Ebook Romans w Amsterdamie mobi,epub

lko mogła sobie na to pozwolić finansowo. Dlatego zadbała o staranne wykształcenie córki, tak aby ta w przyszłości znalazła dobrze płatną pracę i nie musiała materialnie uzależnić się od męża. Rodzice Flory rozwiedli się, kiedy studiowała na uniwersytecie. Dopiero wtedy odkryła wstrząśnięta, że ojciec od dawna miał drugą rodzinę mieszkającą w odległości zaledwie kilku przecznic. Niemal tuż po ślubie nawiązał romans z przyszłą matką Julie, Sarah. Ożenił się z nią zaraz po rozwodzie i wywołał rodzinny skandal, nalegając, by obydwie jego córki poznały się nawzajem. Nawet gdy to drugie małżeństwo też się rozpadło z powodu niewierności męża, Flora i Julie utrzymały ze sobą kontakt. Po śmierci Sarah Julie rozpoczęła naukę w collegeu i wprowadziła się do mieszkania Flory w Londynie. W ciągu następnych dwóch lat, gdy w zawodowym i osobistym życiu Flory zapanował zamęt, siostry bardzo się do siebie zbliżyły. W oczach Flory znów zakręciły się łzy, gdy przypomniała sobie Julie - drobną, pełną życia, gadatliwą blondynkę. Kilka miesięcy po poznaniu Willema, przystojnego młodego Holendra, który przed studiami zrobił sobie rok przerwy i pracował w Londynie, Julie porzuciła college i zamieszkała z nim na barce w Amsterdamie, ignorując ostrzeżenia starszej siostry. Po kilku tygodniach oznajmiła, że jest w ciąży, i oboje dość pospiesznie zawarli związek małżeński. Angelo opłacił ślub i niewielkie przyjęcie weselne w Londynie. Tamtego dnia Flora go poznała, lecz chłodna rezerwa szwagra nie zrobiła na niej najlepszego wrażenia. - Angelo uważa mnie za zbyt pospolitą i nie dość wykształconą - oznajmiła Julie. - Willem czuje przed nim wielki respekt, bo nigdy nie udało mu się spełnić oczekiwań starszego brata. Angelo nawet nie próbował udawać aprobaty dla tego związku. - Są zbyt młodzi i niedojrzali, by zostać rodzicami. To katastrofa - orzekł tuż po ceremonii ślubnej, spoglądając na Florę lodowatym wzrokiem. - Trochę już za późno na takie stwierdzenie - odparła Flora, z natury bardziej optymistyczna. - Na szczęście szczerze się kochają i będą mieli fundusz powierniczy Willema. Śniada twarz Angela stężała. - Willem jeszcze przez trzy lata nie będzie mógł dysponować tym funduszem. Flora zbladła. Żałowała, że nie trzymała języka za zębami. Z pogardliwej miny Angela wywnioskowała, że według niego wtrąca się w nie swoje sprawy. - Przecież Julie spodziewa się dziecka - rzekła z zakłopotaniem. - Jak sądzę, oboje mają nadzieję, że w tej sytuacji będą mogli skorzystać z tych pienię - To byłoby szaleństwo. Nigdy na to nie pozwolę - oświadczył apodyktycznym tonem. - Oboje będą musieli zarobić na życie, choć twoja siostra najwyraźniej liczyła na coś innego. Flora żachnęła się na tę insynuację, że Julie poślubiła Willema z pobudek materialnych. - Oczywiście, że chętnie podejmie pracę. - Przy jej braku kwalifikacji może wykonywać tylko najprostsze fizyczne roboty - zauważył sucho. - A Willem musi ukończyć studia handlowe, by mieć szansę na dobrze płatną posadę. Ostatecznie fundusz powierniczy pozostał nietknięty, lecz wskutek tego spełniły się najgorsze obawy Flory: Willem porzucił studia, by poszukać zatrudnienia, gdy zaawansowana ciąża nie pozwalała już Julie pracować. Flora obwiniała Angela o to, że względy finansowe postawił ponad dobro rodziny. Taksówkarz zaczekał, aż Flora zamelduje się w hotelu, a potem zawiózł ją do domu pogrzebowego. W drodze opadły ją obawy przed zbliżającym się spotkaniem z Angelem. Natychmiast dostrzegła go pośród tłumu żałobników i serce zabiło jej mocniej. Zaczerwieniła się zawstydzona i odwróciła wzrok. Angelo podszedł do niej i z nienaganną uprzejmością złożył konwencjonalne kondolencje, a potem oprowadził ją po sali, by poznała kilku krewnych Willema. Jego bliskość sprawiła, że Florze zaparło dech w piersi. Znienawidziła go za władzę, jaką zdobył nad jej zmysłami, odkąd go poznała. Zarazem musiała użyć całej siły woli, by oprzeć się jego męskiemu urokowi. Żaden mężczyzna - nawet ten, którego niegdyś zamierzała poślubić - nie wywarł na niej równie potężnego wrażenia. W istocie, seks nigdy jej nie fascynował i wobec mężczyzn zachowywała zawsze trzeźwą rezerwę. Niegdyś mocno ucierpiała wskutek brutalnego napastowania w miejscu pracy. A odkrycie w sobie silnego pociągu do Angela van Zaala, którego nawet nie darzyła sympatią, uczyniło ją jeszcze bardziej ostrożną i niechętną wobec sfery erotycznej. - Jak się czuje Mariska? - zagadnęła go. - Dzieci są odporne - odrzekł. - Dziś rano przy śniadaniu była wesoła i uśmiechnięta. - Zdążyłeś ją dzisiaj tak wcześnie zobaczyć w szpitalu? - spytała zdziwiona, że znalazł na to czas w drodze na pogrzeb. Angelo obrzuc