Prawo matki - Audiobook mp3

Prawo matki to początek najnowszego cyklu Przemysława Piotrowskiego o Lucie, a raczej Lutosławie, Karabinie. To książka, która zmiażdży czytelnika emocjonalnie, a on nieświadomy będzie prosił o więcej. Brutalna, pełna napięcia i zwrotów akcji, to najczęściej powtarzane określenia na książki Piotrowskiego. Co wyróżnia Prawo matki?
"Odbierając jej córkę, wypowiedzieli jej wojnę. Nie mieli pojęcia, że wojna to jej żywioł, a ona dopiero wtedy czuje się jak ryba w wodzie."
Ona przeciwko światu.
Na oczach byłej agentki sił specjalnych porwana zostaje jej córka. Rozpoczyna się prawdziwy wyścig z czasem. Karabina nie cofnie się przed niczym, aby odzyskać swoje dziecko. Luta musi wziąć sprawy we własne ręce, w końcu wszyscy wiedzą, że najważniejsze są pierwsze godziny po porwaniu. Rozpoczyna pogoń za porywaczem, a już pierwsze ślady prowadzą ją do bestialskiej szajki handlarzy ludźmi. Luta jest bliska odnalezienia miejsca, w którym zrodziło się zło. Kto stoi za porwaniem córki? Jakie brudne sekrety odkryje Karabina? Czy uda się jej odzyskać dziecko?
" Natura nie raz udowodniła, że matki są zdolne do dokonywania cudów, gdy tylko ich młode znajdzie się w niebezpieczeństwie. A matka wyposażona w szereg zabójczych umiejętności mogła się zmienić w ekstremalnie niebezpieczną maszynę do zabijania".
A co jeśli wydarzyło się to naprawdę?
Przemysław Piotrowski w swojej twórczości często sięga po trudne tematy społeczne i psychologiczne, stawiając przed czytelnikiem morale dylematy. Nie boi się pokazywać świata do szpiku przesączonym złem, zepsuciem i brutalnością. Gdy wdepniemy w bagno, zostaną odsłonięte grzechy współczesnego społeczeństwa. Prawo matki wręcz w bezkompromisowy sposób porusza skalę problemów porwań dzieci. Choć w mediach masowych nie raz i nie dwa słyszeliśmy komunikaty o poszukiwaniach małej dziewczynki czy chłopca, mocniej wybrzmiewa to w czytelniku, gdy nagle sam znajduje się w środku wydarzeń. Momentalnie zadajemy sobie pytanie: co ja bym zrobił/zrobiła, gdyby to na moich oczach porwano moje dziecko? Zimne dreszcze i to uczucie przysłowiowego trzymania za gębę niemal cały czas towarzyszą podczas czytania Prawa matki. Te wydarzenia są opowiedziane zupełnie tak, jakby wydarzyły się naprawdę, momentami wręcz z reporterską dokładnością, a nam czytelnikom ciężko odciąć się od tej brutalnej rzeczywistości. Zawsze z tyłu głowy pozostaje to jedno pytanie: a co jeśli wydarzyło się to naprawdę?
Silna kobieta w męskim świecie
Luta Karabina to petarda, nie ma sobie równych. Nikt z nas nie chciałby jej podpaść. Nieustraszona? Myślę, że to za lekkie określenie. Ta kobieta jest jak walec, terminator, zniszczy każdego, kto stanie jej na drodze. Wielowymiarowość Luty leży tak naprawdę w jej sile: matczynej i tej fizycznej. Ta próba odnalezienia córki nie jest łatwa. Przemysław Piotrowski zafundował czytelnikowi wiele zwrotów akcji, a co ważniejsze fałszywych tropów. Każdą stronę czyta się w stanie najwyżej gotowości, a emocje towarzyszące lekturze są nieporównywalne. Charakterystyczne dla autora jest swobodne poruszanie się po świecie brutalności, tortur i krzywd, tak, aby właśnie chwycić czytelnika za przysłowiowy pysk. Dla mnie ponownie zostały przekroczone granice, a dokładnie opisy rozlewów krwi powodowały fikołki w żołądku. Za duża porcja brutalności mówiła zdecydowanie: stop. Jednak pomyślałam sobie, że wkraczając w świat zbrodni, w którym nie ma zasad, a czytelnik musi zostać zaskoczony, dawno zostały przesunięte granice. Coraz częściej lubimy wychodzić ze swojej strefy komfortu. Dla mnie jednak niektóre szczegóły w opisach mogły zostać pominięte, a emocje wciąż zachowane. Jako wrażliwa czytelniczka miałam momentami terapię szokową.
Czym jest Prawo matki?
To lektura, w której same przewracają się strony. Przyspiesza oddech, zabiera dech, sprawia, że czytelnik jest w wiecznej gotowości, bo nie wie, co się wydarzy. Emocjonalnie miażdży, chwyta za pysk i nie bierze jeńców. Mocna, pełna napięcia, niepokoju i brutalności, otwierającej oczy na świat, w którym nie ma ani zasad, ani świętości. Prawo matki jest zdecydowanie dla fanów mocnych wrażeń, a audiobook czytany przez Filipa Kosiora wywołuje zimne dreszcze przebiegające po paciorkach kręgosłupa. Czy masz odwagę dowiedzieć się, czym jest Prawo matki? Polecam wam, choć jedno miejcie na uwadze: ta książka nie wyjdzie szybko z Waszej głowy.
?Usłyszała płacz. Narastał z każda kolejną sekundą. Czy to dziecko tej kobiety? Tej, która przed chwilą zabiła??

"Odbierając jej córkę, wypowiedzieli jej wojnę. Nie mieli pojęcia, że wojna to jej żywioł, a ona dopiero wtedy czuje się jak ryba w wodzie."
Do czego może posunąć się matka broniąc swojego dziecka bądź chcąc je odzyskać?
Myślę, że do wielu czynów, o których w życiu by siebie nie podejrzewała. Nie od dziś wiadomo, że miłość matki do dziecka ma niewyobrażalną siłę. Matka chce dla swojego potomstwa jak najlepiej sprawiając, by czuło się bezpieczne, kochane, wyrastało na odważnych i silnych ludzi. Zdarzają się sytuacje, gdy kobieta, jak i jej dziecko/dzieci, mogą być (i są!) tego pozbawione.
"Prawo matki" Przemysława Piotrowskiego to pierwszy tom nowego cyklu, którego główną bohaterką jest Luta Karabina. Kobieta o niebywałej sile psychicznej i fizycznej, która ciężką pracą i samozaparciem dotarła do miejsca, gdzie wzbudza respekt, szacunek, a przede wszystkim jest matką dwójki dzieci. Właśnie w tym momencie poznajemy Lutę, ale wraz z początkiem naszej znajomości dochodzi do koszmaru każdego rodzica. Jej córka zostaje porwana.
Wyścig z czasem - przy każdym śledztwie są to słowa kluczowe. By przyspieszyć bieg zdarzeń, Luta sama podejmuje się odnalezienia córki. Za wszelką cenę. Nie oszukujmy się, przeciętna kobieta w rzeczywistości w życiu nie posunęłaby się do tego, co planowała i zrealizowała bohaterka najnowszej książki Piotrowskiego. Autor potrafi stworzyć bohaterów, do których nie sposób nie pałać sympatią. Już na stories wspomniałam, że cieszę się, że Luta jest kobietą, bo Igor Brudny miałby konkurencję i nie jest to przesadą.
Główna bohaterka to świetnie wykreowana postać, która wzbudza podziw, szacunek, a jej postawa i sytuacja skłoni do ważnych refleksji.
"Szatan był pod wrażeniem jej stanowczości i pewności siebie. [...] Natura nie raz udowadniała, że matki są zdolne do dokonywania cudów, gdy tylko ich młode znajdzie się w niebezpieczeństwie. A matka wyposażona w szereg zabójczych umiejętności mogła się zmienić w ekstremalnie niebezpieczną maszynę do zabijania."
Nie można też nie wspomnieć o gliniarzu, który pomoże Lucie w poszukiwaniach córki. Jak się okaże, jej sprawa jest powiązana z wydarzeniami z przeszłości Zygmunta Szatana. Jest on typowym gliną z powieści kryminalnych - pije, żyje przeszłością, szuka zemsty, ale na szczęście nie jest skorumpowany.
Przemysław Piotrowski wrócił w najlepszym stylu. Swoim stylu, za który tak bardzo lubi się serię z Igorem Brudnym. Jest poważnie, krwawo, bohaterowie walczą na śmierć i życie przy porachunkach ze zbirami i mafią. W tym tomie mamy do czynienia z handlem ludźmi, zemstą za wydarzenia z przeszłości, matczyną miłością, której siła potrafi zbierać żniwo w postaci trupów, by odnaleźć ukochane dziecko.
Jestem zachwycona. Gdy tylko zobaczyłam zapowiedź, nawet nie skupiałam się na opisie. Wiedziałam, że będę chciała przeczytać ten tytuł i nie zawiodłam się. Z ogromną niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnego tomu, dlatego już czekam na informację od pana Przemysława, kiedy zaczyna pracę nad drugim tomem! Bardzo, bardzo polecam fanom kryminałów.