Zaopiekuj się mną. Gdzie jest Rudek? - Audiobook mp3

Gdzie jest Rudek? Czytaj inne książki Holly Webb: Biedna, mała Luna Czaruś, mały uciekinier Figa tęskni za domem Gdzie jest Rudek? Gwiazdko, gdzie jesteś? Kora jest samotna Kto pokocha Psotkę? Ktoś ukradł Prążka! Łezka, przerażona kotka Mały Rubi w tarapatach Mgiełka, porzucona kotka Na ratunek Rufiemu! Pusia, zagubiona kotka Samotne święta Oskara Smyk, uprowadzony szczeniak Wąsik, niechciany kotek W poszukiwaniu domu Wróć, Alfiku! Zagubiona w śniegu Gdzie jest Rudek? Holly Webb Ilustracje: Sophy Williams Przekład: Jacek Drewnowski Dla Sophie Tytuł oryginału: Ginger the Stray Kitten Przekład: Jacek Drewnowski Redaktor prowadząca: Magdalena Tytuła Korekta: Teresa Lachowska Typografia: Stefan Łaskawiec Skład i łamanie: GF Project Copyright (C) for the Polish edition by Wydawnictwo Zielona Sowa, Warszawa 2013 Wszystkie prawa zastrzeżone. Text copyright (C) Holly Webb, 2006 Illustrations copyright (C) Sophy Williams, 2006 ISBN 978-83-265-0171-5 Wydawnictwo Zielona Sowa Sp. z 00-807 Warszawa, Al. Jerozolimskie 96 tel. 22 576 25 50, fax 22 576 25 51 Rozdział pierwszy - Pójdziemy dziś koło farmy? - z nadzieją spytała Rózia. Ze szkoły do domu babci wiodło kilka różnych dróg, ale Rózia najbardziej lubiła tę, która prowadziła obok farmy. To była dobra strona powrotu do domu z babcią, kiedy mama była w pracy. Kobiecie zwykle się nie spieszyło i nie miała nic przeciwko temu, żeby chodzić powoli, gdy Rózia przystawała, by popatrzeć na każdego kota, jakiego zdarzyło jej się spotkać po drodze. Dziewczynka uwielbiała koty i rozpaczliwie pragnęła mieć takiego czworonoga w domu, ale nie udało jej się jeszcze przekonać mamy. Babcia uśmiechnęła się do niej. - Myślę, ze możemy tamtędy wracać. Chętnie kupię parę jaj od pani Bowen. Mogę dziś upiec ciasto, bo mamy weekend - popatrzyła na Rózię. A potem dodała z namysłem: - Ale sama wiesz, jak ona lubi gadać. Na pewno nie będziesz się nudziła? Rózia podniosła na nią zaskoczony wzrok i zdała sobie sprawę, ze to żarty. Babcia wiedziała, ze dziewczynka uwielbia chodzić na farmę; gdy ona rozmawiała z panią Bowen, Rózia mogła chodzić i patrzeć na wszystkie koty na podwórzu. Było ich mnóstwo i babcia mówiła, ze są bezpańskie, bo do nikogo nie nalezą. Rózia nigdy nie zdołała ich wszystkich policzyć, bo trudno je było wypatrzyć, sądziła jednak, ze jest ich około dwudziestu. Pani Bowen co jakiś czas wykładała im coś do jedzenia, żywiły się jednak przede wszystkim myszkami łowionymi w stodołach. Rózia lubiła sobie wyobrażać, ze koty nalezą do niej, lecz tak naprawdę nie zachowywały się zbyt przyjaźnie. Jeśli bardzo, bardzo długo siedziała na schodku starego, zardzewiałego traktora, czasami przechodziły obok niej, ale żaden nie zbliżał się, żeby można go było pogłaskać. Jedna z najładniejszych kotek, pręgowana, z pięknymi łatami, okociła się mniej więcej pięć tygodni wcześniej. Dziewczynka słyszała miauczące w stodole kocięta, ale długo nie mogła ich zobaczyć, bo pręgowana kotka schowała je pod starymi snopami siana. Spis treści Rozdział pierwszy Rozdział drugi Rozdział trzeci Rozdział czwarty Rozdział piąty Rozdział szósty Rozdział siódmy Rozdział ósmy