Ebook Ziarna szczęścia mobi,epub

�c, że w rzeczywistości mają do czynienia z oszustem. I oddalają się od innego, którego uważają za mniej przyjemnego, podczas gdy w rzeczywistości jest to człowiek sprawiedliwy, uczciwy i dobry. Jeśli kierować się będziemy sympatią czy antypatią, które są wrażeniami zrodzonymi z danej chwili, a nie mądrością, która widzi dużo dalej, cóż chcieć, skręcimy kark. Wtajemniczeni, mędrcy ostrzegają nas przed rzeczami takimi, jakie one są w rzeczywistości, mówią nam: ,,Uwaga na to co robicie: minie pierwszy moment zadowolenia i zapłacicie bardzo drogo za brak przewidywania". A tak, ileż rzeczy w tym momencie jest przyjemnych, ale Za kilka minut przyjemnych tu czy tam trzeba żyć latami w cierpieniu. Dlatego trzeba być czujnym i nie ufać nigdy za bardzo temu, co jest przyjemne. Istnieją pewne przyjemności zasilające duszę i ducha, to prawda; ale nie te wybierają na ogół ludzie. Poza tym kierowanie się przyjemnością przedstawia niebezpieczeństwa, bowiem to, co ludziom się podoba żywi częściej ich instynkty niż właśnie duszę i ducha. Dowód: wystarczy popatrzeć, w czym znajdują przyjemność: jeść, pić, sypiać z kimś, grać na pieniądze w kasynie, zniszczyć innych, zemścić się itp., możliwości nie brakuje. Ale dokąd w ten sposób zmierzają? Na pewno nie do szczęścia, bo szczęście jest czymś szerokim, nieskończonym, podczas gdy przyjemność dotyka tylko w człowieku bardzo wąskiego obszaru, jego natury niższej, egoistycznej, ograniczonej. Poszukując przyjemności człowiek myśli zwłaszcza o sobie samym, bo przyjemność, to on. Nie szuka przyjemności dla innych, ale wyłącznie dla siebie. W ten sposób się ogranicza i upadla, bo dla otrzymania tej przyjemności i jej zachowania, jest często zmuszony stosować nieuczciwe metody: staje się niesprawiedliwy, okrutny i jeśli w takiej czy innej chwili pozbawiony jest tej przyjemności, staje się poirytowany, agresywny, żądający. A więc jakiegoż szczęścia tu zaznaje? Staje się nie do zniesienia dla innych, którzy nie omieszkają dać mu to odczuć. Oczywiście nie mówię, że należy pozbawić się wszystkich przyjemności i satysfakcji, to byłoby niemądre. Zresztą sama natura popycha ludzi do szukania przyjemności, inaczej życie straciłoby smak, sens, stałoby się ponure, monotonne. Przyjemność ożywia, przydaje barw egzystencji i nie chodzi o to, by ją wyeliminować. Nie należy tylko stawiać jej na pierwszym miejscu, uczynić z niej cel życia, ale nadać tej skłonność do przyjemności konstruktywny kierunek. Wszyscy mamy instynkty, pragnienia i to jest normalne, ale to nie powód, by pozwolić sobie na robienie wyłącznie tego, co nam się podoba. Niebiosa dały nam mózg, by się nim posługiwać, aby prowadzić się poprawnie we właściwym kierunku. Istota ludzka przypomina statek żeglujący po oceanie życia; na pokładzie statku marynarze zajmują się dorzucaniem paliwa do kotła, by okręt płynął dalej, a kapitan ze swoją busolą zajmuje się nawigacją. Marynarze to instynkty, apetyty: są ślepi, ale popychają nas do przodu. Kapitan, to inteligencja, mądrość, która nadaje kierunek i pilnuje, by statek nie rozbił się o skały czy zderzył się z drugim statkiem. Niestety te statki, którymi są ludzie często toną, bo kapitan pozwolił marynarzom robić, co im się podoba! Największe rozczarowania czekają na tego, kto bierze przyjemność za przewodnika i kryterium, bo nie widzi konsekwencji wyborów, których właśnie dokonuje. Trzeba szukać innego przewodnika: rozumu, bo on widzi konsekwencje kierunku, jaki jesteście skłonni obrać i was ostrzega: ,,Uwaga, tutaj skręcisz Tam tak, możesz iść..." Niestety, gdy rozmawiacie z ludźmi, zobaczycie, że większość jest przekonana, że nie będzie mogła rozwinąć skrzydeł, jeśli nie będzie robić tego, co jej się podoba. I dlatego są gotowi przekroczyć wszystkie reguły, wszystkie ,,tabu" jak mówią. Chcą być wolni. A jaka to wolność? Wolność popełniania szaleństw, a nawet zniszczenia samego siebie. Bo gdy uwalniają się, jak mówią, od światła, od mądrości, od rozumu, by zaznać kilku chwil przyjemności, będą cierpieć, to nieuniknione, nawet fizycznie: będą chorować, bo choroba nie jest niczym innym jak przejawem na płaszczyźnie fizycznej nieporządków, do których dopuściło się na płaszczyźnie psychicznej. Chęć obalenia przesądów i reguł skostniałej moralności, by stać się w końcu samym sobą, nie jest zła, przeciwnie. Ale należy wiedzieć, że ponad prawami moralności ludzkiej, istnieją odwieczne prawa ustanowione przez Inteligencję Kosmiczną i czy się tego chce czy nie, jeśli przekracza się te prawa, płaci się za nie smutkiem, cierpieniem, i chorobą. Od dawna wam to mówię: łatwo przewidzieć, że nowe choroby pojawią się na świecie z powodu sposobu, w jaki ludz