Ebook Pochopna decyzja mobi,epub

ać. - Poinformowałem już o tym Jacksona. - Jackson był jego kamerdynerem. Przez jej twarz przemknął cień, lekko zacisnęła usta. Zignorował tę ledwie widoczną oznakę złości. - Co będziesz robiła, kiedy będę wesoło spędzał czas w klubie? Spojrzała na robótkę, a potem na niego. Uniosła podbródek. To była oznaka buntu. Musiał przyznać, że jego żonie nie brakuje temperamentu. Znów zawładnęło nim pożądanie. - Może zajmę się lekturą - odparła. - W bibliotece jest dużo książek, których jeszcze nie przeczytałam. Na półkach stały ich setki. Gdyby był dobrym mężem, zabierałby Julię na bale i inne przyjęcia, przedstawił ją znajomym, wprowadził do towarzystwa. Jednak od wczesnej młodości dla nikogo nie był dobry. Wprost przeciwnie, postępował podle, a teraz płacił za to wysoką cenę. Chciało mu się wyć. Dlaczego los był dla niego tak okrutny? Julia nie ponosiła odpowiedzialności za to małżeństwo, cała wina leżała po jego stronie. Jednak by złagodzić konsekwencje pochopnej decyzji, musiał trzymać się na dystans. Bo ilekroć zbliżał się do swojej żony, gdy tylko poczuł zapach jej jaśminowych perfum, kiedy dotykał jej aksamitnej skóry lub widział jej uśmiech, natychmiast ogarniało go pożądanie. Julia nie musiała nic robić, by być dla niego zbyt wielką kusicielką. - Życzę miłego wieczoru. - Skłonił się i wyszedł. Przyjrzała się krytycznie wyhaftowanej na chusteczce gałązce bzu, ale tak naprawdę nie mały błąd we wzorze zaprzątał jej myśli. Dlaczego on się z nią ożenił, skoro żywił do niej jedynie pogardę? Gdyby nie ta jedna zmysłowa noc, tak odmienna od jej doświadczeń z pierwszym mężem, nigdy nie odpowiedziałaby Alistairowi ,,tak". Po ośmiu latach życia z mężem brutalem, który nieustannie ją upokarzał, co bardzo się nasiliło, gdy okazało się, że nie da mu upragnionego dziedzica, nie myślała o powtórnym zamążpójściu, i gdyby nie znalazła się w rozpaczliwym położeniu, nie przyjęłaby oświadczyn Dunstana. Ale chwyciła się tej ostatniej deski ratunku, choć nie obiecał jej dozgonnej miłości. Zawarli małżeństwo z rozsądku. Wiedziała, że ze strony męża był to jedynie akt dobroci, niemniej jednak czy musiał traktować ją tak chłodno i wyniośle? Po namiętnej nocy uznał ją za fizycznie atrakcyjną, podobnie jak ona jego. Wykazał się wielką biegłością w miłosnej sztuce, dowiódł, że otaczająca go sława wspaniałego kochanka jest jak najbardziej zasłużona. Wprawdzie brakowało jej doświadczenia, by fachowo go ocenić, jednak wszystkie jej wspomnienia z tamtej nocy były cudowne. Poruszyła się niespokojnie w fotelu, czując dreszcz podniecenia. Od ślubu, który odbył się przed niespełna dwoma tygodniami, robiła wszystko, co w jej mocy, by stać się taką żoną, jakiej jej zdaniem sobie życzył. Była księżną! Poczuła skurcz żołądka, jak zawsze gdy uświadamiała sobie, jaki jest jej obecny status. Niestety mąż nie był z niej zadowolony. Posmutniała. Czyżby czekało ją kolejne koszmarne małżeństwo? Aż zadrżała na wspomnienie comiesięcznych wybuchów wściekłości pierwszego męża, gdy okazywało się, że znów nie zaszła w ciążę. Nieustannie ją krytykował. W końcu nabrała do niego fizycznego obrzydzenia, a on bił ją, gdy popełniła jakiś błąd. Spróbowała odegnać przygnębiające myśli. Książę nie był aż tak zły, jednak od dnia ślubu raczył ją kąśliwymi uwagami, takimi na pograniczu dobrych manier. Czyżby to małżeństwo zmierzało w tę samą stronę, co poprzednie? Musiała temu zapobiec. Zerwała się na nogi i pośpiesznie udała się do holu, gdzie lokaj podawał Alistairowi surdut. - Wasza Książęca Mość? - Jej głos rozszedł się echem po ogromnym pomieszczeniu ze ścianami wykładanymi dębową boazerią i posadzką z marmuru. Londyński dom księcia przypominał pałac. Była to wielka przestrzeń wypełniona chłodem i sztywnymi regułami. Odwrócił się w jej stronę. Z wąskimi wargami o jakby okrutnym wyrazie i urodziwą twarzą okoloną złocistymi włosami, wyglądał jak diabeł przebrany za anioła. Ilekroć na niego patrzyła, jej serce przyśpieszało rytmu. Fascynowała ją jego chłodna uroda. Uniósł pytająco brwi. Jego szare oczy lśniły srebrzyście w świetle świec z ogromnego żyrandola nad schodami. Poczuła ciepło rozchodzące się po całym ciele. Ten wspaniały, przystojny mężczyzna był jej mężem. Lokaj powrócił na swoje miejsce przy drzwiach. Służący byli tu wszędzie i między innymi z tego powodu tak trudno jej było porozmawiać z Alistairem na jakikolwiek temat. Ten brak prywatności bardzo jej dokuczał przede wszystkim dlatego, że nie chciała wystawić się na pośmiewisko w obecności jego ludzi. Zapewne służba już plotkowała, że księżna nie radzi sobie z zarządzaniem tak wielkim domem. Na sz