Miasto 44 Blu-Ray

Siadając przed ekran z wyświetlanym filmem ?Miasto 44? należy już na samym początku rozwikłać ? o czym tak po prawdzie jest ów film? O mieście Warszawie, które to przeżyło własną śmierć? Czy też o bohaterach, którzy walczyli w imię wzniosłych wartości? O wcale nie tak odległej historii, która napisana została strugami krwi? Nie, to film o miłości. To film o uczuciach. I teraz nie rozważajmy czy chodzi o miłość do kobiety, czy do Ojczyzny. Po prostu o uczuciach. Głównymi bohaterami "Miasta 44" są młodzi ludzie, pełni chęci do życia, ale i wewnętrznej radości. Są to ludzie, którym niestety (albo stety) przyszło żyć w czasach II wojny światowej, czyli w erze barbarzyństwa. W erze ziemskiego piekła, które w filmie tym staje się kontrastem dla trójkąta miłosnego. Jednak ów trójkąt jest na wskroś tragiczny i nie dowiadujemy się ostatecznie, kogo tak na prawdę pokochał Stefan, dowiadujemy się tylko, że Warszawa tamtych czasów musiała umrzeć wraz z jej bohaterami. Choć film jest niezwykle brutalny i towarzyszy mu krwawa otoczka, nie tylko śmiertelne serie kul wyrzucanych z karabinów maszynowych, świszczących obok naszych uszu, ale i kawałki ludzkich ciał, istne masy trupów, a do tego dym, popiół, a wreszcie gruzowiska... to jednak to wszystko wydaje się być jedynie dowodem na to, iż nadal potrafimy być prawdziwymi ludźmi, nawet w tak bardzo nieludzkich czasach. Być może film ten ma być również pewnego rodzaju hołdem. Hołdem dla miasta i dla ludzi, którzy oddali swe życie w imię Ojczyzny. Nie ma najmniejszych wątpliwości iż ?Miasto 44? zachwyca. A zachwyca obrazami, które wcale nie są optymistyczne. Jednakże ujęcia, kreacje, scenografia, efekty specjalne ? wszystkie te elementy stoją na najwyższym poziomie artystycznym! Fabuła i szybka akcja nie pozwalają nudzić się chociażby przez chwilę. Nie możemy jednak zapomnieć i o pewnych wadach filmu, do których należy zaliczyć tzw. ?sceny slow motion? i wkomponowaną w nie muzykę. W moim odczuciu to chyba nie do końca trafiony zabieg artystyczny reżysera. Oczywiście możemy domyślać się ?co autor miał na myśli? - co chciał w ten sposób przekazać, jednakże to właśnie przez owe sceny mogą nas trapić pewne myśli: ?dlaczego akurat zrobił to w ten właśnie sposób??. W sposób dość kontrowersyjny, w negatywnym tego słowa znaczeniu. Ostatecznie jednak musimy stwierdzić, iż Komasa pozostawił po sobie solidne dzieło. Dzieło, do którego bez wątpienia chętnie jeszcze nie raz powrócę. Owszem, film ten niekiedy oburza, ale też porusza, wzrusza, z całą pewnością budzi rozmaite emocje. I o to właśnie tutaj chodzi! O te emocje! Film wszak nie nudzi, ale jednocześnie zastanawia. Odświeża tematykę, która już kilkadziesiąt razy była mielona przez polską kinematografię. Ale tym razem robi to w fantastyczny sposób!