Ebook Złe kobiety mobi,epub

e szanse na błyskotliwą karierę. Za sypianie z oficerami z przeciwnych stron barykady podczas I wojny światowej postawiono jej zarzut bycia podwójnym agentem, spotkała się z nienawiścią i wzgardą zarówno Niemców, Francuzów, jak i Anglików. Ale pojawia się pytanie, czy rzeczywiście była podwójnym agentem, czy tylko kozłem ofiarnym dla sił Sprzymierzonych, które dostawały wówczas baty od Niemców. Wreszcie sprawą dyskusyjną jest, czy postawiono ją przed sądem za szpiegostwo, czy z powodu jej rozwiązłości. Być może część bohaterek tej książki wykorzystywała po prostu swoją pozycję, również dzisiaj władza i seks często idą w parze. Jednak dla niektórych seks był sposobem na przeżycie w bardzo trudnych czasach, kiedy nie można liczyć na wsparcie, nie ma się wykształcenia i innych możliwości zarobkowania. Skrajna nędza skłoniła wiele kobiet do podjęcia próby zmiany ponurej egzystencji, do zaciętej walki o poprawę warunków życia i zdobycia władzy. Jednak władza często wiąże się z korupcją. Gdy część opisanych tu ,,złych kobiet" doświadczyła przywilejów wynikających z wysokiej pozycji, za wszelką cenę chciała je utrzymać. Elżbieta Batory ,,Drakula" w spódnicy. Hrabina, która lubiła się kąpać we krwi. 1560-1614 Uważa się, że Elżbieta Batory mogła zamordować ponad sześćset pięćdziesiąt młodych kobiet. Hrabina Elżbieta Batory przeglądała się w lustrze, podczas gdy młoda służąca czesała jej błyszczące, kruczoczarne włosy, z których była tak dumna. Wokół jej oczu pojawiły się ślady pierwszych zmarszczek, co zaniepokoiło arystokratkę. W dodatku rozdrażniła ją służąca niezdarnie szczotkująca jej włosy. Przerażona, że jej pani może wpaść w słynny atak gniewu, zdenerwowana dziewczyna za mocno pociągnęła szczotką włosy. Elżbieta wrzasnęła z wściekłości. Z płonącymi oczami odwróciła się do skulonej ze strachu służącej, uderzyła ją i długimi paznokciami rozorała rękę dziewczyny. Krew prysnęła też na jej rękę, więc wygoniła dziewczynę z komnaty gniewną tyradą. Ale kilka dni później hrabina zauważyła, że miejsce na skórze opryskane krwią służącej wygląda szczególnie promiennie. Poczuła rozkoszny dreszcz podniecenia. Elżbieta była zauroczona ,,przejrzystym blaskiem, jakie daje świeca oświetlona inną świecą". Uśmiechnęła się do własnego odbicia w lustrze i siateczki nieznośnych zmarszczek. Krew łatwo zdobyć. Czyżby odkryła sekret wiecznej młodości? Elżbieta Batory została napiętnowana jako sadystyczny potwór i seryjna morderczyni. Popełniała tak ohydne zbrodnie, że nawet w okresie, kiedy brutalność stanowiła normę, a życie ludzkie nie miało wielkiej wartości, szokowała i przerażała współczesnych. Podejrzewa się, że na początku XVII wieku zamordowała ponad sześćset pięćdziesiąt młodych kobiet, w większości służących, poddając je najpierw odrażającym torturom. Niektórzy twierdzą, że kąpała się w ich krwi, mając nadzieję cofnąć działanie czasu. Przy jej nienasyconym apetycie na krew nie dziwi fakt, że przez wiele lat mieszkała w ponurym zamku na skale w siedmiogrodzkiej głuszy. Pierwsze oznaki niezrównoważenia Elżbieta Batory (Erzsébet Báthory), córka barona Jerzego Batorego i baronowej Anny, urodziła się w 1560 roku w potężnej węgierskiej protestanckiej rodzinie, której wielu przedstawicieli sprawowało wysokie urzędy. Elżbieta, otoczona przez pobłażliwych pochlebców i służbę, która biegła na każde jej skinienie, wychowywała się w przeświadczeniu o własnej wyższości. Jej kuzyn Stefan został księciem Siedmiogrodu w 1571 roku, kiedy ona miała jedenaście lat, a potem zasiadł na tronie Polski; inny kuzyn był palatynem Węgier. Niewykluczone, że po części z powodu arystokratycznych powiązań rodzinnych u Batorych występowały skrajnie psychotyczne zachowania, które dziś zwróciłyby uwagę lekarzy. Małżeństwa między krewnymi, powszechne w tamtym czasie i praktykowane również u Batorych, postrzegano jako sposób na zachowanie czystości szlacheckiej krwi. Zwiększały jednak ogromnie prawdopodobieństwo wystąpienia różnych dewiacji. Jedna z ciotek Elżbiety słynęła z okrucieństwa; wuj był niebezpiecznym dla otoczenia potworem bez kontaktu z rzeczywistością. Elżbieta wcześnie zaczęła wykazywać oznaki niezrównoważenia, mając skłonność do niekontrolowanych ataków szału. Miewała również objawy epilepsji. Spokojne dzieciństwo prawdopodobnie pomogło utrzymać jej demony na wodzy, ale często była świadkiem tortur stosowanych przez nadzorców w rodzinnej posiadłości oraz publicznych egzekucji. Elżbieta, dla której służba i chłopi byli ,,gorszymi ludźmi", ledwo ludźmi, od najmłodszych lat okazywała bezduszną obojętność na ich cierpienia. Jak na kobietę w tamtych czasach Elżbieta była niezwykl