Ebook Superkurs Francuski mobi,epub

ę zajmujesz zawodowo?) M: Co robisz w Brukseli? A: Pracuję, jestem tłumaczką. M: Rzeczywiście, mówisz bardzo dobrze po francusku. P: Och, ona mówi po francusku, angielsku, niemiecku i hiszpańsku! I trochę po włosku. M: To nadzwyczajne! Jak to możliwe? A: To w pewnym sensie (dosł. trochę) naturalne. Mój ojciec jest Szwajcarem. Często jeżdżę do Szwajcarii, to dlatego mówię po francusku, niemiecku i włosku. A ty, co robisz w życiu? M: Jestem informatykiem, pracuję jako webmaster na uniwersytecie. A: Lubisz swoją (dosł. twoją) pracę? M: Tak, lubię. A co u ciebie Patrycja, jak twój dyplom? (dosł. jak się miewa twój dyplom?) P: Och, jakoś idzie. Ale mam (dosł. robię) teraz staż w Radio France, więc jestem raczej dziennikarką niż studentką ostatnimi i mam bardzo mało czasu na pisanie. Więcej słówek i zwrotów Quest-ce que vous faites dans la vie ? - Czym się pan(i) zajmuje zawodowo? (dosł. Co pan(i) robi w życiu?) Quest-ce que vous faites comme travail ? - Czym się pan(i) zajmuje zawodowo? (dosł. Jaką pan(i) wykonuje pracę ?) Je suis étudiant. - Studiuję. (dosł. Jestem studentem) Quest-ce que tu fais comme études ? - Co studiujesz ? Je travaille comme journaliste. - Jestem dziennikarzem.(dosł. Pracuję jako dziennikarz) Je suis stagiaire chez Citroën. - Jestem stażystą / praktykantem w Citroënie. O? vous habitez ? - Gdzie pan(i) mieszka? O? tu travailles ? - Gdzie pracujesz? Jhabite et je travaille ? Varsovie. - Mieszkam i pracuję w Warszawie. Vous parlez anglais ? - Czy mówi pan(i) po angielsku ? Je parle un peu français. - Mówię trochę po francusku. Je comprends un peu lallemand. - Trochę rozumiem po niemiecku. Japprends le français et le russe. - Uczę się francuskiego i rosyjskiego. Jak to działa? Odmiana czasowników regularnych I grupy Czasowniki I grupy to prawie wszystkie czasowniki zakończone w bezokoliczniku na -er (wymawiamy [e]). Wyjątek stanowi czasownik aller. Przykłady czasowników I grupy: parler - mówić aimer - lubić, kochać habiter - mieszkać Czasowniki w języku francuskim odmienia się przez dodawanie do tematu czasownika końcówek osobowych, które w poniższej odmianie zostały wyróżnione. Temat czasownika znajdujemy odejmując od bezokolicznika końcówkę, w przypadku grupy I jest to końcówka -er. lp. je parle [ż?parl] tu parles [tüparl] il parle [ilparl] elle parle [?lparl] on parle [?parl] lm. nous parlons [nuparl?] vous parlez [wuparle] ils parlent [ilparl] elles parlent [?lparl] Kilka ważnych zasad wymowy Wymawiamy tylko końcówki 1 i 2 os. lm. nous parlons [?] i vous parlez [e]. Pozostałych końcówek nie wymawiamy. W przypadku czasowników rozpoczynających się od samogłoski (np. aimer) lub od h, którego w języku francuskim nie wymawiamy (np. habiter [abite]), w 1 os. lp. apostrofujemy j tak, aby zaimek osobowy tworzył w wymowie jedno słowo z czasownikiem. jhabite (ja) mieszkam [żabit] jaime (ja) lubię, kocham [ż?m] W liczbie mnogiej, gdzie zaimki osobowe kończą się na -s (nous, vous, ils, elles), występuje liaison, czyli łączenie pierwszej samogłoski czasownika z zaimkiem przez wyraźnie słyszalne z. nous aimons [nuz?m?] vous habitez [vuzabite] ils adorent [ilzador] elles habitent [?lzabit] Powyższe zasady wymowy dotyczą wszystkich czasowników w języku francuskim. Uwaga! W mówionym potocznym języku francuskim rzadko używa się 1 os. lm., czyli nous. Chcąc powiedzieć my, używa się zaimka on [?], który w odmianie czasowników przyjmuje te same formy, co il i elle, czyli formy 3 os. lp. On est en vacances ici. Jesteśmy tu na wakacjach. On habite ? Paris. Mieszkamy w Paryżu. Odmiana czasowników nieregularnych prendre (brać, wziąć), comprendre (rozumieć) i apprendre (uczyć się) lp. je prends [ż?pr?] tu prends [tüpr?] il/elle/on prend [il/?l/?pr?] lm. nous prenons [nupr?n?] vous prenez [wupr?ne] ils, elles prennent [il/?lpr?n] Warto zapamiętać, że nawet czasowniki nieregularne można usystematyzować tworząc ,,podgrupy". I tak, czasowniki nieregularne comprendre i apprendre odmieniają się według tego samego wzoru, co czasownik prendre, od którego różnią się tylko przedrostkami -com i -a(p). Czasownik nieregularny faire - robić lp. je fais [ż?f?] tu fais [tüf?] il/elle/on fait [il/?l/?f?] lm. nous faisons [nuf?z?] vous faites [wuf?t] ils/elles font [il/?lf?] Tworzenie rodzaju żeńskiego przymiotników Podobnie jak w przypadku rzeczowników, rodzaj żeński przymiotnika tworzymy przez dodanie do formy męskiej przymiotnika końcówki -e: polonais / polonaise - polski / polska français / française - francuski / francuska américain / américaine - amerykański / amerykańska espagnol / espagnole - hiszpański / hiszpańska Przymiotniki te oznaczają też narodowości (por. Słownictwo) Je suis polonaise. - Jestem Polką. Elle est anglaise. - Ona jest Angielką. Do przymiot