Ebook Powstanie i upadek III Rzeszy. Tom I. Hitler i narodziny III Rzeszy mobi,epub

uber. W ustach Niemców z południa brzmi ono nieco śmiesznie. Czy można sobie wyobrazić szalejące masy pozdrawiające go gromkim ,,Heil! Heil Schicklgruber!"? Podczas mistycznych widowisk nazistowskich wieców ludzie używali ,,Heil Hitler!" nie tylko jako wagnerowskiego, na poły pogańskiego zawołania, stało się ono też obowiązkową formą powitalną Niemców w III Rzeszy, nawet w rozmowach telefonicznych, zastępując zwyczajowe ,,halo?". Ale ,,Heil Schicklgruber!"? Trudno to sobie wyobrazić14. Jako że rodzice Aloisa najwyraźniej nigdy nie żyli razem, nawet po ślubie, przyszły ojciec Adolfa Hitlera dorastał pod okiem wuja. Ten, choć był bratem Johanna Georga Hiedlera, pisał swe nazwisko inaczej - był znany jako Johann von Nepomuk Huetler. Mając na uwadze niegasnącą nienawiść, jaką nazistowski Führer od lat młodzieńczych czuł do Czechów, których kraj ostatecznie zniszczył, warto w tym miejscu wspomnieć o imieniu Huetlera. Johann von Nepomuk [Jan Nepomucen - przyp. tłum.] to czeski święty i niektórzy historycy uważają, że jest to poszlaka wskazująca na czeską krew w rodzinie Hitlera. Alois Schicklgruber poznał we wsi Spital fach szewca, ale ponieważ podobnie jak ojciec, był niespokojnym duchem, wyruszył w poszukiwaniu fortuny do Wiednia. W wieku 18 lat w okolicach Salzburga wstąpił do policji granicznej austriackiej służby celnej, a dziewięć lat później, po awansie do samej służby celnej, ożenił się z Anną Glasl-Hörer, adoptowaną córką urzędnika celnego. Wniosła mu ona skromny posag i podwyższyła jego status społeczny, co w austro-węgierskiej biurokracji niższego szczebla nie należało do rzadkości. Ale małżeństwo nie należało do udanych. Anna była o 14 lat starsza od Aloisa, podupadała na zdrowiu i pozostała bezdzietna. Po 16 latach znaleźli się w separacji, a trzy lata później, w 1883 r., kobieta zmarła. Jeszcze przed separacją Alois, już oficjalnie znany jako Hitler, poznał młodą hotelową kucharkę Franziskę Matzelsberger, która w 1882 r. powiła mu syna, Aloisa. Ożenił się z nią miesiąc po śmierci żony, a trzy miesiące później urodziła mu córkę, Angelę. Drugie małżeństwo okazało się krótkotrwałe. Niecały rok później Franziska zmarła na gruźlicę. Pół roku później Alois ożenił się po raz trzeci i ostatni. Kolejna panna młoda, Klara Pölzl, która wkrótce miała zostać matką Adolfa Hitlera, miała 25 lat i od dawna znała swojego czterdziestoośmioletniego męża. Pochodziła ze Spital, rodzinnej wsi Hitlerów. Johann von Nepomuk Huetler, u którego dorastał Alois Schicklgruber-Hitler, był jej dziadkiem. A zatem Alois i Klara byli kuzynostwem w drugiej linii i jak wspomniano, przed ożenkiem musieli postarać się o biskupią dyspensę. Urzędnik celny rozważał ten związek od bardzo dawna, od kiedy w trakcie pierwszego małżeństwa przyjął Klarę do swego bezdzietnego domu jako przyszywaną córkę. Dziewczynka mieszkała u Schicklgruberów w Braunau przez wiele lat i wydaje się, że gdy pierwsza żona Aloisa niedomagała, planował ożenić się z Klarą zaraz po jej śmierci. Jego legitymizacja oraz udział w spadku po wuju, dziadku Klary, nastąpił, gdy miała ona 16 lat, akurat tyle, aby zgodnie z prawem móc wyjść za mąż. Ale jak widzieliśmy, pierwsza żona Aloisa po separacji wciąż żyła, a ponadto w międzyczasie poznał on kucharkę Franziskę Matzelsberger. W efekcie Klara w wieku 20 lat opuściła jego domostwo i wyjechała do Wiednia, gdzie znalazła pracę jako służąca. Cztery lata później wróciła, aby prowadzić dom kuzyna. Z kolei Franziska w ostatnich latach życia wyprowadziła się od męża. Alois Hitler i Klara Pölzl pobrali się 7 stycznia 1885 r., a cztery miesiące i dziesięć dni później urodził się ich pierwszy syn, Gustav. Zmarł w niemowlęctwie, podobnie jak drugie dziecko, urodzona w 1886 r. Ida. Adolf był więc trzecim dzieckiem w trzecim małżeństwie. Jego młodszy brat, urodzony w 1894 r. Edmund, żył tylko sześć lat. Urodzona w 1896 r. Paula, piąte i ostatnie dziecko Aloisa i Klary, przeżyła słynnego brata. Przyrodnie rodzeństwo Adolfa: Alois i Angela, dzieci Franziski Matzelsberger, również doczekały dorosłości. Angela, ładna młoda kobieta, wyszła za urzędnika skarbowego nazwiskiem Raubal, a po jego śmierci pracowała w Wiedniu jako gosposia, a przez pewien czas także - o ile informacje Heidena są prawdziwe - jako kucharka w żydowskiej stołówce dobroczynnej15. W 1928 r. Hitler sprowadził ją do Berchtesgaden i uczynił swoją gosposią. Od tego czasu w nazistowskich gremiach wiele mówiło się o niebiańskich wiedeńskich wypiekach i deserach, które dla niego piekła i na które miał nienasycony apetyt. Opuściła go w 1936 r., aby wyjść w Dreźnie za profesora architektury, a sam Hitler, wówczas już kanclerz i dyktator Rzeszy, sprzeciwiał się jej wyjazdowi i nie wysł