Ebook Świat arabski. Kultura i polityka mobi,epub

za dzięki temu, że telewizja podnosi jego rangę jako źródła arabskości i tradycji, w okresie rozwoju środków komunikacji wyłaniają się coraz to nowe źródła bibliograficzne, a globalizacja jest czynnikiem przemian, również językowych. Godne uwagi są prace poświęcone językowi arabskiemu w kategoriach gramatycznych (M. Michalski) oraz jego funkcjonowaniu w Egipcie (M. Kniaź). Klasyczna literatura arabska, o jakiej tu była mowa, ujęta została może wyżej w kategoriach nazbyt literackich - w skojarzeniu z fikcyjnością, i w przypadku prozy - koniecznością fabularyzacji. Literackość wydaje się przecież zrozumiałą sama przez się podstawą takiej typologii. Ale literatura ta, według kanonu warszawskiej arabistyki ustanowionego przez jej nestora Józefa Bielawskiego, zastosowanego zwłaszcza w pracy Historia literatury arabskiej. Zarys (1968), wchłania całe piśmiennictwo od okresu przedmuzułmańskiego do XVII wieku. Chociaż fikcja literacka w dorobku klasycznym nie cieszyła się takim uznaniem, jak inne obszerne dziedziny, była jednak charakterystyczna dla niekoń-czących się baśni i opowieści, form nasyconych ludowością. Literatura ta, według podziału Bielawskiego, wchłania więc jeden z największych działów tego piśmiennictwa, wielką i rozległą filozofię muzułmańską, kwitnącą od Zachodu do Wschodu świata arabskiego. Wydaje się wciąż wPolsce za mało zbadana, jakkolwiek jest dziedziną, bez której trudno sobie poradzić w bardziej rozległych studiach filozoficznych - nawet szerzej, humanistycznych - zwłaszcza pretendujących do interdyscyplinarności. Za mało znana na gruncie polskim, obfituje w bardzo interesujące uszczegółowione zagadnienia, tak kontrowersyjne jak ilhad, czyli ateizm, w pracach Abd ar-Rahmana al-Badawiego (K. Pachniak). Po dzień dzisiejszy nurtuje badaczy problem Hasana Ibn as-Sabbaha (XII w.), uważanego za twórcę słynnego arabskiego odłamu asasynów, októrego ezoterycznej nauce i ekscentrycznym zachowaniu krążą wciąż legendy (ński). Tematyka filozoficzna, poza wspomnianymi pracami, wyraża się w tym tomie w artykule poświęconym Al-Kindiemu (T. Stefaniuk). Obok filozofii do nauk wchodzących w skład rozwiniętego piśmiennictwa okresu klasycznego należą historia i geografia. Zainteresowania tą tematyką pojawiły się w interesującej próbie nowego odczytania fragmentów dzieła Murudż az-zahab (Łąki złota), wielkiego historyka z IX w. Al-Masudiego (Urszula Lewicka-Rajewska). Bardzo nowatorski charakter w ramach badań historycznych mają studia nad średniowieczną obyczajowością okresu Mameluków ze szczególnym uwzględnieniem kulinariów i obyczajów dnia codziennego (P. Lewicka). Swoją oryginalną tematyką uwagę zwraca też temat polowań przy pomocy sokołów, omówiony w traktacie powstałym w X w. (S. Milczarek). Aby podkreślić, jak żywe są zainteresowania islamem i jak wiele w jego naukach wciąż da się odnaleźć nowego, warto polecić pracę poświęconą zagadnieniom Koranu, który pozostaje rygorystycznie głównym punktem odniesienia. Jest to analiza kontrowersyjnego problemu kamienowania na podstawie tekstu koranicznego ( Dziekan). Do tematyki Koranu badacze chętnie powracają, czego dowodem jest również artykuł o publikacji Syroaramejskie odczytanie Koranu Luxenberga w połączeniu z filologiczną egzegezą świętego tekstu (M. Grodzki). Badania nad szariatem - prawem islamu, prowadzą również do odkrywania nowych wątków. Przykładem jest praca poświęcona kwestii rozwodu, wyłaniającej się z gąszczu przepisów, częstokroć trudnych do uchwycenia w ramach europejskiego aparatu metodologicznego (J. Dzilińska). Badania religioznawcze reprezentują też prace poświęcone chrześcijaństwu na Wschodzie i mniejszościom religijnym, temat, który budzi zainteresowania badaczy realiów arabskich. Na podstawie niniejszego tomu można poznać legendy bliskowschodnich chrześcijan (E. Parzyszek) lub uzmysłowić sobie znaczenie współczesnych powieści o stosunkach muzułmańsko-chrześcijańskich (B. Grysa). Problematyka chrześcijańska na Bliskim Wschodzie, gdzie chrześcijanie tworzą społeczności mniejszościowe, kojarzy się z szerzej pojętym zagadnieniem mniejszości na tym obszarze. Mieszkają tu przecież takżże alawici, Asyryjczycy oraz druzowie. Asyryjczycy, obok reformatorów arabskich, brali żywy udział w odrodzeniu (an-nahda) regionu z troską o tak wielki rozwój kultury, do jakiego doprowadziło wprowadzenie tu druku (M. Abdalla). Warto też zwrócić uwagę na diasporę asyryjską poza Wschodem (M. Woźniak). W prezentacji problematyki współczesnej wyróżniają się ujęcia antropologiczne, socjoekonomiczne i politologiczne. Kultura i antropologia w tym kontekście znalazła się w tematach, których rangę podnosi ich kontrowersyjność. Muzyka, tak bujna i bogata w kulturze arabskiej, jest zagadnieniem wciąż wywołującym ni