Ebook SPFA Samobieżna artyleria lufowa mobi,epub

Mińska. Msta-K ma dwie niewielkie kabiny i między nimi część zamkową haubicy. Dla zwiększenia stateczności podczas strzelania pojazd wspiera się na czterech wspornikach poruszanych hydraulicznie. Zainstalowane działo nie ma przedmuchiwacza, a u nasady lufy znalazły się dodatkowe amortyzatory. Minimalny kąt podniesienia lufy przy azymucie 0° wynosi ok. 20°. Napęd Do napędu Msty wybrano widlasty, wielopaliwowy, 12-cylindrowy silnik wysokoprężny. W pierwszych seriach wozów był to W-46-6 o mocy 574 kW (770 KM), później montowano W-84A o mocy 616 kW (840 KM). Silnik jest połączony z dwiema planetarnymi skrzyniami przekładniowymi o ośmiu biegach (7+1). Na drodze pojazd może poruszać się z prędkością 60 km/h, a jego zasięg wynosi 500 km. Układ jezdny posiada zawieszenie z wałkami skrętnymi z regulowanym systemem tłumienia ugięcia zawieszenia i automatyczny mechanizm blokowania wahań kadłuba bez stabilizujących podpór na czas strzelania. Gąsienice i koła są takie same jak w T-80. Dane taktyczno-techniczne: Msta-S 2S19 / Msta-S1 2S19M1 Trakcja: gąsienicowa Załoga: 5 (kierowca, dowódca, celowniczy, dwóch ładowniczych) Wymiary: długość kadłuba - 7 m / ? długość całkowita - 11,91 m / 12,42 m szerokość - 3,38 m wysokość - 2,98 m prześwit - 0,45 m Masa bojowa - 42 t / 43 t Uzbrojenie: kaliber - 152 mm / 155 mm długość lufy - 47 kalibrów / 52 kalibry donośność - 29 km / 41 km szybkostrzelność: 8 strzałów na minutę z amunicją własną, 6 strzałów na minutę z amunicją pobieraną z zewnątrz zakres kąta ostrzału w płaszczyźnie pionowej - -4° - +68° / -4° - +70° zakres kąta ostrzału w płaszczyźnie poziomej - 360° zapas przewożonej amunicji - 50 szt. / 45 szt. plot. wkm kal. 12,7 mm, jednostka ognia - 300 nabojów Napęd: dwunastocylindrowy wielopaliwowy silnik wysokoprężny W-84A o mocy 616 kW (827 KM) ze skrzynią planetarną o ośmiu przełożeniach (7+1) Osiągi: prędkość maksymalna na drodze - 60 km/h zasięg - 500 km kąt podjazdu - 47% Pokonywane przeszkody: ścianki pionowe o wysokości - 0,5 m rowy o szerokości - 2,8 m przeszkody wodne o głębokości - do 5 m 2S31 Vena moździerz o trakcji gąsienicowej, kal. 120 mm/L24, Rosja 2S31 Vena jest samobieżnym pływającym moździerzem o trakcji gąsienicowej. Prace nad Veną rozpoczęto w 1996 r. i jest to jeden z najmłodszych rosyjskich przedstawicieli samobieżnej artylerii. Sprzęt przeznaczony jest do bezpośredniego wsparcia ogniowego w zmechanizowanych dywizjach piechoty użytkujących BMP-3. Konstrukcja Powstała w zakładach Motowilichinskije Zawody w Permie wieża z działem posadowiona została na zmodyfikowanym kadłubie bwp BMP-3 produkowanym przez Kurganmaszzawod w Kurganie. Przedział silnikowy umieszczono z tyłu wozu, bojowy w części środkowej, a stanowisko kierowcy znajduje się w przedniej części kadłuba na środku. Prócz niego załogę pojazdu stanowią jeszcze trzej żołnierze: z prawej strony wieży siedzi dowódca, za nim ładowniczy, a po lewej stronie działonowy. Kadłub BMP-3 został odpowiednio przystosowany: usunięto siedzenia po obu stronach kierowcy i obsługiwane z nich kaemy, przebudowano tył pojazdu, usunięto tylne drzwi i włazy w stropie kadłuba, a wieżę wymieniono na większą. W tylnej części podwozia umieszczono drzwiczki otwierane do dołu, a na prawym boku - w kadłubie i wieży - znalazły się dwa małe włazy służące do uzupełniania amunicji. Uzbrojenie 2S31 Vena uzbrojona została w działo 2A80 z lufą gwintowaną kal. 120 mm bez hamulca wylotowego i przedmuchiwacza, jako że jest to lufa niskociśnieniowa. 2A80 jest rozwinięciem działa 2A51 znanego z wcześniejszego systemu samobieżnego 2S9, ale ma dłuższą lufę od swojego poprzednika, co przekłada się na dłuższy zasięg ognia w porównaniu do 2A51. W skład jego wyposażenia wchodzą: zamek typu półautomatycznego, oporopowrotniki, przechyłomierz, pneumatyczny mechanizm zasilania amunicją i mechanizm oczyszczania przewodu lufy z osadów po spalonych ładunkach ogniowych. Moździerz 2S31 Vena może być dostarczany bezpośrednio na pole walki drogą powietrzną jako zrzut spadochronowy, fot. Vitaly V. Kuzmin Moździerz jest przystosowany do strzelania amunicją produkcji rosyjskiej jak i pociskami NATO. Maksymalna szybkostrzelność wynosi 8-10 strzałów na minutę. Kąt podniesienia lufy zawiera się w zakresie od -4° do +80°, zaś w płaszczyźnie poziomej wynosi on 360°. Z moździerza można prowadzić ogień następującą amunicją: przeciwpancerną burzącą, burząco-odłamkową, precyzyjnego rażenia Kitołow-2, dymną i zwykłą moździerzową. Maksymalny zasięg ognia moździerza wynosi 13 km z amunicją burzącą odkształcalną (HEP - high-explosive plastic) i 7,2 km ze standardową amunicją burzącą. Zakłady Bazalt opracowały dwa rodzaje nowych pocisków kal. 120 mm, każdy o masie 26 kg. Kasetowa amun