Śmiało. Mów własnym głosem - Audiobook mp3

�, a na pewno nie trzeba ich powielać ani w rozmowach, ani we własnej głowie, w myślach. Czy rozczaruję cię, gdy stwierdzę, że nie ma jednego modelu występu publicznego, sposobu zwracania się do publiczności? Nie ma dwóch takich samych mówców, mówczyń. Nie mamy, niestety (albo na szczęście), wbudowanego przycisku ,,dobra komunikacja" czy ,,występ publiczny/wystąpienie publiczne", by wprowadzić swój umysł i ciało w odpowiedni tryb. Musimy same to wypracować. Nauczyć się kontrolować stres, by nami nie sterował. Zadbać o swoją psychikę, by nas wzmacniała, a nie osłabiała. Poznać techniki radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach. To wcale nie jest aż takie skomplikowane, jak się wydaje. A nawet przyjemne! Trzeba tylko wiedzieć, jak to robić. Oczywiście, trzeba też nauczyć się przygotowywać. I ćwiczyć. I próbować. I trzymać się zasad. Otwartość, odwaga, pewność siebie, umiejętność wyrażenia myśli to cechy każdego dobrego mówcy, każdej kobiety, która staje się wzorem do naśladowania. Wszystkie i wszyscy to wypracowują. Ty też możesz. Tak jak ja to zrobiłam. Choć wielu osobom trudno w to uwierzyć, byłam nieśmiałym dzieckiem. W podstawówce, gdy miałam wygłosić wiersz na akademii, zrejterowałam, udając chorobę. Dopiero praca w telewizji, która okazała się moją pasją, zmieniła mnie, a później ciąg dalszy następował podczas działalności społecznej. Na to, że można się nauczyć występować publicznie, mówić jasno, efektywnie się komunikować, mam setki, tysiące dowodów i przykładów. Są nimi wszystkie te kobiety, które podczas naszej wspólnej pracy szkoleniowej i coachingowej przełamały się. Te nieśmiałe, niewierzące w siebie. Próbujące czytać z kartki. Niepewne, czy to, co mówią, ma sens. Bojące się kompromitacji, obnażenia słabości. Te ze świata biznesu, z instytucji państwowych, organizacji pozarządowych, samorządu i polityki. Te, które przekonały się, że udany występ nie jest niemożliwy. Te, które uwierzyły. Uwierz i ty. I zacznij ćwiczyć. Podpowiem ci w tej książce, jak to robić, poprowadzę cię przez wszystkie obszary ważne w komunikowaniu się z innymi ludźmi, przekazywaniu własnych opinii. Przekonam cię, że charyzmy, błyskotliwości, szybkich ripost, opanowania stresu i występów publicznych można się nauczyć. Pozwól swoim skrzydłom rosnąć. Rozdział 2 STAJEMY SIĘ TYM, CO MYŚLIMY Uważaj na myśli, bo przemienią się w słowa. Uważaj na słowa, bo zmienią się w czyny. Uważaj na czyny, bo staną się nawykami. Uważaj na nawyki, bo staną się charakterem. Charakter będzie twoim przeznaczeniem. Stajemy się tym, co myślimy. Margaret Thatcher Margaret Thatcher, 1925-2013, pierwsza brytyjska kobieta premier, polityczka Partii Konserwatywnej, rządziła w latach 1979-1990, była najdłużej urzędującym brytyjskim premierem w XX wieku. Jest także jedyną kobietą, która kiedykolwiek w Wielkiej Brytanii była wybrana na szefa partii rządzącej. Na początku tego rozdziału proponuję, byś sprawdziła, podobnie jak ja kiedyś, zainspirowana artykułem z prasy kobiecej, który z poniższych punktów pasuje do ciebie: o Traktujesz innych lepiej od siebie? o Nie akceptujesz swoich niedoskonałości? Obwiniasz się o błędy? o Krytykujesz siebie publicznie? Źle o sobie myślisz? o Zamartwiasz się tym, co inni myślą na twój temat? Szukasz akceptacji innych osób? o Masz kłopot z podejmowaniem samodzielnych decyzji? o Nie potrafisz odmówić, gdy cię ktoś o coś prosi? o Brak ci odwagi, by zabrać głos publicznie? By stanąć w czyjejś obronie, sprzeciwić się? o Nowe kontakty budzą w tobie onieśmielenie, lęk, wstyd? o Unikasz nowych wyzwań z obawy przed porażką? o Masz tendencje do tłumaczenia się, nadmiernego przepraszania? o Szybko tracisz zapał? Masz skłonność do wpadania w dołek? o Bierzesz za dużo na siebie? Dajesz się wykorzystywać? o Sprawdzasz każdy szczegół kilka razy? Próbujesz być doskonała na każdym polu? o Z pracowitości uczyniłaś cnotę i dajesz się wykorzystywać? o Nieustannie porównujesz się z innymi? Nigdy nie jesteś zadowolona z siebie? Jeśli choć trzy punkty z powyższych opisują ciebie, przeczytaj ten rozdział uważnie, bo masz (a raczej mamy) nad czym popracować. A tym czymś jest poczucie własnej wartości. Wiara w siebie jest naturalna, rodzimy się z nią. Każde dziecko jest absolutnie pewne siebie, inaczej przecież nie nauczyłoby się chodzić. Ale, na szczęście, wtedy, gdy raczkujemy i uczymy się podnosić, jeszcze nie wiemy, że czegoś nie można ani tego, jak wiele niebezpieczeństw na nas czyha. Potem jednak podlegamy procesowi i tracimy pewność siebie oraz wrodzoną wiarę w swoje możliwości. Najpierw najbliższa rodzina, potem koleżanki i koledzy, nauczycielki, trenerzy, dalej współpracownicy, szefowie, partnerzy - wszyscy p