Tell Me Your Mind And I`ll Tell You Mine - King Hannah CD

Opis produktu:

Czasami zespół pojawia się znikąd, z w pełni uformowanym brzmieniem, gotowym do wypełnienia stadionów - King Hannah to jeden z nich. Pochodzący z Liverpoolu i prowadzony przez twórczą siłę Hannah Merrick i Craiga Whittlea, pojawia się za sprawą `Tell Me Your Mind And Ill Tell You Mine`, EP-ki która jest zarówno kojąca w swoich nastrojach i odurzająca w szybkich muzycznych pejzażach, przynosząca brzmienie, które jest nowe i całkowicie dojrzałe.

Ich neonowe linie gitar i intymne wokale umieszczają codzienność na piedestale, unoszoną melodyjnymi zagrywkami, które tworzą gęstą i wirującą atmosferę.

`Tell Me Your Mind And I`ll Tell You Mine` brzmi jak późne noce i wczesne poranki, od piękna i bliskości gitary akustycznej w otwierającym całość `And Then Out Of Nowhere, It Rained`, po końcowy, wciągający gąszcz przesterowanych gitar w `Reprise (Moving Day)`. W międzyczasie `Meal Deal` przynosi zadymioną atmosferę muzyki Americana, dopełnioną niepewnością znalezienia miejsca do życia. `Bill Tench` to melancholijna euforia wynikająca z nocnego podróżowania szybkimi samochodami - bębny przemykają jak linie na asfalcie, wspierane przez ostre gitary. `Creme Brulee` to nastrojowa ballada, a `The Sea Has Stretch Marks` przywołuje wirującą post-rockową eksplorację kinowych wspomnień. Chcemy, aby ludzie zagubili się w muzyce - mówi Craig.

Craig założył King Hannah, zanim Hannah cokolwiek o nim wiedziała. Widział ją występującą wiele lat temu, ale spotkali się dopiero, gdy Hannah została wyznaczona, by pokazać mu jak radzić sobie z pracą w barze, którą oboje podjęli, jednocześnie tworząc muzykę. Natychmiast namówił ją, by zaczęli grać razem, co przekształciło się w rutynę, spędzając godziny przed pracą w domu Craiga, gdzie przez długi czas Hannah nie mogła zebrać się na odwagę, by puścić mu własną muzykę. Trwało to rok - przyznaje Hannah. Kiedy w końcu zaczęli wspólnie pisać własne piosenki, wszystko się ułożyło.

Oboje grali wcześniej w zespołach, ale dopóki nie założyli King Hannah, żadne z nich nie znalazło tego, czego szukali. Hannah dorastała w Tan Lan, najmniejszej wiosce świata w północnej Walii i nie pamięta czasów, kiedy nie chciała być piosenkarką. Craig zaczął grać na gitarze w wieku 13 lat, a jego starszy brat nauczył go piosenek Jacksona Browne`a. Rok później zaczął grać w zespołach. Wszystko to zmieniło się, gdy tylko utworzyli King Hannah. Chodzi tylko o znalezienie odpowiednich ludzi. Kiedy idę do Craiga z kilkoma akordami i tekstami, on po prostu to rozumie - mówi Hannah. Gdybyśmy się nie znaleźli, nie wiem, gdzie byśmy byli - dodaje Craig.

Gęstość ich brzmienia pochodzi z połączenia gitary i wokalu przy wsparciu Teda White`a, Jake`a Lipca i Olly`ego Gormana. Zainspirowana wokalami Mazzy Star i gitarami Kurta Vile`a, Hannah pisze teksty z samego rana i pozwala jej umysłowi przelać się na papier, zawierając całą surową wrażliwość i przyziemne odbicia mentalnej przestrzeni. Ta wrażliwość jest czymś, co Hannah bardzo dotkliwie odczuwa na scenie, ale także to sprawia, że ich muzyka jest tak magnetyczna. Niczego nie udajemy - mówi Hannah. Nie chcemy brzmieć czysto lub w sposób wypolerowany - dodaje Craig. Chcemy brzmieć realistycznie, dynamicznie i autentycznie.

Wydawnictwo zapowiadał singel `Creme Brulee`, do którego powstał teledysk. Jesteśmy bardzo podekscytowani, mogąc podzielić się z wami naszym pierwszym teledyskiem do naszego debiutanckiego singla `Creme Brulee`!!! Nakręciliśmy go sami i zmontowaliśmy w Liverpoolu i Północnej Walii (zwróćcie uwagę na flagę Walii!), mając na celu stworzenie dokumentalnego filmu domowej roboty, inspirowanego ulubionymi przez nas filmami niezależnymi. Mamy nadzieję, że oglądanie go sprawi wam tyle samo radości, co nam jego robienie!

Drugim singlem, do którego także powstał teledysk, był `Meal Deal`. Hannah komentuje: Mieliśmy przyjemność kręcić zdjęcia do `Meal Deal` w pięknym i kultowym teatrze Playhouse w Liverpoolu. Teledysk wyreżyserował, nakręcił i zmontował Craig. Chcieliśmy wykorzystać wyjątkową przestrzeń, którą mieliśmy do dyspozycji. To stary teatr z tymi wszystkimi niepokojącymi zielonymi korytarzami i ciemnymi zakamarkami, które naprawdę dobrze uzupełniają nastrojowy charakter piosenki. Chcieliśmy również, aby był teatralny, więc scena, reflektory i puste audytorium stały się miejscem, w którym mógł się rozwijać do wielkiego finału. Mamy nadzieję, że udało się stworzyć niezależny, domowy klimat z nutą dramatu i napięcia.