Nikt tak jak on nie zbliżył nas do gwiazd. Genialny astrofizyk, kosmolog i fizyk teoretyczny, wizjoner, odkrywca czarnych dziur i grawitacji kwantowej. To
Stephen Hawking, urodzony 8 stycznia 1942 w Oksfordzie jako pierwsze (miał jeszcze dwie siostry i adoptowanego brata) dziecko biologa, doktora Franka Hawkinga i jego żony Isobel. Bohater fenomenalnego filmu Teoria wszystkiego w szkole uczył się dobrze, ale nic nie wskazywało na jego przyszły talent. Młody Stephen chciał studiować matematykę, ale za namową ojca kształcił się w kierunku nauk przyrodniczych, skupiając się na fizyce. Szczególnie interesowała go teoria względności i mechanika kwantowa. W czasie doktoratu zgłębiał tajniki astronomii i kosmologii. Po studiach
Stephen Hawking pozostał na uczelni i pracował początkowo jako pracownik etatowy, a następnie profesor na Wydziale Matematyki Stosowanej oraz w Instytucie Astronomii.
Trudy życia Stephena Hawkinga, czyli jak być silniejszym od choroby
W
biografii Stephena Hawkinga nie sposób pominąć jego nieuleczalnej choroby. U wysportowanego młodego mężczyzny zdiagnozowano stwardnienie zanikowe boczne (ALS). Lekarze dawali mu 2-4 lata życia. Hawking miał wtedy 21 lat i był tuż przed ślubem. Fizyk załamał się, wpadł w depresję i zaczął pić alkohol. Pomogła mu jego przyszła żona. Twórca grawitacji kwantowej powoli tracił władność w kończynach, nie panował nad głosem. Od 1974 roku nie wstawał już z łóżka. W wyniku tracheotomii, która uratowała mu życie w czasie zapalenia płuc,
Stephen Hawking stracił mowę. Od tamtej pory porozumiewał się ze światem za pomocą syntezatora mowy. Mimo swego kalectwa, był człowiekiem o ogromnym poczuciu humoru. Zresztą i do swojej ułomności podchodził z dużym dystansem, mówiąc np.:
Zacząłem myśleć o czarnych dziurach, kiedy kładłem się do łóżka. Moje inwalidztwo sprawia, że jest to bardzo powolny proces, więc miałem wiele czasu. Choroba rozwijała się u Hawkinga nietypowo. Z ALS ludzie rzadko przeżywają 10 lat.
Stephen Hawking przeżył tych lat 50. Odszedł 14 marca 2018 roku.
Stephen Hawking książki
Hawking oprócz tego, że był genialnym fizykiem, był również świetnym pisarzem.
Książki Stephena Hawkinga przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, a w niemal każdym kraju, w którym były wydawane, przez wiele tygodni nie schodziły z list bestsellerów. Jako przykład można podać
Krótką historię czasu – 237 tygodni na liście The Sunday Times. Hawking książki wydawał systematycznie, przekonany o istotnej roli popularyzacji nauki. Wśród jego dzieł wymieńmy te najważniejsze:
Wszechświat w skorupce orzecha,
Czarne dziury czy
Jeszcze krótsza historia czasu. Wpisując w internetową wyszukiwarkę hasło
Stephen Hawking biografia, natkniemy się na informację, że Hawking książki pisał nie tylko dla dorosłych, ale również dla dzieci. Wraz ze swoją córką Lucy napisał trzy powieści z gatunku fantastyczno-naukowego dla najmłodszych:
Jerzy i tajny klucz do Wszechświata,
Jerzy i poszukiwanie kosmicznego skarbu oraz
Jerzy i Wielki Wybuch.
Stephen Hawking książki tworzył przez całe życie. Oprócz zagadnień typowych dla naukowca, poruszał w nich również problemy egzystencjalne. Twierdził:
Jesteśmy tylko szczególnie zaawansowaną w rozwoju odmianą małp na niezbyt ważnej planecie, krążącej wokół całkiem przeciętnego Słońca. Ale jesteśmy w stanie poznawać wszechświat. Dopiero to sprawia, że jesteśmy wyjątkowi. Sam o sobie mówił, że jest agnostykiem. Uważał, że wszechświat nie jest dziełem Boga, bo aby powstał, nie musiał zadziałać żaden kreator. Był racjonalistą:
Żyjemy we wszechświecie rządzonym przez racjonalne prawa, które możemy odkryć i zrozumieć. Spoglądajmy w górę na gwiazdy, a nie w dół na własne stopy. Staraj się nadawać sens temu, co widzisz i pytaj siebie, dlaczego wszechświat istnieje. Bądź ciekawski. Chcecie dowiedzieć się, dlaczego aby przeżyć jako gatunek musimy podróżować ku gwiazdom, sięgnijcie po dzieła genialnego badacza.
Książki Stephena Hawkinga w języku polskim są dostępne w księgarniach na terenie całego kraju (także w internecie!).
