Opis produktu:
Założony w 2010 roku w Londynie przez Elenę Tonrę, Igora Haefeliego i Remiego Aguilellę zespół Daughter odniósł sukces dzięki swojemu debiutanckiemu albumowi `If You Leave` w 2013 roku, który zadebiutował w Top 20 brytyjskich list przebojów. Jego kontynuacja, `Not to Disappear` z 2016 roku, zdobyła podobne uznanie krytyków i publiczności, a trio występowało na wyprzedanych koncertach na całym świecie. Po wydaniu ścieżki dźwiękowej do gry `Music From Before the Storm` w 2017 roku zespół poświęcił czas na indywidualne projekty. Tonra zadebiutowała swoim solowym przedsięwzięciem zatytułowanym Ex:Re w 2018 roku nagranym w studio 4AD w Londynie.
W 2023 roku Daughter wraca ze `Stereo Mind Game` - swoją trzecią płytą i pierwszym studyjnym albumem od siedmiu lat, próbą odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być oddzielonym od bliskich, a także od samego siebie.
Połączenie i rozłączenie przenikają dwanaście piosenek `Stereo Mind Game` dosłownie i w przenośni. Po nagraniu nominowanego do nagrody Ivora Novello `Music from Before the Storm` zespół przeniósł się ze swojej siedziby w Londynie - Aguilella przeniósł się do Portland w stanie Oregon, Haefeli do Bristolu w Anglii - spędzając czas na własnych projektach. Jednak pomimo fizycznej odległości - dodatkowo zaostrzonej przez pandemię - nadal spotykali się i razem pisali. Wyprodukowany przez Haefeliego i Tonrę `Stereo Mind Game` został stworzony i nagrany w różnych miejscach, w tym w Devon, Bristolu i Londynie, San Diego w Kalifornii i Vancouver w stanie Waszyngton. Centralną romantyczną postacią na płycie jest ktoś, kogo Tonra spotkała San Diego, kiedy przyjechała tam z Londynu. Łączyła ich ważna więź, ale wiedziała, że dzieli ich Atlantyk.
To właśnie o tym śpiewa w `Be On Your Way`, tęsknej, ale żywej piosence o trwałym związku, który jest również niedefiniowalny. Tam gdzie poprzednie piosenki Daughter opłakiwały stare związki, tutaj Tonra akceptuje wszystko, co przyniesie przyszłość.
Trio Daughter rozpoczęło nagrywanie dwunastu piosenek z albumu na poważnie w 2021 roku. Haefeli, który mieszkał w Bristolu, spotkał się z Tonrą w Middle Farm Studios w Devon. Aguilella, który mieszka w Portland w stanie Oregon, nagrał swoje partie perkusji w Bocce Studio w Vancouver w stanie Waszyngton.
Tęsknota za fizycznym kontaktem - uczucie, które nasiliło się podczas pandemii - przeniknęła do wielu z tych utworów. W `Wish I Could Cross the Sea` słyszymy notatki głosowe od młodej siostrzenicy i siostrzeńca Tonry, którzy mieszkają we Włoszech. `(Missed Calls)` zawiera nagranie, na którym jej przyjaciel opisuje sen. Te wiadomości, próby nawiązania kontaktu z bliskimi, których nie widujesz `mogą wyciągnąć cię ze studni`, mówi Tonra - ale tylko wtedy, gdy odbierzesz telefon.
Aby utrzymać relacje z innymi, musimy najpierw zawrzeć pokój ze sobą. `Party` opowiada o ważnym momencie: nocy, w której Tonra uświadomiła sobie, że chce rzucić alkohol. To temat, o którym pisała już wcześniej, ale potrzebowała dystansu, żeby to wyraźnie zobaczyć. Haefeli wykorzystuje jej porównanie: `Tym razem wyszłaś ze studni` - mówi - `i patrzyłaś w dół`. To piosenka, z której jest najbardziej dumna i która użycza swojego tekstu do tytułu albumu (`Some stereo mind game I play with myself`), który odnosi się do sprzecznych głosów, które wszyscy mamy w głowach.
Podczas gdy poprzednie prace Daughter znajdowały siłę w emocjonalnej szczerości `Stereo Mind Game` przyjmuje przeciwne uczucia. `Chodzi o to, żeby nie pracować w absolutach` - mówi Haefeli. Po ponad dekadzie spędzonej na przedstawianiu najmroczniejszych emocji, Daughter stworzyli swoją najbardziej optymistyczną płytę jak dotąd.
Po raz pierwszy Tonra nie jest jedynym głosem. Haefeli użycza linii wokalnych w `Future Lover` i `Swim Back`, a w `Neptune` pojawia się chór. Londyńska orkiestra smyczkowa gra się na całym albumie z orkiestracją Josephine Stephenson a kwartet dęty wnosi ciepło do `Neptune` i `To Rage`.