Ebook Rejs dla singli mobi,epub

odmowa, a potem Harper zamknęła mu drzwi przed nosem. Nie był to dobry znak. Harper zamknęła drzwi. Dlaczego najbardziej czarujący faceci zawsze muszą być spłukani? Wyciągnęła komórkę, aby odświeżyć w pamięci zebrane informacje na temat Stuarta Bucka. Rezydencja w Hamptons, kurorcie nowojorskich elit, apartament na Manhattanie, dom z bali w Vail, znanym ośrodku narciarskim w Colorado, willa w Nob Hill w San Francisco i dom na plaży w Santa Barbara. Czytając, poczuła miłe łechtanie w żołądku. Uwielbiała zastawiać sidła, szczególnie kiedy nagrodą był ktoś tak nadziany jak Stuart Buck. Pierwsza żona już mu nie pomoże wydawać tych milionów, ale ona uczyni to z największą chęcią. Uśmieszek przemknął jej po twarzy, lecz zaraz zniknął, gdyż przed oczami ujrzała przystojnego sąsiada. Och, doskonale znała ten typ. Niejeden Teagan Carmichael przewinął się przez życie matki. Harper nie zamierzała dzielić jej losu. Biedna mama. Uwielbiała być zakochana i zawsze się łudziła, że następnym razem znajdzie prawdziwą miłość, aż po grób. Harper obserwowała, jak kolejni mężczyźni zjawiali się i znikali, zabierając z sobą, co się dało, a ostatni kochaś, Rex Harrington, oskubał Annę - i pośrednio ją - ze wszystkiego. Dlatego mimo że sam widok Teagana zaparł jej dech w piersiach, postanowiła zignorować chemię, jaka zaistniała między nimi. Jego męski seksapil nie opłaci jej rachunków. Odszukała zdjęcie Stuarta. Łysy, ale nie otyły, to już plus. Miała za sobą bogate doświadczenie ze starszymi panami. Najgorszy był Ulysses Prawner, milioner lubiący wydawać pieniądze na kobiety i drogie zabawki. Nie wiedział jednak, kiedy przestać i w końcu studnia wyschła. ,,Odbiję od dna", łkał, ,,zobaczysz, nie odchodź". Odeszła - miała już na oku następcę - ale nie z pustą kiesą. Każdy prezent, każdą okrągłą sumkę, lokowała na specjalnym koncie. Pewnego dnia zgromadzi na nim tyle, aby móc stanąć na własnych nogach. Pewnego dnia. To dlatego Stuart Buck jest taki ważny. Staruszek wsunie jej pierścionek na palec. Bez umowy przedślubnej. A kiedy umrze, cały jego majątek będzie jej. Koniec z wczytywaniem się w rubryki towarzyskie, z jeżdżeniem po podmiejskich klubach rekreacyjno-sportowych i udawaniem kogoś, kim nie jest. Koniec z zamartwianiem się, skąd weźmie pieniądze na zapłacenie następnego rachunku za dom opieki matki. Czasami Harper wpadała w ponury nastrój. Już dawno wyzbyła się skrupułów i wyrzutów sumienia, ale ktoś taki jak Teagan uruchamiał w niej tęsknotę za normalnym związkiem. Wiedziała jednak, że w życiu najlepiej polegać na sobie samej. Albo jesteś pod wozem, albo na wozie. Pilnowała, aby zawsze być na wozie. Westchnęła i znowu spojrzała na zdjęcie Stuarta. - Nawet nie będziesz wiedział, kiedy stracisz głowę, skarbie - mruknęła pod nosem. Wyłączyła komórkę, schowała ją do torebki i udała się do łazienki. Role rozdane. Przedstawienie czas zacząć. ROZDZIAŁ TRZECI Teagan powiódł wzrokiem po olśniewającej sali ze ścianami bordo oraz bogatymi złoceniami i zastanawiał się, czy nie wsiadł do wehikułu czasu, który przeniósł go w wiek dziewiętnasty. Lokale z dansingiem zawsze kojarzyły mu się z tandetną rozrywką i były ostatnim miejscem, gdzie szukałby znajomości, lecz teraz, gdy rozglądał się dokoła, nagle napotkał wzrok jedynej osoby, dzięki której ten rejs może być całkiem interesujący. Harper. Ciemne włosy falami opadały na odsłonięte plecy. Spod krótkiej czarnej sukienki wystawały zgrabne nogi w seksownych szpilkach. Każdy szczegół jej stroju był kwintesencją szyku i elegancji, tworząc całość pulsującą tego rodzaju zmysłowością, na którą Teagan był szczególnie wyczulony. Wokół dziewczyny zgromadził się wianuszek starszych panów starających się zasłużyć na uśmiech bogini. Teaganowi wystarczyło jedno spojrzenie, aby przejrzeć jej grę i stwierdzić, że Harper doskonale wie, jaką władzę ma nad mężczyznami. Znał się na kobietach. Z doświadczenia wiedział, że gdyby chciały, rządziłyby światem. Nie wszystkie jednak potrafiły tę władzę wykorzystać. Rozsądek podpowiadał mu, aby trzymał się od Harper z daleka, znalazł inną dziewczynę i miło spędził z nią ten tydzień na morzu. Mniej skomplikowaną. Mniej niebezpieczną. Wiedział jednak, że nic z tego. Uśmiechnął się nieznacznie. Harper stanowiła wyzwanie, z jakim od bardzo dawna się nie mierzył. Pierwsza zasada gry, o ile dobrze pamiętał, brzmiała: atak bezpośredni zawsze kończy się przegraną. Harper ma po mistrzowsku opracowaną perfidną strategię. Trafił swój na swego, laleczko, pomyślał. chciał, aby się zabawił. Czy jest lepsza zabawa od polowania na kobietę, która za wszelką cenę nie chce zostać zdobyta? Pokusa była wielka, szanse powodzenia