Ebook Ścigając księżyc mobi,epub

akże działalności socjalistycznej i dążeniom do zmian politycznych. Bezrobocie sięgało w USA 25%, a w Greenwich Village, gdzie mieszkał Lasser, nawet 80%. Uznał więc, że najważniejszą sprawą dla kraju nie są podróże kosmiczne, lecz właśnie redukcja bezrobocia[24]. Kosmos musiał zaczekać. Ta polityczna aktywność nie przypadła do gustu szefowi Lassera. Hugo Gernsback wolał go widzieć codziennie przy pracy nad nowymi numerami ,,Science Fiction Stories" niż notorycznie zwalniającego się, aby omówić kwestię bezrobocia z burmistrzem Nowego Jorku. Zirytowany, wezwał go do siebie i oznajmił: ,,Jeśli tak ci się podoba praca z bezrobotnymi, może do nich dołączysz?"[25]. Po zwolnieniu przez czołowego wydawcę science fiction na świecie dobiegła też końca krótka kariera Lassera jako rzecznika podróży kosmicznych. Los zawiódł go do Waszyngtonu, gdzie objął kierownictwo Sojuszu Robotników Ameryki (Workers Alliance of America), związku zawodowego zatrudnionych czasowo przez Zarząd Robót Publicznych, powołany w ramach Nowego Ładu za prezydentury Roosevelta. Niemal równocześnie ze zwolnieniem Lassera Gernsback podjął drugą decyzję, która na innym kontynencie miała odcisnąć piętno na życiu Archieego Clarka. Mianowicie by zwiększyć lojalność czytelników, stworzył im klub, Ligę Science Fiction, pierwszą w historii organizację fanów fantastyki. Po kilku miesiącach liczyła już niemal 1000 członków na trzech kontynentach, którzy wkrótce zaczęli wydawać własne biuletyny, spotykać się i korespondować między sobą. Rywalizujące z Gernsbackiem ,,Astounding Stories" zaczęły publikować listy czytelników wraz z ich adresami. Archie Clarke dowiedział się dzięki temu, że kilka miesięcy wcześniej w Liverpoolu założono Brytyjskie Towarzystwo Międzyplanetarne. Mający już 16 lat chłopak, który odkrył wspólnotę podobnych sobie, napisał do jego sekretarza, oferując swe usługi: ,,Jestem wysoce zainteresowany całym przedmiotem połączeń międzyplanetarnych i wykonywałem pewne doświadczenia z rakietami"[26]. By zaimponować zarządowi, dodał ,,mam znaczną wiedzę z zakresu fizyki i chemii oraz małe laboratorium, gdzie mogę prowadzić eksperymenty". W ciągu dwóch lat zajął w BTM czołową pozycję jako jeden z najbardziej wpływowych członków władz stowarzyszenia. W 1935 roku ,,Olympic", liniowiec towarzystwa Cunard-White Star, odbył swą ostatnią podróż przez Atlantyk[27]. Przybył do Nowego Jorku opóźniony o dzień z powodu dzikiej lutowej zawieruchy. Witający go dziennikarze odnotowali, że jeden z pasażerów, 28-letni berlińczyk Willy Ley, spędzi w Stanach siedem miesięcy, podczas których będzie pracować z Amerykanami nad projektem transportu przesyłek pocztowych za pomocą rakiet. Ley, jeden z założycieli TPK, studiował astronomię, fizykę i zoologię w Berlinie oraz Królewcu, by w połowie lat 20. stać się jednym z czołowych niemieckich propagatorów lotów kosmicznych. Ostro sprzeciwiał się badaniom nad bronią rakietową, uznając, że rakiety powinny służyć wyłącznie celom pokojowym: nauce i odkryciom. Ley z pogardą patrzył na popisy Maxa Valiera w pojeździe rakietowym, nie miał jednak nic przeciwko przyciąganiu uwagi społeczeństwa poprzez rozrywkę masową, wspomagał Langa w produkcji Kobiety na księżycu i zaprzyjaźnił się z reżyserem. Napisał nawet powieść science fiction Kompania Starfield, parabolę o współpracy międzynarodowej, której bohater walczy z kosmicznymi piratami i angażuje się w międzyrasowy związek[28]. Jako członek władz TPK Ley kontaktował się z badaczami rakietowymi oraz towarzystwami podróży kosmicznych z całego świata aż 1933 roku, kiedy to naziści zabronili wymiany informacji technicznych czy naukowych na temat rakiet z zagranicą. Ley, gorący zwolennik wspierania dociekań intelektualnych dzięki swobodnej wymianie myśli, głęboko niepokoił się zdarzeniami w kraju. Naukowców i badaczy wielu kierunków usuwano tu z instytucji akademickich (głównie z powodów rasowych), a część publikacji znikała z półek bibliotecznych. Naziści na kampusach publicznie palili książki, oddając płomieniom pozycje naukowe Alberta Einsteina i Zygmunta Freuda, literaturę Bertolda Brechta czy Tomasza Manna, a oprócz tego wiele klasycznych utworów fantastyki naukowej. Ley, czytając wiadomości i rozmawiając ze znajomymi, zauważał z niepokojem, że wiele rzeczy, którym się od dawna przeciwstawiał, stopniowo staje się codziennością: kult lojalności i ślepego patriotyzmu, militaryzm, antyglobalizm, przesądy i pseudonauka. Niemcy zachwalały swą reputację w naukach przyrodniczych, ale Ley widział wpływ polityki na metodę naukową i to, że miejsca żydowskich uczonych zajmują niewykwalifikowani oportuniści. Jego przyjaciel Fritz Lang uciekł już z Rzeszy, a on sam uznał, że nie ma innego wyjścia niż