The King Of Limbs (Vinyl) - Radiohead

Opis produktu:

`Geniusz Radiohead jest daleki od wyczerpania`, `To jest głos przyszłości` - takie pełne zachwytu konkluzje można było znaleźć w recenzjach nowego, ósmego albumu zespołu Radiohead z Oxfordu.

Premiera - w formie cyfrowych plików - w przeddzień Walentynek nie była raczej przypadkiem. Na `The King Of Limbs` - to nazwa tysiącletniego ponoć dębu z hrabstwa Wiltshire, nieopodal którego zespół nagrywał płytę - nie ma ani futurystycznego horroru `O.K. Computer`, ani gniewu `Hail To The Thief`, ani projekcji egzystencjalnych lęków `In Rainbows`. To raczej celebracja jeszcze uśpionej, ale budzącej się do życia natury, albo też nawiązująca do pradawnych pogańskich rytuałów wizja nowego świtu: post-rockowy (tak!) w całej swej kompleksowości brzmieniowej i koncepcyjnej odpowiednik awangardowego dzieła Igora Strawińskiego `Święto wiosny`. To - zawężając punkt widzenia - doskonała synteza rozpoczętych dekadę temu, wraz z `Kid `A`` - brzmieniowych i formalnych eksperymentów zespołu, który radykalnie odciął się od gitarowych hymnów `The Bends`, by nie wpaść raz na zawsze do szuflady spasionych beneficjentów multimilionowego, korporacyjnego rocka, mieszczącej tak Bon Joviego i Aerosmith, jak i U2.
Na `The King Of Limbs` - dziele wybitnym, ale i wymagającym wobec słuchacza, który wiele razy musi do niego wracać, by je w pełni docenić i wychwycić wszystkie jego niuanse - znaleźć można wiele znajomych elementów: od freejazzowych eksperymentów z rytmem Ornette`a Colemana z okresu `Dancing In Your Head` (`Little By Little`) po własną adaptację dubstepu (`Feral`); od śpiewanego falsetem a la Bronski Beat klubowego `Lotus Flowers` po acidowo-folkową kołysankę `Give Up The Ghost`; od sięgającego do awangardy początków XX wieku `Boom` po plemienne, niby afrofunkowe klimaty `Morning Mr. Magpie`.
`The King Of Limbs` to przełom w twórczości Radiohead. Zamiast muzyki totalnie podporządkowanej pesymistycznej wizji przyszłości naszej kultury i cywilizacji, dopinającej się na ostatni guzik wraz z wybrzmieniem finalnych dźwięków i ostatecznej jak ostatnia szufla ziemi rzucona na grób, oferuje muzykę otwartą na przyszłość. Zespół - dzięki swym niekończącym się eksperymentom - robi to z mistrzostwem w pełni usprawiedliwiającym przypuszczenie, że jeśli gdzieś rzeczywiście szukać przyszłości tego, co popularnie zwie się rockiem, to tylko tu.