Ebook Wypalenie zawodowe mobi,epub

pa­nia emo­cjo­nal­ne­go, zre­du­ko­wa­nej wy­daj­no­ści i ewen­tu­al­nie de­per­so­na­li­za­cji na sku­tek roz­bież­no­ści mię­dzy ocze­ki­wa­nia­mi a rze­czy­wi­sto­ścią u osób, któ­re pra­cu­ją z in­ny­mi ludź­mi; stan koń­co­wy pro­ce­su prze­cho­dze­nia od wy­ide­ali­zo­wa­ne­go za­chwy­tu po­przez utra­tę ilu­zji, fru­stra­cję, po apa­tię; symp­to­my: cho­ro­by psy­cho­so­ma­tycz­ne, de­pre­sja lub skłon­ność do agre­sji, zwięk­szo­na po­dat­ność na uza­leż­nie­" (Pschy­rem­bel 2006) W książ­ce ,,Psy­cho­lo­gia me­dycz­na, so­cjo­lo­gia me­dycz­na" znaj­du­je­my na­stę­pu­ją­cy opis: ,,syn­drom wy­pa­le­nia jest sta­nem wy­czer­pa­nia o cha­rak­te­rze fi­zycz­nym, du­cho­wym lub uczu­cio­wym, któ­ry roz­wi­ja się po­wo­li lub ob­ja­wia na­gle w pra­cy za­wo­do­wej, ro­dzi­nie, związ­ku, po­wsta­ją­cy na sku­tek dłu­go­trwa­łej pre­sji nad­mier­nych ocze­ki­wań, czę­sto ob­ja­wia­ją­cy się nie­chę­cią, od­ra­zą i chę­cią uciecz­ki, cy­ni­zmem, ne­ga­ty­wi­zmem, roz­draż­nie­niem i po­czu­ciem winy." (Bu­ser/ Kaul-Hec­ker 2003) Co się dzie­je, gdy przy chro­nicz­nym prze­cią­że­niu, pod wpły­wem dłu­go­trwa­łe­go stre­su lu­dzie cał­ko­wi­cie wy­czer­pu­ją swo­ją ener­gię i wy­pa­la­ją się? Na pod­sta­wie sto­sow­nych teo­rii na­uko­wych, re­zul­ta­tów wie­lu ba­dań i wła­snych do­świad­czeń ze­bra­nych pod­czas 18 lat pra­cy w dzie­dzi­nie ko­mu­ni­ka­cji, za­rzą­dza­nia pro­ce­sa­mi i pro­jek­ta­mi, pro­fi­lak­ty­ki zdro­wot­nej, roz­wo­ju oso­bo­wo­ści, jej prze­mian, co­achin­gu i po­ko­ny­wa­nia stre­su, scha­rak­te­ry­zu­ję syn­drom wy­pa­le­nia po­przez czte­ry pod­sta­wo­we symp­to­my: Wy­czer­pa­nie: lu­dzie czu­ją się osła­bie­ni i zmę­cze­ni. Zmniej­sza się, tak waż­na w za­wo­dach po­le­ga­ją­cych na po­ma­ga­niu in­nym, zdol­ność współ­czu­cia, a re­ak­cje emo­cjo­nal­ne na in­nych lu­dzi słab­ną. Roz­cza­ro­wa­nie i nie­uza­sad­nio­ne po­czu­cie nie­do­ce­nie­nia: U wie­lu osób ob­ser­wu­je­my sil­ne pra­gnie­nie zdo­by­cia uzna­nia, nie­speł­nio­ną mi­łość lub nie­speł­nio­ne na­dzie­je, roz­bież­ność mię­dzy ocze­ki­wa­nia­mi a rze­czy­wi­sto­ścią i/lub wra­że­nie by­cia nie­do­ce­nio­nym. Czę­sto zda­rza się tak, że coś da­je­my po to, by otrzy­mać coś w za­mian. Je­że­li nie uda nam się uzy­skać tego, cze­go ocze­ki­wa­li­śmy, roz­cza­ro­wa­nie jest ogrom­ne. Za­nik au­ten­tycz­no­ści: Na­praw­dę szcze­re, oso­bi­ste, au­ten­tycz­ne za­an­ga­żo­wa­nie w pra­cę ustę­pu­je miej­sca pro­fe­sjo­nal­ne­mu dy­stan­so­wi. Z cza­sem oso­by wy­pa­lo­ne za­wo­do­wo za­czy­na­ją funk­cjo­no­wać me­cha­nicz­nie, ni­czym ro­bo­ty. W ję­zy­ku fa­cho­wym mówi się wte­dy o de­per­so­na­li­za­cji. Pod wzglę­dem emo­cjo­nal­nym oto­cze­nie za­uwa­ża po­sta­wę ne­ga­tyw­ną, cy­nicz­ną wo­bec ko­le­gów, pa­cjen­tów, pod­opiecz­nych. Uczu­cie słab­ną­cej efek­tyw­no­ści: lu­dzie ,,wy­pa­le­ni" czu­ją, że nie są w sta­nie spro­stać wy­ma­ga­niom. Mają wra­że­nie, że osią­ga­ją co­raz mniej, choć po­dej­mu­ją co­raz wię­cej wy­zwań i co­raz bar­dziej się sta­ra­ją. Z po­cząt­ku uda­je im się ja­koś kom­pen­so­wać rze­ko­mo sku­tecz­ną ak­tyw­ność. W póź­niej­szej fa­zie do­cho­dzi jed­nak do re­zy­gna­cji. Ten stan wy­czer­pa­nia, idą­cy w pa­rze z utra­tą mo­ty­wa­cji, jest (szcze­gól­nie w za­awan­so­wa­nym sta­dium) groź­nym symp­to­mem, któ­ry sy­gna­li­zu­je ko­niecz­ność uzy­ska­nia wspar­cia ze stro­ny do­świad­czo­nych w tej dzie­dzi­nie spe­cja­li­stów. Nie cho­dzi tu o wpływ cięż­kiej pra­cy fi­zycz­nej czy in­nych czyn­ni­ków szko­dzą­cych na­sze­mu zdro­wiu, ta­kich jak ha­łas czy od­dzia­ły­wa­nie szko­dli­wych sub­stan­cji, lecz bar­dziej o sto­sun­ki mię­dzy­ludz­kie i wa­run­ki or­ga­ni­za­cyj­ne, któ­re po­wo­du­ją na­sze we­wnętrz­ne wy­pa­le­nie i cho­ro­bę. Dla­te­go okre­śle­nie ,,wy­pa­le­nie", mimo że uży­wa­ne w li­te­ra­tu­rze, tak­że nie jest opty­mal­ne. Sło­wo ,,wy­pa­le­nie" opi­su­je per­ma­nent­ny, zbyt wy­so­ki wy­da­tek ener­ge­tycz­ny w sta­nie sil­ne­go na­pię­cia, przy nie­wy­star­cza­ją­cej do­sta­wie ener­gii po­wo­du­ją­cy jed­nak zbyt sła­by efekt. Tech­nicz­nie moż­na to po­rów­nać do lam­py naf­to­wej, któ­ra nie po­sia­da wy­star­cza­ją­cej i