Recenzja
[?] (?) a życie pędzi cały czas do przodu. Jest jak pociąg dalekobieżny. Jedzie ze stałą prędkością, zgodnie ze swoim rozkładem. Na nikogo nie czeka. Nie można go ot tak zatrzymać w polu. Ale to ty decydujesz, do którego wagonu wsiądziesz i na jakiej stacji. Ty decydujesz, czy w ogóle wsiądziesz, czy będziesz stała z boku i obserwowała tych, co właśnie podróżują(?)Życie. Jak nie wsiądziesz, ten pociąg i tak dalej pojedzie. A ty nie będziesz wiedziała, czy razem z tym wagonem, który właśnie odjechał, nie opuściła cie również twoja życiowa szansa[?]
A wy zaryzykowalibyście? Weszlibyście do tego wagonu czy zostali na stacji?
Pola, a właściwie Paulina, najmłodsza ze swoich sióstr, postanawia przeciwstawić się rodzicom i dostaje się na studia. Studia o których zawsze marzyła. Zostaje najlepszą studentką na roku. Tam też poznaje swego wykładowcę, w którym zakochuje się z wzajemnością. Niestety nie mogą być razem. Ale się nie poddają i w końcu po zaliczeniu przedostatniego semestru, zostają oficjalnie parą. Jednakże sielanka nie trwa wiecznie bo? Tego sami musicie się dowiedzieć czytając tą piękną historię o trudnej miłości, stracie, traumie, bólu i szukaniu prawdziwego szczęścia.
Tyle pięknych, mądrych słów padło w tej książce, że raz po raz się wzruszałam. Łzy nie przestały płynąć, bo autorka pięknie przedstawiła tą historię. Historię o miłości pomiędzy dwojgiem ludzi, o walce o swoje marzenia, o traumie, o ciężkim powrocie do rzeczywistości. O szukaniu szczęścia, ale takiego prawdziwego, które w końcu się uśmiechnęło. O wsparciu i o po prostu byciu. Byciu tu i teraz. Bez żadnych górnolotnych słów, dźwięków. Jestem oniemiała tym co przeczytałam i z chęcią przeczytam jeszcze więcej książek od autorki.
Polecam tą pozycję. Jestem przekonana, że wiele łez popłynie gdy zaczniecie czytać. Gdy piękne i mądre słowa wzruszą Was i utkwią wam w głowie. Pamiętajcie miłość jest cudowna, ale o nią trzeba dbać i nie trzeba wielkich słów. Wystarczy być.
Opinia bierze udział w konkursie