Ebook Slow life mobi,epub

a ajur­we­dyj­skiej ścież­ki zdro­wia, praw­dzi­wie in­spi­ru­je. Opi­sa­ne przez Cho­prę pro­ce­sy sta­rze­nia się w wy­da­nej w 2009 roku pol­skiej edy­cji Za­trzy­maj czas zo­sta­ły do­ce­nio­ne przez wie­lu lu­dzi, a dr Way­ne Dyer, au­tor be­st­sel­le­ra mo­ty­wa­cyj­ne­go Po­ko­chaj sie­bie, uznał tę książ­kę za re­wo­lu­cyj­ną. War­to nad­mie­nić, iż pier­wot­ne wy­da­nie na ryn­ku ame­ry­kań­skim po­ja­wi­ło się w 1993 roku, a więc bli­sko 30 lat temu. Była to wów­czas jed­na z pierw­szych po­zy­cji, któ­ra zwra­ca­ła uwa­gę, że sta­rze­nie się jest bar­dziej sta­nem umy­słu, niż ma zwią­zek z me­try­ką. Szkie­le­ty ludz­kie znaj­do­wa­ne w wy­ko­pa­li­skach w Bi­sku­pi­nie wska­zu­ją, że oko­ło VIII wie­ku lu­dzie żyli za­zwy­czaj je­dy­nie do 35. roku ży­cia. Po­dob­nie było w śre­dnio­wie­czu. Na­wet jesz­cze nie­co po­nad sto lat temu śred­nia dłu­gość ży­cia oscy­lo­wa­ła wo­kół 40 lat. Obec­nie świa­to­wa śred­nia to już 7131. Na­ukow­cy wciąż się spie­ra­ją o re­al­ną gra­nicz­ną dłu­gość ży­cia na­sze­go ga­tun­ku. W paź­dzier­ni­ku 2016 roku dys­ku­sja o tym roz­go­rza­ła na ła­mach pre­sti­żo­we­go pi­sma na­uko­we­go ,,Na­tu­re". Ge­ne­ty­cy Xian Dong, Bran­don Mil­hol­land i Jan Vijg - re­pre­zen­tu­ją­cy no­wo­jor­ski Al­bert Ein­ste­in Col­le­ge of Me­di­ci­ne w swo­im ar­ty­ku­le prze­ko­ny­wa­li, że od po­ło­wy lat 90. gra­ni­ca dłu­go­ści ludz­kie­go ży­cia prze­sta­ła się prze­su­wać. Mak­sy­mal­ny li­mit usta­no­wio­ny zo­stał w roku 1994 i okre­ślo­no go na 115 lat. We­dług au­to­rów ar­ty­ku­łu, poza nie­licz­ny­mi wy­jąt­ka­mi, to wła­śnie kres ludz­kich moż­li­wo­ści w za­kre­sie dłu­go­ści ży­cia. Szan­sę na tak dłu­gie ży­cie ma co naj­wy­żej je­den osob­nik na 10 tys. Jed­nak rok póź­niej rów­nież na ła­mach ,,Na­tu­re" na­ukow­cy z pię­ciu in­nych ośrod­ków, w tym przede wszyst­kim z ka­na­dyj­skie­go Uni­wer­sy­te­tu McGill pod­wa­ży­li wy­ni­ki wspo­mnia­nych ba­dań. Po prze­ana­li­zo­wa­niu śred­niej dłu­go­ści ży­cia naj­dłu­żej ży­ją­cych lu­dzi z USA, Wiel­kiej Bry­ta­nii, Fran­cji i Ja­po­nii - dla każ­de­go rocz­ni­ka - aż od 1968 roku (dane z tych sa­mych kra­jów ana­li­zo­wa­li na­ukow­cy z Al­bert Ein­ste­in Col­le­ge of Me­di­ci­ne), bio­lo­dzy Bry­an G. Hu­ghes i Sieg­fried He­ki­mi uzna­li, że do­tych­czas zgro­ma­dzo­ne do­wo­dy na to, że ist­nie­je gra­ni­ca ludz­kie­go ży­cia, są nie­wy­star­cza­ją­ce. A je­że­li na­wet ona ist­nie­je, to jesz­cze jej nie osią­gnę­li­śmy i nie zi­den­ty­fi­ko­wa­li­śmy. Nie­za­leż­nie od tych na­uko­wych spo­rów dłu­gość ży­cia na świe­cie z każ­dą de­ka­dą ro­śnie. Prze­cięt­ny miesz­ka­niec Ka­na­dy uro­dzo­ny w roku 1920 mógł li­czyć na to, że do­ży­je sześć­dzie­siąt­ki. Ka­na­dyj­czyk lub Ka­na­dyj­ka, któ­rzy przy­szli na świat w la­tach 80., mo­gli już mieć na­dzie­ję, że będą świę­to­wać 76. uro­dzi­ny. Dziś śred­nia dłu­gość ży­cia miesz­kań­ca kra­ju klo­no­we­go li­ścia to 82 lata32 i jest po­rów­ny­wal­na z kil­ku­dzie­się­cio­ma in­ny­mi kra­ja­mi na świe­cie. Co waż­ne, dzi­siej­si sta­rusz­ko­wie cie­szą się czę­sto do­sko­na­łą kon­dy­cją. Co i raz też sły­chać o oso­bach w po­de­szłym wie­ku, do­ko­nu­ją­cych rze­czy moc­no po­ru­sza­ją­cych wy­obraź­nię. Kil­ka in­spi­ru­ją­cych przy­kła­dów przed­sta­wił Dan Bu­et­t­ner w swo­jej opar­tej na ba­da­niach pu­bli­ka­cji Nie­bie­skie stre­fy, re­ko­men­du­ją­cej dzie­więć lek­cji dłu­go­wiecz­no­ści. Wspo­mi­na w niej mię­dzy in­ny­mi o chi­rur­gu El­l­swor­cie Wa­re­ha­mie, któ­ry w wie­ku 91 lat po­iry­to­wa­ny zbyt dro­gą ofer­tą po­sta­wie­nia ogro­dze­nia wo­kół jego po­sia­dło­ści, sam je zbu­do­wał. Jest też hi­sto­ria stu­trzy­lat­ka Gio­van­nie­go San­nai, krzep­kie­go i si­wo­wło­se­go Sar­dyń­czy­ka, któ­ry miał wciąż tyle mocy, iż po­ko­nał o po­ło­wę młod­sze­go spor­tow­ca w si­ło­wa­niu się ,,na rękę". Osią­gnię­cia tych wy­brań­ców losu po­sze­rza­ją gra­ni­ce ludz­kich wy­obra­żeń o spraw­no­ści u schył­ku ży­cia. Zmar­ła w tym roku naj­star­sza na­uczy­ciel­ka jogi Tao Por­chon-Lynch, osią­gnę­ła wiek 101 lat, do koń­ca po­zo­sta­jąc ak­tyw­ną. A Hen­riet­te Thomp­son? W 2015 roku w wie­ku 92 lat zo­sta­ła naj­star­szą na świe­cie ko­bie­tą