Kokainista, palacz, fobik… Takimi słowami można określić jednego z najwybitniejszych, a na pewno najbardziej znanych psychoterapeutów na świecie – Zygmunta Freuda. To człowiek, który zrewolucjonizował leczenie pacjentów psychiatrycznych, tworząc nową metodę poznania człowieka – psychoanalizę. Badał głównie kobiety, o których wyrażał się w taki sposób:
Bierność, masochizm i narcyzm są najbardziej znamiennymi, uwarunkowanymi biologicznie cechami kobiet lub Po trzydziestu latach badań nad duszą kobiety nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, czego pragnie kobieta.
Sigmund Freud urodził się w 1856 roku we Freibergu, w żydowskiej rodzinie austriackiego pochodzenia. Ojciec małego Zygmunta był starszy od jego matki aż o 20 lat, co według Freuda miało wpływ na geniusz syna. Gdy chłopiec miał 3 lata, rodzina przeprowadziła się najpierw do Lipska, a następnie do Wiednia, gdzie Freud mieszkał do 1938 roku (zmarł rok później, w wieku 83 lat, w Londynie).
Freud – lekarz od skojarzeń
W latach 1873-1881
Sigmund Freud studiował medycynę i psychiatrię. Badał lecznicze właściwości kokainy. Praktykował jako lekarz ogólny, ale zdecydowanie bardziej interesowała go neurologia, którą studiował w Paryżu. Po powrocie do Wiednia w leczeniu pacjentów histerycznych zaczął stosować hipnozę, by dojść do ich wypartych ze świadomości wspomnień. Pozytywne oddziaływanie hipnozy doprowadziło go do koncepcji, że u podstaw histerii leżą nie przyczyny organiczne a psychiczne. Był to zalążek psychoanalizy, metody leczenia opierającej się na analizie wspomnień, marzeń, fantazji i snów.
Freud twierdził, że człowiekiem kierują popędy: erotyczny (libido) i destrukcyjny (popęd śmierci). Stworzył też 3 dziedziny życia psychicznego: id (podświadomość – popędy i instynkty), ego (świadomość) oraz superego (nadświadomość). Według badacza nierównowaga między tymi dziedzinami prowadzi do powstawania nerwic, czyli stanów, gdy człowiek nie radzi sobie z wymaganiami id i superego a rzeczywistością. Wywnioskował, że dojście do sedna problemu, czyli wypartych, nieświadomych konfliktów, może prowadzić do wyzdrowienia pacjenta. W latach tych pierwszych badań
Zygmunt Freud ożenił się z Marthą Bernays, z którą miał szóstkę dzieci. Przez 47 lat mieszkał i przyjmował pacjentów w kamienicy przy Berggasse 19. Wyniki badań psychoanalityk przedstawiał w tekstach, tak, by dotarły one do jak największej ilości odbiorców.
Freud książki pisał samodzielnie lub był ich współautorem. W 1895 roku wraz z przyjacielem Josefem Breurem opublikował pierwszą pracę: Studia nad histerią. Opisali w niej 18 przypadków osób, u których podłożem choroby psychicznej było seksualne wykorzystywanie w dzieciństwie...
Zygmunt Freud – książki
Psychoanaliza ma dziś wielu krytyków. Ale
Zygmunt Freud książki napisał tak sprawnie, że nie straciły one na popularności. Podstawowe założenia psychoanalizy Zygmunt Freud zawarł w publikacjach:
Wstęp do psychoanalizy, Poza zasadą przyjemności oraz w pracy Objaśnianie marzeń sennych. W Psychopatologii życia codziennego badacz zajmował się mechanizmami, które powodują, że ludzie popełniają błędy, zapominają. W
książce zatytułowanej Kultura jako źródło cierpień Freud pisał o tłumieniu indywidualności człowieka i narzucaniu mu przez społeczeństwo powszechnie panujących reguł. W Sztukach plastycznych i literaturze znajdziemy psychoanalityczne refleksje dotyczące tytułowych zagadnień. W Dwóch nerwicach dziecięcych
Freud opisał historię Herberta Grafa, zwanego Małym Hansem, który cierpiał na lęk przed końmi oraz Siergieja Pankiejewa, człowieka wilka, który miał liczne fobie, m.in. lęk przed wilkami czy owadami. O seksualności człowieka i jej wpływie na życie
Freud pisał w pozycji pt. Charakter a erotyka. Z kolei o ścisłych powiązaniach między ludzką psychiką a snami opowiadał w publikacji O marzeniu sennym. Wymienione teksty to tylko część książek Zygmunta Freuda. Te i inne książki Freuda (oraz pozycje o nim napisane przez innych autorów) znajdziecie w naszej księgarni.
