Ebook Punks not dead mobi,epub,pdf

. Danuta nie słuchała muzyki, a jeśli już to nie pogardziłaby utworem Mandaryny. Gdzie on ją wytrzasnął?! Ona czytać nawet nie lubiła, chyba, że ,,Panią Domu" albo ,,Życie na Gorąco". Patrzę na życie tego chuja, który nie chce dziecka i szlag mnie trafia. W dobie aborcji. Aborcja rozniecana jest jak pożar przez facetów, którzy mają pieniądze na skrobankę, a na wychowanie nie. W dobie aborcji, w czasach, kiedy można słuchać wszystkiego: muzykę zrobić, przetworzyć i zmielić. Muzyka jest kobietą. Muzyka jest suką, w której kochają się faceci i kobiety, bo jest po prostu biseksualna. Dlaczego punk? Rolds opowiedział mi kiedyś o THE CRASS. Zawsze cenił bunt. Wychował się na hipisowskich ideach matki, która sama z siebie postanowiła sprzątać ulicę. On nigdy tego nie popierał. W jego domu nigdy nie brakowało książek. Rolds był samoukiem. Świetnie grał na gitarze. Penny Rimbaud i The Crass. Historia, jaką mi opowiedział, zachęciła mnie, by odkryć coś więcej na ten temat. Do tej pory znany był mi tylko Artur Rimbaud, poeta -- zbuntowany, jakby ktoś nie wiedział. Bunt to całkiem przyjemne słowo. (The Crass buntowali się strojem i zachowaniem). Na początku fascynowali go hipisi. Człowiek to więź z naturą. Chyba ze sto razy widziałam z nim ,,Forresta Gumpa" i ,,Lot nad kukułczym gniazdem". Filmy, w których tłem są lata siedemdziesiąte. Natura i człowiek, to miało sens. Widział we mnie hipiskę, ale stwierdził, że mam punk-rockowe cycki i mroczne oczy. Uznał, że jestem bardziej jak ta Nancy, zagubiona. Dał mi radę, bym nigdy nikomu nie dała się wykorzystać, poza nim. Nie był mu obcy zespół Jefferson Air-płane, Jim Morisson czy Frank Zappa. Miał gitarową obsesję. Tak naprawdę to żałuję, że nie ssałam jego penisa. Ale wiem, że gdybym wyssała z niego moc, mogłabym już potem umrzeć. Gdybym spróbowała jego fallusa, spróbowałabym wszystkiego. Rolds marzył o tym, by zostać dziennikarzem muzycznym, tak jak Cameron Crowe. Obejrzał wtedy ze mną po raz pierwszy film ,,U progu sławy". Obserwowaliśmy to życie i analizowaliśmy. I mierzyliśmy jakość oraz ilość buntu. Lubił wódkę i zamiast ogórkiem przegryzał ją marcepanem. Ja nigdy nie przegryzałam. Piliśmy wódkę i nasze ciała stykały się jak dwie połówki jabłka, które i tak nie będą jednym jabłkiem. Rolds wyglądał coraz gorzej. Ale dla Kiedy tuliłam się do niego i prosiłam Boga o to, aby żył. Buntowaliśmy się, kiedyś uciekliśmy nad jezioro. Płynęliśmy ukradzioną łódką i byliśmy ze sobą, ale tak bardzo siebie szanowaliśmy. Tak bardzo go pragnęłam, że teraz mogę pragnąć wszystkich i nikogo. Brzmi dziwnie. Czasem myślę, że on żyje. Tacy ludzie nie umierają tak sobie, na AIDS. Czasem myślę, że ten koleś wyłowiony na koncercie, że jego smak, to smak mojej wyobraźni. Dzikość doprowadza mnie do marzeń i fascynacji tym dupkiem, który wszędzie widzi chujnię. Daleko mu do Roldsa. Jest ojcem i nie potrafi tego doceni. O! Mam kolejną ofiarę. Kolejne chujnie bezimiennego gościa z koncertu Po co komu imię. Muszę wyjechać, ochłonąć. Kiedy ja się wpakowałem w to bagno? Kiedy widzę te gówna, nie chce mi się wierzyć, że ja też mogłem być mały? Jak to możliwe. Czuję się zniewolony przez bycie ojcem. Mały X płacze, jest takim X jak ja. Unikam koncertów, bo mógłbym spotkać tam kobietę, którą mam ochotę porwać i zamknąć w złotej klatce. Ale to ona mną owładnęła, dzika bestia. Kolejna chujnia, bo nie mogę o niej zapomnieć. Wdarła się we mnie, mój penis jeszcze oddycha jej językiem. Ciało pachnie. Ciało, łapię się za mojego penisa, podpalam papierosa. Nie wolno palić przy dziecku! Świat to takie zgliszcza. Moje życie to zgliszcza. Wyjeżdżam, a małe zostawiam pod opieką. Jak tak dalej pójdzie, oddam je do domu dziecka. Nie znoszę dzieci. Wyjechałem nad morze. Lubię morze, ale wolałbym się zgubić w górach. Góry bardziej mnie rajcują. Myślę, że kocham kobiety, na które mógłbym się wspinać a i tak bym nie dotarł. Myślę, że słyszę płacz dziecka, mojego dziecka. Pije kawę, tylko czarną. Pijam po pięć kaw dziennie. Myślę o blaszanej dziewczynce z mojego snu. Młodość jest jak migawka. Wspominam Dankę, była przyzwoita w sumie i kochała mnie tak bardzo, że umarła. Zostawiła mi, draniowi i cynikowi, dziecko. Może nawet nie moje, według niej moje. Ona należała do mnie, a ja do niej nie. Danka była dobrą kobietą i dlatego umarła. Dobrzy ludzie umierają młodo. Wróciłem do miasta. Matka patrzyła na mnie, moja matka kochała to dziecko, a ja nie. Po prostu. Ja kochałem punka bardziej niż siebie. W muzykę można uciec. A w ryk dzieciaka nie. Bóg pozbawił mnie uczuć. Blaszana dziewczynka gdzieś ma swój raj, kim ona jest, że mnie tak podnieciła na maksa. Królewna. Nieśmiertelne refleksje Po raz kolejny w�