Ebook Piekło kosmosu mobi,epub

Po raz pierwszy z twórczością Autora spotkałam się przy cyklu młodzieżowym "Słona wanilia" który naprawdę skradł moje serce i zapisał się pamięci na bardzo długi czas, a potem zaraz pojawił się rasowy kryminał, który również mnie porwał, więc gdy tylko odebrałam wiadomość z zapytaniem, czy chciałabym poznać coś zupełnie innego od znanych mi historii, nie wahałam się nawet przez moment, i tak oto trafiło do mnie "Piekło kosmosu"...
I przyznać muszę, że czuję pewnego rodzaju konsternację. Uwielbiam książki z gatunku science fiction, tę zawrotną akcję, nieznane światy, ale w tym przypadku przez bardzo długi czas odnosiłam wrażenie, że trafiłam w sam środek czegoś większego, a wokół mnie panował olbrzymi chaos, i trochę czasu mi zajęło poukładanie, kto jest kim, kto z kim trzyma, a kto jest wrogiem jednego a przyjacielem drugiego albo jeszcze kogoś trzeciego, będąc równocześnie wrogiem tego pierwszego. Wiecie, o co mi chodzi, prawda? Totalny galimatias... Taki sam mam w głowie.
Myślę, że dobrym posunięciem na początek byłoby stworzenie mapy galaktyki, indeksu osób i ras, które tu się pojawiają, może w drugim tomie to się pojawi, bo naprawdę byłoby dużym ułatwieniem dla czytających. Usystematyzowanie tego, co się do tej pory dowiedzieliśmy.

Autor nie oszczędza nas już od pierwszej strony, wpadamy w bitewny szał, adrenalina nie opuszcza czytelnika do ostatniej strony, choć początek jest dość trudny a opisy maszyn, nazwy planet, galaktyk i ich mieszkańców "nie z tego świata" powodują naprawdę spory kłopot, książkę czyta się dość płynnie. Autor bardzo fajnie oddaje klimat walk, gdzie wszystko jest spektakularnie niszczone przez wrogich najeźdźców. Opisy są bardzo szczegółowe pobudzające wyobraźnię, mocne i dynamiczne.
Mnóstwo tu wątków, które początkowo wydają się zbędne, jednak im dalej posuwamy się w lekturze, tym bardziej splatają się one w całkiem sensowną całość.
Bohaterów jest naprawdę dużo, trudno ich spamiętać, ale tak naprawdę każdy jest tu po coś i wydaje się, że bez niego cały zamysł fabuły by runął. Ja w pewnym momencie odpuściłam sobie spamiętywanie kto, z jakiej rasy pochodzi, i wtedy tak naprawdę dałam się porwać tej historii.
"Piekło kosmosu" to w moim odczuciu to hardcorowa nawalanka, gdzie Autor przemyca troszkę mitologii, współczesnych wierzeń i przekonań. Nie brakuje tu brudnej polityki, jest brutalnie, szybko, mrocznie, ale nie brakuje również momentów, w których można parsknąć śmiechem, szczególnie jeśli lubi się czarny humor.
Trudno jest mi ocenić tę historię jednoznacznie, jak sam Autor zapowiada, jest to pierwsza część trylogii, więc liczę, że kolejne tomy zostaną bardziej uporządkowane, a ja tej historii absolutnie nie skreślam na tym etapie.

Czy polecam?
Jest to opowieść, o której każdy powinien wyrobić sobie zdanie sam. Sięgnąć po nią i ocenić czy kontynuacja również będzie czytana. Sama będę chciała ją poznać, a Wy jeśli lubicie filmy i gry science fiction typu "Gwiezdne wojny" itp., myślę, że będziecie zadowoleni.

Nigdy nie czytałam czegoś podobnego. Nie interesowałam się walkami w kosmosie czy ,,Gwiezdnymi Wojnami". Co mnie skłoniło do sięgnięcia po tę książkę? Nie mam pojęcia, ale dobrze, że coś mnie jednak skłoniło, bo ,,Piekło kosmosu" Artura Tojzy okazało się całkiem przyjemną lekturą i odskocznią od szarej rzeczywistości. Kolejny dobry, polski debiut, o którym dzisiaj wam opowiem. Wszystko zaczęło się od ataku, niespodziewanego wroga, raczej nieznajomego w kosmosie. ,,Było coś dziwnego w atakach nieprzyjaciela. Normalnie można było wyśledzić statki w podprzestrzeni co najmniej na dziesięć minut, a niekiedy nawet i na godzinę przed wyjściem z tunelu, jeśli dysponowały napędami starego typu. Jednak kiedy spotkali tajemnicze okręty przeciwnika, niemal do samego starcia nie było ich widać na radarze podprzestrzeni. Zupełnie jakby te błękitne diabły czekały gdzieś przyczajone w cieniu, by zaatakować z zaskoczenia" Spędziłam z tą historią ponad tydzień przez brak czasu i długi początek, który aczkolwiek jest potrzebnym wprowadzeniem do powieści. Bohaterowie ciągle się zmieniali, zapominałam, kto kim jest, co robił i totalnie nie potrafiłam się wciągnąć w historię. To był totalny chaos, taki sam, jak ten obecny na stacjach kosmicznych, kiedy próbowały odkryć, kto jest tym tajemniczym wrogiem, a przy tym pozyskać sojuszników. Ale wiecie co? On był potrzebny, trzeba przez niego przebrnąć około 1/5 e-booka, aby potem dostać coś niesamowitego. Gdy przez weekend, siadłam do czytania nie chciałam wypuścić jej z rąk i wprost nie mogłam się oderwać. Zostałam wciągnięta w wir akcji. Powodzeń i niepowodzeń bohaterów. Walki kosmiczne, czyli coś co nigdy mnie nie interesowało, ale Artur Tojza sprawił, że pochłonęło mnie to. A lekki i przyjemny styl pisania sprawił, że czytanie o tym wszystkim było przyjemnością. Walki kosmiczne, stacje kosmiczne zostały ciekawie i dobrze przedstawione, że czytelnik spokojnie wszystko zobrazuje sobie w pamięci. A wpleciona w to wszystko mitologia grecka jest niczym najlepsza wisienka na torcie! Totalnie się nie spodziewałam, że się pojawi, ale jak się pojawiła, byłam zachwycona jej wykorzystaniem, i czytałam z zapartym tchem. Widać, że autor miał dużo pomysłów i można by to rozłożyć na kilka książek, a to, że pracował 16 lat nad pierwszym tomem trylogii Hellspace dobrze przysłużyło, i wszystko zostało dopracowane oraz dopieszczone, zadbane zostały nawet najdrobniejsze szczegóły, że jestem pod niemałym wrażeniem. Na kartach lektury znajdziecie również czarny humor, który osobiście uwielbiam, dlatego często się uśmiechałam przy czytaniu. Bohaterowie, jak wspominałam jest ich na pęczki i łatwo się pogubić, bo jeszcze giną w wyniku ataków od wrogów. Z czasem jednak się przyzwyczaiłam i przestałam gubić. A to, że było ich dużo, nie oznacza, że byli słabo wykreowani, ku mojemu zaskoczeniu, bardzo dobrze. Każdy miał swoje tajemnice, każdy był inny, każdy chciał czegoś innego, niektórzy uciekali przed przeszłością, a inni próbowali ją odkryć. Mnie najbardziej zainteresował wątek Dark Hurricane - Alana i spółki oraz Lany, i jakiś jeszcze, ale to spoiler! Reasumując ,,Piekło kosmosu" to bardzo dobry debiut, polskiego autora Artura Tojzy, z którym dobrze spędziłam czas. Przyjemna rozrywka i uczta dla wyobraźni. Miałam przyjemność podróżować po wielu stacjach kosmicznych i czuję się z tej podróży usatysfakcjonowana. Mnie już jedynie pozostało czekać na 2 tom, ale wy jeśli nie czytaliście, dużo straciliście, i koniecznie musicie to nadrobić! Polecam.