??życie jest takie krótkie, że szkoda marnować go na ludzi i sprawy, które nie tylko nas nie wzbogacają, ale coś nam odbierają ? na przykład pewność siebie lub radość życia?.
Agata Niemirska jest młodą, zdolną, ambitną kobietą, pracuje w korporacji. Niespodziewanie dostaje zawiadomienie o śmierci swojej matki, kobiety, która ją urodziła i nic po za tym. Agatę wychowywał ojciec, zyskała nową rodzinę, siostrę Danielę i szczęśliwy dom. Razem ze siostrą wyruszają do Zmysłowa, niewielkiej, górskiej miejscowości. Agata ma nadzieję, że znajdzie odpowiedzi na liczne pytania, które nurtują ją od wielu lat i że w końcu zamknie za sobą ten rozdział życia. Na miejscu czeka na nią dziewięcioletnia Tosia, siostra, o której istnieniu Agata nie miała pojęcia.
Mnożące się pytania, niedopowiedzenia, tajemnice. Czy Agata odkryje prawdę o swojej przeszłości? Akcja powieści toczy się niespiesznie, wzbudza ogromną ciekawość. Pani Agnieszka ma barwne, wnikliwe, okraszone szczyptą dobrego humoru pióro. Z łatwością ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca jakie towarzyszą naszym bohaterom. A ci ciekawie ukazani to zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności. Agatę polubiłam od razu mądra, szczera, serdeczna, silna osoba. Znalazła się w trudnej sytuacji, wykazała się dużą wrażliwością i odpowiedzialnością. Tosia całkowicie skradła moje serce, to rezolutna, po dziecięcemu szczera i naiwna dziewczynka. Z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że odnajdą wewnętrzną harmonię, spokój i szczęście. I Jakub - bardzo intrygująca postać.
Małomiasteczkowa społeczność, sympatyczni i mniej życzliwi ludzie i ich tajemnice. Pięknie opowiedziana historia, niepokojąca przeszłość, która kładzie się cieniem na teraźniejszości, a w tle przepiękne, barwne opisy otaczającego świata. Poszukiwanie swojej tożsamości, stopniowe odkrywanie prawdy o przeszłości, niedomówienia i kłamstwa. Siła i piękno siostrzanej miłości. Codzienność przepełniona radością i smutkiem, chwilami pełnymi szczęścia, zwątpienia i niepokoju. Bezinteresowna miłość, szukanie swojego miejsca na ziemi, trudna sztuka wybaczania.
Oczarowała mnie ta, ciepła mądra, zwyczajna i jednocześnie niezwykła opowieść. O kobietach i dla kobiet, O poszukiwaniu własnych korzeni, miłości i wybaczaniu. Już z niecierpliwością czekam na kontynuację. Serdecznie polecam! Tatiasza i jej książki :)