Ebook Sztuka prowokowania mobi,epub

Piękności", i ,,Piękna Pani"46. Wśród przelicznych dodatków do Barbie także znajduje się zamek, w serii nazwanej Dreamtopia. Lecz nasza gotycka Barbie posiadała ich kilka47. I żyła w nich naprawdę, nie na niby. Urodziła się około roku 1422, według jednego ze źródeł jako córka Jeana Soreau, rycerza, i Catheriny de Maignelais. Wyróżniająca się tak wyglądem, jak intelektem, za protekcją rodziny ojca została damą dworu Izabeli, księżnej Lotaryngii48, małżonki księcia René I Andegaweńskiego49. Dzięki odwiedzinom jednego dworu u drugiego objęła funkcję dwórki królowej i kochanki króla50, od 1444 roku oficjalnej51. Usunęła w cień swoją poprzedniczkę52, a ponoć i samą królową Marię53. Według jednej z wersji zmiana na stanowisku metresy odpowiadała władczyni, która nie znosiła poprzednich miłośnic męża. Tę najnowszą postanowiła jednak zaakceptować, a nawet polubić. Agn?s miała miłe usposobienie i nie zajmowały ją intrygi54. Wolała zajmować się robieniem wrażenia na dworzanach i dwórkach. Z powodzeniem. Nic, co modne, nie było jej obce. Linia włosów, biegnąca na portrecie Madonny tuż przy linii korony, wynika z XV-wiecznego trendu. Jeśli dama pragnęła uchodzić za wysoce inteligentną, musiała mieć wysokie czoło, więc kobiety z premedytacją wyskubywały sobie włosy. Także strój Matki Boskiej nie powstał w wyobraźni artysty, a z projektu Sorel. Przekazy historyczne dają do zrozumienia, że faworyta (ob)nosiła z dumą kształtny biust, celowo nie sznurując do końca gorsetu sukni, by odsłonić bodaj jedną pierś. Została istną trendsetterką, ponieważ zaczęły ją naśladować dwórki. Innym novum, które wprowadziła, i które przejęły, były podkreślające figurę suknie z lejących się tkanin; zastąpiły obszerne szaty maskujące. Za przewodem faworyty ubrania dekorowano szlifowanymi diamentami55. Wyrafinowanie i wyuzdanie niech żyją, żyją nam! ,,Wszystkiego, z czego w materii stroju czerpać może rozwiązłość i łajdactwo, była ona sprawczynią i wynalazczynią"56 -- grzmieli strażnicy moralności. Jednak nawet w równie nieprzychylnej opinii wybrzmiewa modowa sprawczość Sorel. Nie licząc trików modowych, Agn?s opanowała także triki urodowe. Samodzielnie przyrządzała mikstury do pielęgnacji cery, w których używała stosowanego w kremach po dziś dzień śluzu ślimaka. Bardziej niezwykłe dla współczesnych kosmetyki z jej zapasów zawierały w składzie zmiażdżone dżdżownice i mózg dzika. W kręgu zainteresowań nie dla ciała, ale dla ducha, panna Sorel miała sztukę i literaturę57. Podobnie do średniowiecznego pierwowzoru, prototyp Barbie stanowiła kobieta cudzołożna, chociaż o znacznie skromniejszym statusie. Wywodziła się bowiem z komiksów dla dorosłych autorstwa Reinharda Beuthiena opowiadających o przygodach prostytutki, a drukowanych w ,,Bild-Zeitung". Popularność głównej bohaterki zaowocowała stworzeniem na jej wzór lalki Bild-Lilli. Dzieła dokonano w fabryce zabawek należącej do braci Hausserów. Początkowo redakcja ,,Bilda" obdarowywała Lilli swoich gości, lecz kiedy lalka trafiła na sklepowe witryny i półki58, w tym sex shopów59, rozpoczęła karierę na szerszą skalę. Stała się ulubienicą żołnierzy i marynarzy, a także fetyszystów60. Poza Niemcami była dostępna również w innych krajach Europy Zachodniej. Przyciągała nie tylko uwagę dorosłych, ale i maluczkich. W szwajcarskiej Lucernie wypatrzyła ją rodzina Handlerów, małżeństwo Ruth i Elliot, wraz z dziećmi Barbarą i Kenem. Barbara wzdychała nad Lilli, więc Ruth, nie dość, że nabyła kilka sztuk, to jeszcze wpadła na pomysł wyprodukowania podobnej figurki. Nazwała ją po córce: Barbara, zdrobniale: Barbie. Lalunia zadebiutowała w 1959 roku na Amerykańskich Międzynarodowych Targach Zabawek. A w 1964 roku firma Ruth i Elliota, Mattel, zakupiła prawa do Lilli. Odtąd oryginalna lalka dla dziewczynek, wzorowana na dorosłej kobiecie, sunęła wyłącznie po mattelowskich taśmach produkcyjnych61, żeby finalnie stać się ikoną kultury popularnej, odzwierciedlać i dyktować mody. Zupełnie jak Sorel. Sekret uznawanego za piękny wyglądu Lilli, a potem Barbie, kryje się w zestawieniu anielskiego oblicza -- właściwego dziecięciu -- z atrakcyjną seksualnie figurą -- właściwą kobiecie62. Oddająca je Madonna Fouqueta uzmysławia nam, że taki wygląd należał do ubóstwianych od dawien dawna. W jego kontekście Waldemar Łysiak, pisarz, publicysta i eseista, użył sformułowania ,,bezwstydnoniewinny wdzięk" i uznał za obowiązujący pod każdą szerokością geograficzną i w każdych czasach63. Przypisano go również Lolicie. Madonna bezproblemowo zdobyłaby przynależność do gremium Lolit, w którym, nawiasem mówiąc, stabilną pozycję zajmuje Barbie (kwestia, dlaczego lolici wdzięk jest tak pociągający zarówno w kulturze wy