Ebook Ta głupia mobi,epub,pdf

czytał po dwa lub trzy razy - odpowiedziała z pewnością siebie Irka. W jej głosie brzmiała nieskrywana duma. - Twoi rodzice też czytają? - zagadnęła po chwili, kiedy obchodziłam pokój i delikatnie dotykałam grzbietów wystających pozycji książkowych. - Nie. U nas w domu się nie czyta. Nawet nie mamy książek. - Nie macie książek? - Irka zrobiła wielkie oczy. - Jak to? - Po prostu nie mamy. To znaczy, są jakieś na strychu, ale te się nie liczą. - Wiesz co? To dziwne. Zgadzałam się z nią. Było to dziwne, ale przecież ja również w wieku dziesięciu lat nie lubiłam czytać, więc troszkę był dla mnie niezrozumiały cały ten zachwyt nad książkami. Przecież w domu można trzymać o wiele ciekawsze rzeczy, ale jednak, gdy tak patrzyłam na regały i półki powyginane od nałożonego na nie ciężaru, musiałam stwierdzić, że była w tym wszystkim jednak jakaś ukryta siła. Irena wiedziała, że nie przepadam za czytaniem książek. W szkole miałam problemy, nigdy nie znałam odpowiedzi na pytania, traktujące na temat danej lektury. Próbowałam czytać po prostu nie rozumiałam. Może wtedy nie chciałam nauczyć się rozumieć, ponieważ miłości do literatury nie wyniosłam z domu a w szkole też jej nie uczyli? Jakiś czas później Irena wpadła na pewien pomysł. - Pokażę ci coś. Ale będzie to nasza tajemnica. Obiecałam, że nikomu nie pisnę nawet słowa. Irena wprowadziła mnie do swojego pokoju, zamknęła drzwi a potem sięgnęła pod łóżko. Po chwili wyciągnęła spod niego grubą książkę w miękkiej oprawie. - Popatrz - wręczyła mi książkę. Popatrzyłam, ale nic nie rozumiałam. Była to zupełnie nic mi nie mówiąca książka. - Przeczytaj kto to napisał?! - ponagliła mnie Irena. Spojrzałam na nazwisko autorki i przeczytałam jak to było napisane. - J a c k i e C o l l i n s? - przeliterowałam bezmyślnie litery, jak były napisane. - Nie Jackie, tylko Dżeki i nie Collins, ale Kolins. Popatrzyłam na Irenę, jakby spadła z księżyca. - Boże, ty niczego nie rozumiesz? Pokręciłam głową. Zrobiło mi się wstyd. O co jej chodziło? - To autorka angielskiego pochodzenia! Siostra Alexis z Dynastii! Oczywiście wiedziałam kim jest Alexis, Dynastię oglądali wszyscy, ja również. Nie wiedziałam, że ona ma siostrę, która pisze. Zresztą, skąd to miałam wiedzieć? Byłam tępa jak strzała, jak mówił wiele razy brat. Ale przecież nie interesowałam się czytaniem. Irenie skończyła się cierpliwość. - Ty nic nie rozumiesz! To książka dla dorosłych, że tak powiem, kapujesz? Ameryka naszych czasów, alkohol, seks, Poczułam, jak się czerwienię. - I ty to czytasz? A twoja matka? - Mama to czyta, ja sobie pożyczyłam, ale ona nic nie wie. Nie podobałoby jej się to. Ale ja muszę wiedzieć, co ona i jej przyjaciółki czytają. Rozumiesz? To czytają wszystkie kobiety, zachwycają się, gadają o tym. - - Pożyczę ci jedną i przeczytasz. Ale musisz uważać, żeby cię matka lub ktoś nie nakrył z tą książką. Gdyby się moja mama dowiedziała, zabiłaby mnie. Uważa, że jestem na to za młoda. Irena zagłębiła rękę znowu pod łóżko i wyciągnęła kolejną książkę. Żony Hollywoodu. Gruba i ciężka. Od razu wiedziałam, że nie przeczytam. Nienawidziłam grubych książek. - Schowaj do plecaka. I czytaj, gdy nikt nie będzie cię widział. A potem zobaczysz. - Co zobaczę? - zmarszczyłam brwi. - Zobaczysz, co zobaczysz - odpowiedziała głupio. Pomyślałam, że Irena była trochę walnięta, zresztą nie dziwiłam się teraz, że choć bogata, to jednak nie miała w szkole wiele przyjaciółek a jedynie ja się z nią kolegowałam. Ale zabrałam książkę ze sobą do domu. Plecak rzuciłam w sieni i pobiegłam do prac domowych, ponieważ u nas w domu panowało zupełnie inne życie, niż w domu u Ireny. Tu nie było wiele czasu, w każdym razie dla mnie, na naukę czy czytanie książek. Czekało mnie ugotowanie obiadu, ponieważ matka często bywała pijana i nic nie robiła. Potem musiałam zrobić w zimnym domu ogień w głównym piecu w piwnicy, wynieść popiół, który zalegał stosami przed piecem i tak do wieczora, każdego dnia to samo. Lekcje odrabiałam przy świecy w dochodzących mnie krzykach pijanych rodziców. Kiedy już skończyłam zadania, nagle pomyślałam o książce. Wyciągnęłam ją ostrożnie z plecaka i otworzyłam pierwszą stronę. A potem zaczęłam czytać. I w ten sposób zostałam pochłonięta przez świat literatury raz na zawsze. Pamiętam wypieki na twarzy. Wszystkie rozgrywające się w książce sceny miłosne dosłownie stawały mi przed oczami. Te niezliczone wyzwiska, wulgaryzmy, świat alkoholu i narkotyków, ludzi niezwykle Zanim się spostrzegłam, świeca wypaliła się do końca, z pokoju rodziców dochodziło chrapanie a za oknem wstawał świt. Najgorsze jednak w tym wszystkim było to, że byłam tak po