„A czy to zły wzór?” - zapytał krytyków, zarzucających mu, że w swoich filmach próbuje udawać Boga. Mistrz puenty i ciętej riposty, ale też hipochondryk, paranoik, pesymista. No powiedzmy, pogodny pesymista. W lekki sposób porusza najtrudniejsze kwestie: śmierci, choroby, zawiedzionej miłości… Oto jeden z najwybitniejszych reżyserów wszechczasów –
Woody Allen.
Garść ciekawostek o Woody’m Allenie
Woody Allen podobno nigdy nie czyta recenzji swoich filmów. Twierdzi, że woli skupić się wyłącznie na pracy. Został wyrzucony z Wydziału Filmowego Uniwersytetu Nowojorskiego. Powód? Zamiast się uczyć, pisał dowcipy do lokalnej gazety. Jest bardzo lękliwy, boi się: latać samolotem, pająków, psów, Słońca, tłumów, wysokości i… hotelowych łazienek. W 1966 roku wystąpił w reklamie wódki Smirnoff. Aż do roku 2005 wszystkie jego produkcje były kręcone w Nowym Jorku. Uzależniony od psychoterapii. Chodził na nią przez 37 lat i to nawet 3 razy w tygodniu!
Woody Allen gra na klarnecie i od 1974 roku prawie każdego tygodnia występuje ze swoim zespołem w Michael’s Pub na Manhattanie. Pomysł na
film pt. Koniec z Hoolywood zapisał na pudełku od zapałek. Po latach znalazł to pudełko i… nakręcił film. Sens tego, co tworzy, zamyka się w zdaniach: „Wszystkie najważniejsze dzieła filozofów sprowadzają się do wniosku, że rzeczywistość jest nie do zniesienia. Dlatego od dziecka próbowałem od niej uciec…”. Ucieka skutecznie. Zdobył już 137 nagród filmowych.
Kolekcjoner Oscarów
Woody Allen, a właściwie Allan Stewart Konigsberg urodził się 1 grudnia 1935 roku w Nowym Jorku. Ma młodszą siostrę. Rodzice przyszłego reżysera chcieli, by został farmaceutą, on jednak miał artystyczne zainteresowania. Już jako uczeń pisał dowcipy i gagi, co szybko stało się jego źródłem dochodu. Zmienił nazwisko na
Woody Allen, bo stwierdził, że jako Konigsberg kariery nie zrobi. Jeszcze przed 20. rokiem życia trafił do telewizji, gdzie pisał scenariusze do programów satyrycznych. Zadebiutował aktorsko w 1965 r., występując w komedii pt. Co słychać koteczku?. Jako reżyser filmowy debiutował 4 lata później parodią filmu gangsterskiego: Bierz forsę i w nogi.
Allen był trzykrotnie żonaty, z jedną z żon adoptował dwójkę dzieci. Był też w nieformalnym związku z aktorką Mią Farrow, z którą ma jedno biologiczne i dwoje adoptowanych dzieci.
Woody Allen był około dwudziestokrotnie nominowany do Oscara. Statuetki otrzymał cztery, za:
Annie Hall (nagrody za reżyserię i scenariusz), Hannah i jej siostry (scenariusz) oraz O północy w Paryżu (scenariusz). Jako drugi reżyser w historii, po Ingmarze Bergmanie, podczas Festiwalu Filmowego w Cannes w 2002 r. dostał specjalną nagrodę – Palmę Palm. Ma na koncie kilkadziesiąt wyreżyserowanych przez siebie filmów i kilkadziesiąt ról. Oprócz tego, że jest reżyserem, scenarzystą i aktorem, muzykiem, producentem i kompozytorem, również pisze.
Woody Allen jako literat
Woody Allen książki wydał w formie zbiorów opowiadań. Są to: Wyrównać rachunki, Bez piór, Skutki uboczne oraz Czysta anarchia. Jest też autorem kilku sztuk teatralnych. Z kolei
Obrona szaleństwa to zbiór 46 prześmiewczych tekstów Woody’ego Allena, stanowiących znakomity literacki antydepresant na nasze szalone czasy.
