Crowd Can Talk / Dressed In Trenches (vinyl) - Lifeguard

Opis produktu:

Lifeguard - założony w 2019 roku zespół z Chicago tworzą Asher Case (bas, wokal), Isaac Lowenstein (perkusja, instrumenty perkusyjne) i Kai Slater (gitara, wokal). W swej istocie Lifeguard to zespół punkowy. Ich muzyka jest głośna i energiczna. Jest również głęboka i hipnotyczna. Ich utwory umiejętnie równoważą melodię i chaos, rytm i sprzężenia niszczące kolumny głośnikowe nawiązując do najlepszych zespołów noise rockowych z lat 80-tych i 90-tych.

Są młodym zespołem, ale już znaleźli miejsce w czołówce ważnej wschodzącej społeczności muzycznej w swoim rodzinnym mieście. W ciągu zaledwie trzech lat Lifeguard wydał pełnometrażowy album, dwie EP-ki i dwa 7-calowe single.

`Crowd Can Talk/Dressed in Trenches` to wydana przez Matador Records kompilacja dwóch EPek. `Crowd Can Talk` została pierwotnie wydana latem 2022 roku przez Born Yesterday. `Dressed in Trenches` zawiera pięć zupełnie nowych i niepublikowanych utworów. Oba wydawnictwa są po raz pierwszy dostępne na 12` winylu oraz na CD.

Obie EP są ze sobą ściśle powiązane. Zostały nagrane podczas oddzielnych sesji, ale w tym samym studiu (Electrical Audio) i z tym samym inżynierem (Mike Lust) w ciągu 12 miesięcy. Na każdej z nich zespół doskonali swoje brzmienie - szlifując utwory, które są zwięzłe, chwytliwe, napędzające i uwidaczniające dbałość o szczegóły. Lifeguard tworzą razem poprzez współpracę i improwizację, ale nauczyli się usprawniać swoją pracę i warsztat muzyczny, aby każdy motyw, rytm, melodia czy sprzężenie były celowe.

Na materiale słychać echa podziemnych i niezależnych zespołów gitarowych sprzed dekad. Nie jest to jednak muzyka tylko dla kolekcjonerów płyt! To produkt współczesnej społeczności. Lifeguard to przede wszystkim zespół koncertowy, a piosenki są pisane tak, aby działały w tym momencie.

`Bardziej niż stare płyty przed wszystkim wpływają na nas występy na żywo i ludzie wokół nas` - wyjaśnia Slater. `Inspiracją jest granie koncertów z ludźmi i przeżywanie tego oszałamiającego momentu, gdy widzimy znajomego grającego w Schubas lub Book Club` - dodaje Lowenstein. `Dzieje się to w tych małych skalach, kiedy widzimy dzieciaki grające na żywo i wiemy, że jest to coś nowego i interesującego`.