Ebook Władcy Polski mobi,epub

jej imienia: Dobrawa i Dąbrówka. Obie są uprawnione. Niektórzy kwestionowali Dąbrówkę, uważając, że imię księżnej nie powinno pochodzić od drzewa. Thietmar, który język słowiański trochę znał, rozumiał to imię jako Dobra. Wymowa czeska to Dobrawa czy też Dubrawka, w Polsce utarła się Dąbrówka, choć prof. Labuda stał twardo przy Dobrawie. Oda uchodzi za żonę, która miała większy wpływ na męża i jego politykę. Pewnie dlatego, że była Niemką, polska tradycja trochę ją pomija, wysuwając na pierwszy plan Dobrawę. Niesłusznie. Oda miała niewątpliwie wielkie zasługi dla nowej ojczyzny. Była pierworodną córką margrabiego Marchii Północnej Teodoryka, którą ojciec oddał do klasztoru. Jednak Niemcom z jakiegoś powodu musiało bardzo zależeć na wydaniu jej za Mieszka, skoro wyciągnęli ją zza klasztornych murów, co rzadko się zdarzało i było piętnowane przez Kościół. Po zapiskach Thietmara widać, że zaakceptował to ze zgrzytaniem zębów, ale choć był duchownym tego Kościoła, to także realistą politycznym. Rozumiał więc, że za takim krokiem przemawiała racja stanu. O co mogło chodzić? Małżeństwo zostało zawarte jeszcze za panowania Ottona II, gdy stosunki Mieszka i cesarza nie były idealne. Dochodziło wtedy do jakichś wojen, prawdopodobnie zakończonych pomyślnie dla władcy Polan. Thietmar pisze, że wydanie Ody za Mieszka podyktowane było koniecznością zapewnienia Niemcom pokoju. Potrzebne było ,,zdjęcie oków wielu", czyli powrót do ojczyzny jeńców, oraz zapewnienie pomocy ,,tym, od których [Oda] ród swój wywodziła". Wkrótce doszło do ponownego zbliżenia obu państw. Oda skłoniła Mieszka I do ujęcia synów w akcie ,,Dagome iudex", ale tezę, że zmusiła go do wydziedziczenia Bolesława Chrobrego, pan wyklucza? Tak. Mogła natomiast przyczynić się do powierzenia mu przez męża Małopolski, sądząc, że to zneutralizuje Bolesława jako ewentualnego przeciwnika jej synów. Po śmierci Mieszka I okazało się jednak, że takie rachuby na nic się zdały. Bolesław pokazał, że jest politykiem zdecydowanym i silnym. Przypuszczam, że przybył z Małopolski na pogrzeb ojca, a w Gnieźnie i całej Wielkopolsce miał silne stronnictwo. Synowie Ody byli jeszcze mali i najbardziej wpływowe osoby w księstwie musiały uznać, że nie gwarantują oni stabilnej władzy, dlatego należy się związać z Bolesławem. Oda z synami została zmuszona do wyjazdu z kraju, a Chrobry objął samodzielne rządy. Niemiecki dwór musiał przełknąć tę gorzką pigułkę, bo Chrobry był zbyt ważnym władcą, żeby iść z nim na wojnę z takiego powodu. WITAMY W EUROPIE Jak umarł Mieszko? Nie wiadomo. Thietmar pisze, że w ,,sędziwym wieku i gorączką zmożony", ale pojęcie podeszłego wieku było wówczas dość szerokie. Wiadomo, że zmarł w 992 r., a przypuszczalnie urodził się między 920 a 940 r., choć pewnie bliżej tej drugiej daty. Niezdrowy tryb życia, ciągłe wojny, rany (w przypadku Mieszka I wiemy o jednej ranie, od zatrutej strzały) powodowały, że ludzie rzadko dożywali pięćdziesiątki. Mieszko niemal do końca życia zachował sprawność: w podeszłym wieku spłodził trzech synów, a jeszcze w latach 80. X w. uczestniczył w wojennych wyprawach. Można go nazwać wybitnym politykiem? Miał otwarte oczy i umiał we właściwym momencie zareagować na zmieniającą się sytuację. Zresztą w tej części Europy w tym czasie obrodziło udatnymi politykami: duński władca Kanut, ruski książę Włodzimierz, czeski Bolesław II, węgierski król Stefan I czy niemieccy Ottonowie - wszyscy stawiali sobie ambitne cele polityczne, uparcie do nich dążyli i osiągnęli sukces. Mieszko I świetnie odnalazł się w tym towarzystwie. Niewątpliwie. Jego rządy przypadły na okres, gdy domykała się Europa. Pod koniec X w. obszary, które pozostawały dotąd poza wspólnotą chrześcijańską, zostały do niej włączone. Kontynent stał się jednością pod względem cywilizacyjno-kulturalnym. Poza zasięgiem chrześcijaństwa pozostawały jedynie muzułmańska Hiszpania, żydowska diaspora i tzw. bałtycki klin pogański sięgający od północy aż po Hamburg i obejmujący ludy fińskie, bałtyjskie i słowiańskie. Będzie dość długo redukowany, a ostatni jego człon - Litwa i Żmudź - przyjmie nową wiarę dopiero na przełomie XIV i XV w. Polska za sprawą Mieszka I w rodzinie europejskiej była wtedy już od przeszło 400 lat. CZY OCHRZCILI NAS NIEMCY? Pogląd, że Mieszko I przyjął chrzest w 966 r. na własnym terenie i za pośrednictwem Czechów, rzadko jest kwestionowany. Ale prof. Tomasz Jurek, poznański mediewista z Polskiej Akademii Nauk [w drugiej części Władców rozmawiamy z nim o książętach czasu rozbicia dzielnicowego], stawia tezę, że Mieszko mógł zostać ochrzczony w Magdeburgu w 965 r., a więc przez niemieckiego biskupa. Swój pogląd opiera