Ebook Vastertilie. Tajemnice smoków mobi,epub

wczo. -- Dobra, chętnie -- uśmiecham się. -- Daleko macie do mieszkanka? -- Dwie przecznice -- informuje Ria, po czym, nawet na nas nie czekając, zaczyna iść w odpowiednim kierunku. Przez moment patrzę na nią z lekkim zaskoczeniem. -- Ona tak ma -- tłumaczy Jess. -- Nie przejmuj się nią. Przekonasz się, że jest naprawdę spoko. -- A teraz idziemy -- Triss bierze mnie pod ramię i zaczyna mnie prowadzić śladami Rii. -- Zobaczysz, będzie fajnie! Cóż... Teraz serio zaczynam w to wierzyć! Rozdział III -- Daleko jeszcze? -- zerkam na idącą obok mnie Jess. -- Nie wiem -- Sarecertis wzrusza ramionami, oglądając się wokoło. -- Nie mam bladego pojęcia. Ria wybrała jakąś inną, dłuższą trasę niż zazwyczaj chodzimy, może ma coś jeszcze do zał -- Właśnie ja też się zastanawiam, co się dzieje -- wcina się Triss. -- Miśku, co ty wyprawiasz? -- woła do idącej na przedzie nastolatki. -- Przypomniałam sobie, że powinnam ogarnąć jedną bardzo ważną sprawę -- mówi, oglądając się przez ramię. -- Zaraz wam z resztą powiem, o co chodzi i zapewne się ze mną zgodzicie, że to jest warte zrobienia trochę większej trasy. -- Okej, -- ruda wydaje się podchodzić do tego z lekkim dystansem. -- Nie gniewaj się w takim razie, Wzruszam ramionami na znak, że mi to przecież wcale nie przeszkadza. Każdy ma prawo do swoich prywatnych Nasza ,,pani przewodnik" zaś nie wydaje się robić sobie z tego cokolwiek, bo nawet nie zwalnia kroku i znika za rogiem. Przez moment idziemy w milczeniu. -- Ona zawsze taka jest? -- pytam dziewczyn obok mnie. -- Cóż, może i jest sztywna, ale nie aż tak. Teraz jakaś chamska się zrobiła -- Tristana bez żadnych oporów wyraża swoje zdanie. Podoba mi się -- Triss! -- Jessica spogląda na nią karcąco. Jej zachowanie wyraźnie informuje mnie, że to jest ta dbająca o to, by nigdy nikogo nie urazić, warto zapamiętać... -- Czy ja powiedziałam coś nie tak? -- No ale weź... Mówić tak o przyjaciół -- starsza wydaje się być deczko zbulwersowana. -- A co do To nie, faktycznie taka nie jest. Jakby się czymś martwiła, albo coś ją zaniepokoił -- Albo jest przed okresem -- beztrosko rzuca Triss. Nie mogę powstrzymać parsknięcia śmiechem, co wywołuje karcące spojrzenie Jessicii. Mam dziwne wrażenie, że z Afroamerykanką dogadam się bez najmniejszego Ale moja reakcja sprawiła, że nie tylko najmłodsza, ale najstarsza z Sarecertis również na mnie patrzy z dezaprobatą. Dobra, może faktycznie nie powinnam się narażać, przecież dzisiaj dopiero pierwszy dzień, ba, powiedziałabym nawet, że pierwsze pół godziny, ale cóż... Nic na to nie poradzę, Bo w tym wypadku serio nie mogłam się powstrzymać. I nagle w sumie całkiem przypadkiem rzucam okiem na sklep, który właśnie mijamy. Od razu zatrzymuję się w pół kroku. Ta jeansowa kamizelka Nie ma Tym bardziej, że na coś takiego polowaliśmy z Elevaio, ale nigdzie czegoś takiego nie był -- Dziewczyny, ja muszę na chwilę wejść do sklepu -- oznajmiam pozostałym. -- Idziecie ze mną? -- Ja bardzo chę -- zaczyna Tristana. -- Zostaniemy tutaj -- bezlitośnie ucina jej Meriah, która ni z tego, ni z owego pojawia się obok nas. -- -- Zostaniemy! -- w głosie Sarecertis słyszę niespotykaną stanowczość. O co może jej chodzić? Ale i tak tylko wzruszam ramionami. Przecież do niczego ich zmuszać nie będę... -- Spoko -- rzucam lekko, po czym wchodzę do sklepu. Jak chcą czekać, to proszę * * * Tym razem zakupy idą mi błyskawicznie -- po zaledwie piętnastu minutach wychodzę ze sklepu z jedną dodatkową torbą, kolejnym logo do kolekcji. I ogromną dozą satysfakcji, która pojawiła się z powodu wynalezienia poszukiwanej wcześniej rzeczy. -- No, laski, zobaczcie, co mam -- z dumą unoszę zdobycz, podchodząc do zbitych w grupkę dziewczyn. -- Super -- Triss posyła mi lekki uśmiech. Ale jest w nim coś, co sprawia, że zatrzymuję się w pół kroku. -- Coś się stało? -- pytam ostrożnie. -- Nie, skąd -- szybko odpowiada Jess. Trochę zbyt -- Idziemy już? -- Ria patrzy na nas ze zniecierpliwieniem. -- Spieszy mi się deczko do domu, a mamy jeszcze jedną rzecz do zał Kiwam głową ze zrozumieniem. Nie wiem, co to za ważna sprawa, i w sumie nawet specjalnie mnie to nie interesuje. O wiele bardziej zastanawia mnie, co mogło je ugryźć... Najmłodsza z Sarecertis znów zaczyna iść przodem, ale tym razem jej krok jest pewniejszy. I szybszy. Czyżbym tylko ja to zauważyła? Z zaciekawieniem, ale możliwie jak najbardziej ukradkowo przyglądam się pozostałej dwójce. One też są Bardziej spięte. Coś wyraźnie jest nie -- Powiesz nam coś o sobie, Lu? -- z zamyślenia wyrywa mnie głos Jess. -- Co ja mogę wam o sobie powiedzieć... W sumie nie mam jakieś specjalnej historii -- wzruszam ramionami. -- Pochodzę z Arlesiie, z dość bogatej, wpływowej, i totalnie an