Ebook Podróżniczka mobi,epub

zaistnieje w angielskim sądzie, w jej głosie zabrzmiała nuta satysfakcji. Na mocy aktu własności tytuł pana Lallybroch przechodził ze starszego Jamesa na młodszego. Dokument był już wcześniej pokazywany w sądzie. Niweczył wysiłki Korony zmierzające do przechwycenia majątku jako własności jakobickiego zdrajcy. Gdy Jamie znalazł się za progiem, czuł, jak kropla po kropli spływa z niego cieniutka warstewka człowieczeństwa; ubywało jej z każdym krokiem, w miarę oddalania się od domu. Czasami udawało mu się zatrzymać tę iluzję rodzinnego ciepła przez całą drogę aż do pieczary, w której się ukrywał. W innych przypadkach znikała niemal natychmiast, porywana lodowatym wiatrem, gwałtownym i przenikliwym, niosącym ze sobą woń spalenizny. Anglicy puścili z dymem trzy małe gospodarstwa położone wyżej w górach. Wyciągnęli z domów Hugha Kirbyego oraz Geoffa Murraya i obu zastrzelili tuż za progiem. Nie zadawali im żadnego pytania. Nie przedstawili formalnych zarzutów. Młody Joe Fraser uciekł, ostrzeżony przez żonę, która w porę dostrzegła nadejście Anglików. Schronił się wówczas w pieczarze u Jamiego i spędził tam trzy tygodnie, póki żołnierze nie opuścili okolicy, zabierając ze sobą Iana. W październiku Jamie spotkał się też z dwoma starszymi chłopcami. Byli to: Fergus, młody Francuz przywieziony z paryskiego burdelu, oraz jego serdeczny przyjaciel, Rabbie MacNab, syn dziewczyny kuchennej. Jamie powoli przeciągnął brzytwą po policzku, potem w dół, przez krzywiznę żuchwy, i otarł ostrze o brzeg miski. Kątem oka dostrzegł na twarzy Rabbiego MacNaba błysk fascynacji przemieszanej z zazdrością. Zauważył, że wszyscy trzej chłopcy, to znaczy Rabbie, Fergus i młodszy Jamie, siedzą z otwartymi ustami i nie odrywają od niego wzroku. - Nigdy przedtem nie widzieliście golącego się mężczyzny? - spytał, unosząc brew. Rabbie i Fergus spojrzeli po sobie, lecz odpowiedź pozostawili młodszemu Jamiemu, jako tytularnemu właścicielowi majątku. - No, cóż... owszem, wujku - wykrztusił chłopak, rumieniąc się. - to - zająknął się i zaczerwienił jeszcze mocniej. - Teraz, jak taty nie ma, a nawet jak jest w domu, nieczęsto widzimy, jak ktoś się goli. A ty po miesiącu masz takie mnóstwo włosów na Chodzi o to, że się cieszymy, gdy znów nas odwiedzasz, Jamiemu zaświtało nagle w głowie, że w oczach całej trójki pewnie uchodzi za postać ogromnie romantyczną. Żył samotnie w pieczarze, wieczorem wychodził na polowania, a czasami nocą wyłaniał się z mgły, brudny i zarośnięty, ze skołtunionymi włosami i brodą w strąkach. O tak, życie człowieka wyjętego spod prawa, ukrywającego się na wrzosowisku w ciasnej, wilgotnej jaskini musiało się chłopcom w tym wieku wydawać najwspanialszą przygodą. Piętnastolatek czy szesnastolatek, nie mówiąc już o dziesięciolatku, nie mają jeszcze pojęcia o winie czy gorzkiej samotności. Ani o ciężarze odpowiedzialności, od której żadne bohaterskie czyny nie zdołają uwolnić. Może umieliby zrozumieć lęk, przynajmniej w pewnym stopniu. Strach przed śmiercią, obawę przed wpadnięciem w ręce nieprzyjaciół. Ale nie lęk przed samotnością, własną naturą czy szaleństwem. Nie ten ustawiczny niepokój o to, jak wielkie ryzyko dla całej rodziny, także dla tych niedorostków, niosła ze sobą jego obecność. Gdyby w ogóle przyszła im taka myśl do głowy, odepchnęliby ją od siebie, przekonani, jak wszyscy chłopcy, o własnej nieśmiertelności. - No cóż, tak - odparł obojętnie, gdy młodszy Jamie zamilkł. Znów odwrócił się do lustra. - Przeznaczeniem mężczyzny są kłopoty bokobrody. To jedna z plag Adama. - Adama? - Fergus nie ukrywał zaskoczenia. Pozostała dwójka udawała, iż z grubsza rozumie, o czym ich bohater mówi. No, ale Fergus był przecież tylko Francuzem. Jamie wyciągnął górną wargę jak najdalej w dół i zaczął się delikatnie golić pod nosem. - Na samym początku, gdy Bóg stworzył człowieka, na twarzy Adama nie było więcej włosów niż na twarzy Ewy. Całe ciała oboje mieli tak gładkie jak noworodek - dodał, gdy zauważył, jak wzrok siostrzeńca podąża szybko ku kroczu Rabbiego. Na twarzy chłopaka nie było jeszcze zarostu, ale nieznaczny, ciemny cień na górnej wardze świadczył o pojawieniu się owłosienia również w innych miejscach. - Dopiero gdy anioł z ognistym mieczem wyrzucił ich z Edenu, gdy przekroczyli bramę ogrodu, na podbródku Adama pojawiły się włosy i zaczęły go swędzieć. Od tamtej pory niczym klątwa ciąży na mężczyznach konieczność usuwania z twarzy zarostu. - Z zamachem zakończył golenie podbródka i złożył teatralny ukłon przed swoją widownią. - A inne włosy? - dopytywał się Rabbie. - Tam też powinno się ogolić! - Młodszy Jamie zachichotał i ponownie się zaczerwienił. - Cholernie dobra myśl - zauważy�