca; przygotowanie serca, by kochało, by bardziej kochało. 26 kwietnia 2013 Wspólnota zamknięta, pewna siebie, poszukująca bezpieczeństwa w paktowaniu z władzą, w pieniądzach mówi, posługując się słowami raniącymi: znieważa, potę Taka jest właśnie jej postawa. Może zapomnieli o pieszczotach matki, kiedy byli mali. Wspólnoty te nie mają pojęcia o serdeczności, a jedynie o obowiązku, potrzebie czynienia, zamknięciu się w jakiejś pozornej obserwacji. Jak powiedział Pan Jezus: ,,Jesteście jak groby, jak groby pobielane, piękne, ale nic więcej". Myślimy dziś o tym pięknym Kościele, który podąż