Opis produktu:
Autorka przedstawia zawartą w twórczości Marii Pinińskiej-Bereś analizę kobiecego doświadczenia jako powiązaną z procesami zachodzącymi w socjalistycznej Polsce, m.in. z rozwojem wiedzy seksuologicznej i poradnictwa, silnym wpływem nauk Kościoła, obecnością środowisk kontrkulturowych, rozwojem socjalistycznego konsumpcjonizmu, ze zmieniającą się ikonosferą erotyczną, z docierającymi zza żelaznej kurtyny ideami drugiej fali feminizmu.
Analiza sprzężenia między nimi a sztuką artystki pozwala dostrzec i zrozumieć lokalny kontekst tej twórczości zawierającej treści feministyczne, zarówno te jego elementy, które sprzyjały jej rozwojowi, jak i te, które ją hamowały.
Historię powojennej sztuki polskich artystek, zwłaszcza tych, których prace są łączone z feminizmem, trzeba napisać inaczej. Należy przestać ignorować dyskurs na temat emancypacji kobiet będący elementem rzeczywistości, w jakiej one żyły. Maria Pinińska-Bereś jest w tej książce traktowana jako podmiot procesu emancypacji, świadomie zabierający głos w sprawach nurtujących ją i inne kobiety żyjące w tym samym społeczeństwie. Nie można na podstawie analizy kariery i interpretacji jej twórczości stworzyć narracji uniwersalizującej doświadczenie artystek w socjalistycznej Polsce. Można jednak wskazać na pewne zjawiska, które pozostają niezauważone w ślepej na płeć czy skupionej na krytyce systemu totalitarnego historii sztuki polskiej po 1945 roku.
Książka jest znakomitym przykładem kontekstualnej historii sztuki. Bardzo spójna, naukowo precyzyjna, a jednocześnie w wielu miejscach odkrywcza. Agata Jakubowska wykonała gruntowną pracę archiwalną i dotarła do wielu idei, faktów i artefaktów, które dotychczas nie były obecne w polskiej historii sztuki nowoczesnej.
Dr hab. Paweł Leszkowicz, prof. UAM
Nie tylko jako badaczka PRL-u, ale także jako kobieta pamiętająca PRL nie mam wątpliwości, że metodologia badań i uzyskane wnioski rzuciły nowe światło na historię sztuki w Polsce. To książka przełomowa w szerokim zakresie powojennej historii sztuki, choć ogranicza się do case study. Udało się całkowicie oddolnie, bez narzucania siatek pojęciowych wziętych skądinąd opisać sztukę w Polsce w okresie tzw. socjalizmu w jej dynamice wpisanej w konkretne życie. To chyba największy sukces tej książki, bo dzięki niej dowiedzieliśmy się - przynajmniej w tak niewielkim wycinku, jakim było życie i twórczość Marii Pinińskiej-Bereś - co naprawdę przeżył ktoś, kto wówczas żył, jak walczył o siebie i swoją sztukę.
Prof. dr hab. Anna Markowska, Uniwersytet Wrocławski
Dr hab. Agata Jakubowska (ORCID 0000-0002-8345-5662) - historyczka sztuki. Przez wiele lat związana z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie pracuje w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka i redaktorka licznych publikacji poświęconych sztuce kobiet, m.in. `Na marginesach lustra. Ciało kobiece w pracach polskich artystek` (2004), `Portret wielokrotny dzieła Aliny Szapocznikow` (2008), `Alina Szapocznikow: awkward objects` (red., 2011), `Natalia LL. Nie tylko Sztuka konsumpcyjna` (red., 2016), `All-women art spaces in Europe in the long 1970s` (red. z Katy Deepwell, 2018), `Zofia Kulik. Methodology, my love` (red., 2019). Prowadzi badania nad historią wystaw sztuki kobiet.