Wy wszyscy moi ja - Audiobook mp3

będziesz go wyręczał dziś, to do czego to doprowadzi? Popatrz na to z dystansu. Ale musisz się uspokoić i wziąć to na rozum. Nie na emocje. Emocje nie widzą dystansu. Emocje chcą mieć załatwione tu i teraz, jakkolwiek, byle jak najszybciej mieć spokój. Nawiasem mówiąc, właśnie dlatego niektórzy modlą się nie o to, by Bóg zmienił ich doświadczenia, ale by dał im siłę, żeby dostrzegać doświadczenia w innym świetle. NATURALNY JĘZYK MÓZGU Badacze Brendan Nyhan z Dartmouth University i Jason Reifler z Georgia State sprawdzili, czy możliwe jest wyodrębnienie najbardziej efektywnej ścieżki dostępu, by przekonać kogoś do zmiany politycznych poglądów (chodziło o interwencję USA w Iraku). Proponowali trzy opcje. 1. Prezentacja tabeli i opisu tabeli. 2. Prezentacja wykresu. 3. Zbudowanie poczucia własnej wartości badanego i wytłumaczenie nowej opcji myślenia. Najgorszą opcją okazało się opieranie metody na tabeli i faktach. Niewiele lepiej podziałało budowanie poczucia własnej wartości i tłumaczenie. Naturalnym językiem umysłu okazał się zgrabny, prosty wykresik zawierający korelację zamachów w Iraku przed i po tym, jak interweniowali Amerykanie. Wygląda na to, że słowa są dla umysłu czymś, z czym można polemizować, obrazki zaś uznawane są bardziej za prawdę. Agenci od kanału wizualnego pracują w głowie na preferencyjnych warunkach. Wbrew pozorom jest to wniosek szalenie ważny dla dalszych poszukiwań (i prezentacji biznesowych). Ważny dlatego, że - mówiąc wprost - zmiany w życiu są nierzadko odrzucane przez umysł nie dlatego, że pomysł był zły, ale zły był sposób ich podania. I zamiast do preferowanego odbiorcy, trafiają w głowie do innego. - Musisz mniej palić [komunikat od modułu ,,Zależy mi na tobie"]. - Wszyscy mi mówią ciągle, co mam robić! [...trafił jednak do modułu ,,Nie daj się! Rządź swoim życiem chociaż trochę"]. - Nie o to chodzi. Chociaż o dziecku pomyśl [zmiana przekazu do modułu ,,Dbam o dziecko"]. - Dziecko?! Mnie traktujesz jak dziecko [,,Rządź swoim życiem"], a po drugie dziecko lepiej się czuje, jak matka jest spokojna. A to mnie uspokaja. Rzucę, jak dorośnie! [,,Dbam o dziecko", ,,Rządzę życiem" i tak dalej]. Albo przykład wizualny: swego czasu w USA pojawił się kłopot na autostradach. Uczestnicy ruchu regularnie wjeżdżali w tył zaparkowanym wozom policyjnym. My, kierowcy znamy ten problem: ,,jeśli widzę przed sobą tył samochodu, ten zapewne jedzie" - zwłaszcza w korku takie założenie często kończy się stłuczką. Tył samochodu po prostu pasuje do wzorca: ,,jadący". Próbowano temu zaradzić malując tyły radiowozów na kolor żółty, czerwony - nic nie pomogło. Pomogła dopiero sugestia, by parkować samochód pod kątem. Widok samochodu stojącego lekko ukośnie od razu zwraca uwagę, ponieważ nie pasuje do wzorca ,,jadącego samochodu" i zaraz wyłapują go agenci od ,,coś jest nie tak". Sposób ten poleca się także kierowcom zatrzymującym się na poboczach. MEKSYK, PANIE Władze Meksyku słyną już niejako w światku psychologicznym z eksperymentów z udziałem obywateli. Szuka się tam komunikatów społecznych, żeby ludzie jedli zdrowiej, rzucili palenie i tak dalej. Meksyk jest jednym z kilku krajów na świecie, gdzie, oprócz wiedzy ekonomicznej, prawnej czy politycznej do budowania modeli funkcjonowania państwa, korzysta się z wiedzy społecznej o tym, jak te modele wdrażać, żeby naród od razu ich nie odrzucił. Tego rodzaju akcje marketingowe są klasycznymi poszukiwaniami efektywnego adresata. Na przykład: zachęcano młodych Meksykanów do czytania. Cóż, akcje: ,,czytaj więcej", ,,czytanie jest fajne" nie okazały się skuteczne. Głównie dlatego, że nie wiadomo, po co to robić. Wyszukano też idoli młodzieży, którzy mieli promować czytelnictwo. Niestety. Billboardy z czytającymi piłkarzami nie przemówiły młodzieży do rozsądku, ponieważ nikt nie uwierzył, że piłkarze czytają. Meksykanie zwęszyli podstęp, utwierdzając się w tym podejrzeniu za każdym razem, kiedy oglądali w telewizji wywiady ze swoimi sportowcami. Tam zaś zakres słownictwa sugerował, iż resztek wolnego czasu po treningach bohaterowie kampanii czytelniczej nie spędzają zapewne zasępieni nad prozą Tomasza Manna. Na podniesienie poziomu czytelnictwa pomógł zakaz czytania w niektórych miejscach publicznych. Adresat: ,,Rządzę swoim życiem!" okazał się być skuteczniejszy od niechęci do czytania. Oczywiście nie dotarło to do wszystkich, ale czytelnictwo wzrosło. Podobnie z paleniem papierosów. Ani groźba raka (nie mamy w głowie systemów do długoterminowych ocen - będzie jeszcze o tym w książce), ani że ,,większość młodych ludzi nie pali" - nie pomogło. Zwykle jeśli ktoś pali, to wiele osób w jego otoczeniu także i co tu mu będą opowiadać. Pomogło zaś: ,,im więcej palisz, tym gorzej