Ebook Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy. Polska krytyka artystyczna okresu realizmu socjalistycznego pdf

Opis produktu:

Wolno chyba uznać, że niniejsza praca łączy typologicznie (co najmniej) dwa wskazane przez Sławińskiego modele pisania o krytyce, bo nie rezygnując ze zdarzeń, podejmuję próbę potraktowania jej jako system, na który składają się wypowiedzi metakrytyczne, wybory, komentarze i oceny sztuki współczesnej, język, interpretacje i oceny rodzimej tradycji, wreszcie sztuki obcej. Przyjęte grupy zagadnień stanowią niejako linie poziome siatki badawczej, pionowe wyznaczają względnie synchroniczne fakty artystyczne i okołoartystyczne, wokół których się krytyka koncentrowała. Przez te ostatnie rozumieć należy elementy zinstytucjonalizowanego, zmonopolizowanego układu tzw. polityki kulturalnej, w praktyce służącej podporządkowaniu i sprawowaniu kontroli nad sztuką. Tworzyły go narady, konferencje, zjazdy, towarzyszące wystawom zaaranżowane dyskusje etc.; wytwarzały one teksty, które stanowiły wykładnię dla krytyki, zawierały też bezpośrednie treści metakrytyczne, dlatego jako specyficzna kategoria, obok innych wyartykułowanych stanowisk wobec sztuki i twórczości, zostały uwzględnione w analizie. Porządek chronologiczny w obrębie wydzielonych pionów problemowych pozwala na ukazanie dynamiki postaw krytycznych, ewoluujących zaleĹśnie od cyrkulacji politycznej, korekt i modernizacji doktryny.
Teksty źródłowe do moich rozwaĹśań i wniosków pochodzą w przewaĹśającej części z czasopism - jedynego wówczas w całości poświęconego sztuce Przeglądu Artystycznego oraz tzw. prasy kulturalnej lub społeczno-kulturalnej, miesięcznika Twórczość, pierwszych powojennych tygodników Kuźnica i Odrodzenie oraz powstałej z ich połączenia Nowej Kultury, z Przeglądu Kulturalnego, Tygodnika Powszechnego, Po prostu, niekiedy posiłkuję się też tekstami z pism takich, jak Dziś i Jutro, czy Od A do Z. Obfitych źródeł dostarczają Materiały do Studiów i Dyskusji, wydawane przez Państwowy Instytut Sztuki, któremu, co istotne, podlegał też Przegląd Artystyczny i co już uzasadnia badanie zamieszczanych tam artykułów w celu wykazania hierarchizacji nie tylko instytucjonalnej, ale i tekstowej krytyki. Uwzględnienie piśmiennictwa z naukowego periodyku motywuje socrealistyczna koncepcja unieważnienia różnicy między nauką i krytyką (też twórczością), objętych rygorami tej samej metody. (Fragment Wstępu)