Ebook The Adventures of Sherlock Holmes / Przygody Sherlocka Holmesa mobi,epub

s she values the most as to secure them. Now I know where she keeps the photograph. We shall visit her tomorrow with the assistance of the King himself and collect it. [ 14 ] Sherlock did as he planned, but to his great surprise when the three of us turned up at Irene Adler house, we were told that the lady had left England. But to his much greater surprise there was the photograph of her together with the King and a letter addressed to Sherlock himself. [ 15 ] Dear Mr Holmes, you did very well. Until the alarm of fire I had no suspicions at all. Yet with all this, you forced me to reveal to you everything you wanted to know. As for the photograph, your client may feel safe. Im in love now, and Im loved by a man so much better then he. Until now I kept the photograph to secure myself, but it is all his now. He may do with it whatever he wishes. [ 16 ] Truly yours, [ 17 ] Irene Adler Norton. [ 18 ] And so, a great scandal was avoided, the King could safely plan his marriage, and Sherlock was beaten by the wit of a woman. Since then I have never heard him laughing at a womans wit - and when he spoke of Irene Adler, he always called her the woman. II. A Case of Identity [ 19 ] Ciąg dalszy w wersji pełnej Boscombe Valley Mystery [ 20 ] Dostępne w wersji pełnej Man with the Twisted Lip [ 21 ] Dostępne w wersji pełnej V. The Blue Carbuncle [ 22 ] Dostępne w wersji pełnej VI. The Speckled Band [ 23 ] Dostępne w wersji pełnej VII. The Engineers Thumb [ 24 ] Dostępne w wersji pełnej Przygody Sherlocka Holmesa I. Skandal w Bohemii [ 1 ] Przechodząc pod oknem Sherlocka pewnego późnego wieczora, zdecydowałem się złożyć mu wizytę. Jak zwykle pracował, oraz, jak to się często zdarzało, czekał na nowego klienta. [ 2 ] Gdy klient się pojawił, bardzo zdziwił mnie jego wygląd. Był to wysoki mężczyzna mający na sobie bardzo drogie ubrania oraz maskę. Mówił z silnym niemieckim akcentem i przedstawił się jako książę von Kramm, który przyjechał w imieniu króla Czech. W krótkim czasie Sherlock odkrył, że tajemniczy zamaskowany mężczyzna był w istocie owym królem, korzystającym z przebrania oraz fałszywego nazwiska, aby uniknąć wyśledzenia przez prasę. [ 3 ] Jego problem był bardzo delikatnej natury. Około pięciu lat temu był w bliskim związku z Irene Adler, znaną ze swej bujnej przeszłości kobietą, która wciąż posiadała dowody ich związku, takie jak listy oraz fotografie. Król próbował odkupić od niej te dowody, jednak kobieta nie chciała ich sprzedać. Król pięć razy próbował je wykraść, jednak bez skutku. Problem polegał na tym, że w najbliższym czasie król miał poślubić córkę króla Skandynawii i obawiał się, że panna Adler będzie go szantażować, przesyłając dowody prasie w dniu jego ślubu. [ 4 ] Sherlock zapewnił króla, że dokumenty i list mogą zostać uznane za fałszywe, jednak niestety nie mogło to dotyczyć fotografii. Tym niemniej Sherlock uspokoił króla, że dołoży wszelkich starań, żeby zdobyć fotografię i to w taki sposób, aby nie dowiedziała się o tym prasa. Po przekazaniu Sherlockowi adresu panny Adler król wyszedł, zaś Holmes i ja ustaliliśmy, że zobaczymy się następnego dnia. [ 5 ] Nazajutrz, gdy pojawiłem się na Baker Street, Sherlocka jeszcze nie było; pojawił się wkrótce potem w przebraniu stajennego, pijaka. [ 6 ] - Przypuszczam, że przyglądałeś się zwyczajom panny Adler oraz jej domowi - powiedziałem. [ 7 ] - Tak, dokładnie tak. I dowiedziałem się wielu przydatnych rzeczy na jej temat. Prowadzi bardzo spokojne życie; opuszcza dom rano i wraca codziennie o piątej. Odwiedza ją tylko jedna osoba - mężczyzna zwany Godfrey Norton, który jest prawnikiem. Na razie nic interesującego, ale posłuchaj tego. Gdy kręciłem się koło domu, zobaczyłem, jak panna Adler w pośpiechu wychodzi i krzyczy do woźnicy, że dostanie dodatkową zapłatę, jeżeli uda mu się dojechać do kościoła św. Moniki w ciągu dwudziestu minut. Oczywiście bez chwili wahania sam wsiadłem do powozu i podążyłem za nią. Gdy zajechałem przed kościół, zobaczyłem, że w moją stronę biegnie pan Norton i zanim się zorientowałem, chwycił mnie i pociągnął w stronę ołtarza, gdzie już siedziała Irene Adler. W taki właśnie sposób stałem się świadkiem ich potajemnego ślubu. [ 8 ] - To bardzo nieoczekiwany zwrot wydarzeń - powiedziałem. - Co teraz? [ 9 ] Sherlock podzielił się ze mną swoim planem, zgodnie z którym miałem pomóc mu idąc do domu panny Adler (lub raczej pani Norton), a następnie, na jego sygnał, wrzucić jakiś przedmiot do pokoju wołając ,,ogień!". Jako że bardzo ufałem metodom stosowanym przez mojego przyjaciela i nie miałem nawet cienia wątpliwości, że ma rację we wszystkim, co robi, zgodziłem się na ten plan. [ 10 ] Niedługo potem, wraz z Sherlockiem przebranym za księdza, udaliśmy się do domu Irene Adler