Ebook Pionierki Internetu mobi,epub

orzuciłam Della, kiedy wyjechałam do collegeu z Sony VAIO, jednym z tych tragicznych, agresywnie reklamowanych modeli laptopów, które niewątpliwie zapełnią przyszłe muzea technologii, wyposażonym w odłączaną podstawkę, w której mieściła się dodatkowa bateria, służąca głównie do podgrzewania kolan. Jak większość elektroniki użytkowej, tak i mój Dell zapewne trafił na wysypisko śmieci albo też popłynął kontenerowcem do Chin, Malezji, Indii czy Kenii, gdzie został rozebrany niczym tuszka kurczaka, wycięto z niego kable, wyrwano z wnętrzności cenne metale i rudy. Dzisiaj zastanawiam się, jak pokryty warstwą brokatowych lakierów monitor musiał wyglądać w oczach źle opłacanych robotników pracujących na toksycznym polu nieprzetworzonych elektrośmieci, którzy zmielili mojego Della na plastikowy pył. Komputery, nawet kiedy są już przestarzałe, nigdy całkiem nie znikają - stają się tylko problemem kogoś innego. Masowo produkowane, tworzą część naszej pamięci kulturowej, stają się awatarami - pejzażu dzieciństwa, jak mój Dell, albo ogółu komputerów osobistych, jak Macintosh, którego nigdy nie miałam. Bez wątpienia właśnie dlatego historię technologii tak często traktujemy jako następowanie po sobie stopniowo mądrzejszych maszyn: od chińskich liczydeł po zajmujące całe pokoje urządzenia doglądane przez uległych pracowników, od szaf chłodniczych z monitorami kineskopowymi po coraz mniejsze wcielenia silikonu i plastiku, kurczące się ostatecznie do dobrze nam znanych szklanych płytek kieszonkowych rozmiarów. I w każdym punkcie aż kusi, by opiewać skrzynkę. Wskazać którąś i powiedzieć: ,,Ludzie, którzy ją zrobili, zmienili świat". To nie jest historia tych ludzi. To jest opowieść o kobietach. To także książka o zastosowaniu komputerów, rzeczywistych i potencjalnych. Nie znaczy to, że mężczyźni robią, a kobiety stosują - nic podobnego - jednak zwykle opowiada się tę technologiczną historię o mężczyznach i maszynach, natomiast ignoruje się kobiety i tworzone przez nie sygnały. Kobieca praca intelektualna stanowiła pierwotną technologię informacyjną i to kobiety podniosły podstawowe operacje maszyn obliczeniowych do rangi sztuki zwanej programowaniem. To one dały skrzynce język. Zaprzęgły bezrozumne komputery typu mainframe do służby publicznej, pokazując, w jaki sposób produkty przemysłu mogą służyć ludziom, jeżeli traktować je z takim zamierzeniem. Kiedy Internet był jeszcze niezdyscyplinowaną zbieraniną hostów, to kobiety rozwijały protokoły komunikacyjne, kierujące przepływem ruchu i umożliwiające jego rozwój. Zanim w naszym życiu pojawiła się ogólnoświatowa sieć WWW, akademiczki i informatyczki tworzyły systemy zamieniające ogromne składy cyfrowej informacji w wiedzę - porzuciliśmy je na rzecz bezrozumnej prostoty. Kobiety budowały imperia w okresie bańki internetowej i znalazły się wśród tych osób, które jako pierwsze założyły i pielęgnowały wirtualne społeczności. To, czego się wtedy nauczyły, może posłużyć nam i dziś, jeżeli tylko ich posłuchamy. Żadnego z wymienionych działań nie da się precyzyjnie wymierzyć, przez co trudno uporządkować, a jeszcze trudniej upamiętnić wkład tych kobiet w informatykę. Chociaż ta książka wiele zawdzięcza szczegółowym badaniom historycznym, na które się powołuje, korzystałam również z przytoczonych tu bezpośrednich relacji kobiet oraz z fragmentarycznej dokumentacji typowej dla historii technologii: zrzutów ekranu, archiwów czatów, pozbawionego dalszego wsparcia oprogramowania, przestarzałych instrukcji obsługi i niewyświetlających się poprawnie stron sieciowych. Robiłam, co w mojej mocy, by przebadać artefakty oprogramowania, które przetrwały - uczyłam się komend unixowych oraz społecznych konwencji dawnej kultury internetowej z pilnością studenta na zagranicznym stypendium. Niech serwery szumią na tyle długo, by więcej osób mogło uprawiać wirtualną turystykę, ponieważ z czasem te miejsca będą coraz trudniejsze do znalezienia. Ironią losu jest to, że chociaż pamięć komputerowa się zwielokrotnia, nasza zdolność do przechowywania wspomnień osobistych pozostaje kwestią woli, ograniczoną przez czaszkę i poszerzaną tylko przez naszą zdolność opowiadania historii. Na tych stronach występują kobiety o wykształceniu technicznym, w tym jedne z najlepszych programistek i inżynierek w historii tego medium. Są akademiczki i hakerki*. Ale także działaczki kultury, graficzki, projektantki gier i samozwańcza ,,największa suka Alei Krzemowej". Choć różnią się doświadczeniami, łączy je jedno: wszystkie troszczą się o użytkownika. Skrzynka nigdy nie uwiodła ich na tyle, żeby zapomniały, do czego służy - ma wzbogacać ludzkie życie. Jeżeli interesują was kobiety w historii technologii, szukajcie ic