Emily Dickincson ostatnie 20 lat życia spędziła w domu, a w ostatnich miesiącach nie wychodziła nawet z pokoju. Nic dziwnego, że nazwano ja pustelnicą z Amherts. To właśnie w tym amerykańskim mieście w stanie Massachusetts w 1830 roku urodziła się poetka
Emily Dickinson. Była środkowym z trójki potomstwa zamożnego prawnika Edwarda Dickinsona. Rudowłosa Emi buntowała się już w dzieciństwie. Nie podobały jej się surowe, wiktoriańskie zasady wychowania i sprzeciwiała się nauce rzeczy, które uważano za właściwe dla kobiet (m.in. prowadzenie domu). Na bakier była też z religią – kiedy tylko mogła, unikała uczestnictwa w niedzielnych mszach. Zdecydowanie pewniej czuła się w świecie literatury, sztuki i muzyki. Była niezwykle wrażliwa. Po śmierci przyjaciółki 14-letnia Emily przeszła pierwsze załamanie nerwowe.
Emily Dickinson – najbardziej tajemnicza poetka w historii
Emily nigdy nie wyszła za mąż i rzadko opuszczała rodzinny dom, w którym opiekowała się rodzicami. Badacze jej historii wciąż próbują dociec, dlaczego wycofała się ze świata. Jedną z hipotez był miłosny zawód poetki (w jej korespondencji znaleziono trzy listy do mężczyzny nazywanego przez nią Mistrzem). To wtedy, wkrótce po swoich 30. urodzinach, panna Dickinson przestała wychodzić z domu. I wtedy powstały jej
najwybitniejsze wiersze. Po śmierci rodziców (ojciec Emily Dickinson zmarł w 1874 roku, jej matka – rok później) pisarka załamała się. „Nie tylko w komnatach straszy, nie trzeba wcale być gmachem. Korytarze w mózgu mogą większym niż realne napawać strachem” – czytamy w jednym z jej wierszy. Od tamtej pory zaczęła ubierać wyłącznie białe suknie. Powód? Wciąż możemy go szukać. Domniemuje się także, że artystka cierpiała na epilepsję. Pewności jednak nie mamy. Nie na darmo nazywana jest najbardziej tajemniczą poetką w historii. Za życia
Emily Dickinson opublikowano tylko kilka jej wierszy, na dodatek anonimowo i niemal bez jej zgody. Jej nowatorska twórczość nie była rozumiana i doceniana, natomiast sama poetka wydawała zdawać sobie sprawę z własnego geniuszu. Nie pozwalała dopisywać tytułów do swych bezimiennych liryków i złościła się, gdy wydawca zmienił jej myślnik na przecinek. Poetka zdobyła sławę dopiero po śmierci.
Emily Dickinson: Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa
Emily Dickinson zmarła w 1886 roku z powodu przewlekłego, nieleczonego zapalenia nerek. W zamkniętym na kluczyk kuferku jej siostra Lavinia znalazła
rękopisy 1775 wierszy Emily. Po wielu staraniach udało się wydać część jej literackiej spuścizny. Niestety, liryki zostały przeredagowane tak, by zachowały zgodność z panującymi wówczas konwenansami. Pełna i niezmieniona poezja Emily Dickinson została opublikowana dopiero w 1955 roku. Odniosła ogromny sukces. Pustelnicę z Amherts uznano za najwybitniejszą i najbardziej oryginalną poetkę amerykańską.
