-
Książki
Książki -
Podręczniki
Podręczniki -
Ebooki
Ebooki -
Audiobooki
Audiobooki -
Gry / Zabawki
Gry / Zabawki -
Drogeria
Drogeria -
Muzyka
Muzyka -
Filmy
Filmy -
Art. pap i szkolne
Art. pap i szkolne
O Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.psychicznie oraz przesuwa je na obrzeże społeczeństwa (Obuchowska, 2006). Intensywny rozwój kształcenia integracyjnego, obserwowany w ostatnich latach, skłania do zastanowienia się nad podstawowymi dylematami z nim związanymi. Taka refleksja jest potrzebna, ponieważ każda istotna zmiana w praktyce edukacyjnej rozwiązuje pewne problemy, a jednocześnie stwarza nowe. W tym opracowaniu przeanalizuję osiem zagadnień, które są istotne. Które dzieci mogą być objęte kształceniem integracyjnym, a które muszą uczyć się w warunkach segregacji? Dotychczas pedagodzy specjalni byli zgodni, że we wspólnym nauczaniu mogą uczestniczyć niewidzący i słabowidzący, niesłyszący i słabosłyszący, niepełnosprawni ruchowo oraz niepełnosprawni intelektualnie w stopniu lekkim. Autorzy zagraniczni uzupełniali tę listę o dzieci, które w Polsce kształcone są przeważnie w szkołach ogólnodostępnych: przewlekle chore, z trudnościami w uczeniu się, z dysfunkcjami mowy, z zaburzeniami w sferze emocjonalnej i w zachowaniu. Za nienadające się do nauczania integracyjnego uznawano: dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim, z niepełnosprawnościami sprzężonymi, dzieci chore psychicznie przejawiające zachowania agresywne oraz dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwoju (np. z autyzmem), czyli takie, które potrzebują specjalistycznej pomocy oraz ustrukturowanego otoczenia. Obecnie takiej jednomyślności między specjalistami już nie ma. Część badaczy twierdzi, że wspólnym nauczaniem mogą być objęte wszystkie dzieci - bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności. Inni z kolei dowodzą, że takie rozwiązanie nie jest możliwe i że pewna grupa uczniów musi kształcić się w szkołach specjalnych (Szumski, 2006). Źródeł sporów należy upatrywać w różnym rozumieniu terminu ,,niepełnosprawność". Wydaje się, że tradycyjny, psychometryczny model niepełnosprawności nie pozwala na trafne zidentyfikowanie populacji kwalifikującej się do kształcenia integracyjnego oraz tej, która wymaga kształcenia segregacyjnego lub częściowo segregacyjnego. Przykładem problemów, do jakich prowadzi statystyczne rozumienie normy, są zmiany w oszacowaniach liczby osób niepełnosprawnych intelektualnie. Otóż między rokiem 1959 a 1973 populacja osób niepełnosprawnych intelektualnie gwałtownie się zmniejszyła. Przyczyną tego zjawiska nie były zmiany w uzdolnieniach czy możliwościach twórczej adaptacji do wymogów życia społecznego u osób niepełnosprawnych intelektualnie, lecz definicyjne rozszerzenie zakresu normy z jednego do dwóch odchyleń standardowych (Kostrzewski, 1997). Również termin specjalne potrzeby edukacyjne, wprowadzony w 1978 roku w Wielkiej Brytanii, nie pozwala ustalić, którzy uczniowie wymagają kształcenia integracyjnego, a którzy segregacyjnego. Określa on sytuację wszystkich dzieci w wieku szkolnym, które mają wyraźnie większe niż ogół ich rówieśników trudności w uczeniu się, bez względu na to, czy przyczyną tych kłopotów są uszkodzenia organiczne czy też nie. Niestety, s p e cj al n e potrzeby edukacyjne nie zostały precyzyjnie zdefiniowane, a ponadto sam termin bliski jest pojęciu niepowodzenia szkolne, które ma ugruntowaną pozycję w pedagogice. W ostatnich latach zwiększyła się liczba uczniów wymagających specjalnego kształcenia z przyczyn społeczno-ekonomicznych. We współczesnych gospodarkach postindustrialnych określanych mianem ,,informatycznych" lub ,,nowych technologii" wzrasta zapotrzebowanie na wysoko wykwalifikowanych pracowników posiadających solidne wykształcenie ogólne oraz specjalistyczne przygotowanie. Rosną edukacyjne aspiracje obywateli, nauka trwa coraz dłużej, a wymagania szkolne są coraz wyższe. W konsekwencji zwiększa się liczba uczniów, którzy nie są w stanie sprostać wymaganiom szkoły. Stanowią oni tak zwaną nową populację pedagogiki specjalnej, ujawniającą wszystkie wady diagnozy selekcyjnej, ponieważ większość dzieci nieradzących sobie z wymaganiami szkoły nie ma ani trwałych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, ani takich ograniczeń funkcjonalnych, które pozwoliłyby zaliczyć je do którejkolwiek ze znanych kategorii niepełnosprawności. Z kolei niemożność postawienia nozologicznej diagnozy, która utożsamia niepełnosprawność z cechą osobniczą, oznacza utratę wiarygodnego sposobu uzasadniania potrzeby kształcenia w segregacyjnej formie. Skoro bowiem przyczyną trudności nie jest trwała cecha, nie sposób zakładać, że trwała będzie sama trudność (Szumski, 2006, s. 89). Prawdopodobnie dlatego niełatwo jest określić liczbę niepełnosprawnych dzieci i młodzieży w naszym kraju (a także w innych krajach). Brakuje bowiem jednolitych kryteriów diagnozowania tego zjawiska, brakuje porównywalnych kategorii wiekowych, których diagnozy te dotyczą [...]
Szczegóły | |
Dział: | Ebooki pdf, epub, mobi, mp3 |
Wydawnictwo: | Impuls |
Zabezpieczenia i kompatybilność produktu (szczegóły w dziale POMOC): | *Produkt jest zabezpieczony przed nielegalnym kopiowaniem (Znak wodny) |
Wprowadzono: | 20.01.2011 |
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.