Autor Feliks Koneczny - biografia
Koneczny Feliks – życiorys
Feliks Koneczny urodził się (w 1862 roku) i wychował w Krakowie. Jego dzieciństwo nie było usłane różami – w wieku kilku lat został osierocony przez matkę Józefę. Ojciec, pracownik kolei, ożenił się powtórnie i doczekał kolejnego syna, Józefa. Z nauką u młodego Feliksa bywało różnie. Szkołę podstawową ukończył z bardzo dobrymi wynikami, dlatego kontynuował edukację w gimnazjum św. Anny. Z czasem jednak opuścił się w nauce, powtarzał nawet czwartą klasę. Maturę zdał eksternistycznie dopiero w 1883 roku. Nie przeszkodziło mu to jednak w uzyskaniu tytułu doktora po ukończeniu historii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jeszcze w trakcie studiów Feliks Koneczny ożenił się z Marcelą Kerč, z pochodzenia Czeszką. Feliks Koneczny – kariera Swoją karierę zawodową Feliks Koneczny rozpoczął od prowadzenia badań w Archiwach Watykańskich. Po powrocie zatrudnił się w Archiwum Akademii Umiejętności. W późniejszych latach pracował również w bibliotekach i redagował artykuły dla licznych czasopism. Zawierucha I wojny światowej sprawiła, że Koneczny Feliks wraz z rodziną wylądowali na Morawach, gdzie autor zajął się pisaniem książek. Od 1919 roku pracował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, gdzie po trzech latach uzyskał tytuł profesora. Po przejściu na emeryturę wrócił do rodzinnego Krakowa. Wciąż publikował, ale od historii bliższe stały mu się historiozofia, etyka i religia. Pozostawiwszy po sobie bogaty dorobek naukowy, Feliks Koneczny zmarł 10 lutego 1949 roku.
Feliks Koneczny książki
W 1948 r., po sześćdziesięciu latach badań, Feliks Koneczny wyliczył, że jego dorobek naukowy obejmuje 26 książek, z których każda ma od 300 do 400 stron, nie mówiąc już o ponad 300 artykułach, broszurach i przedrukach. Sporą część życia Koneczny poświęcił rozważaniom z dziedziny historiozofii, dotyczącym cywilizacji. Efektem tego było stworzenie porównawczej nauki o cywilizacjach. Uczony podzielił je na około dwadzieścia typów, spośród których siedem nadal istnieje. Cztery są starożytne: bramińska, żydowska, chińska i turańska, a trzy średniowieczne: łacińska, bizantyjska i arabska. Różnice między cywilizacjami wynikają z ich podejścia do prawa i etyki. Najbardziej znane książki Feliksa Konecznego opisujące to zagadnienie, to: O wielości cywilizacji, Religie a cywilizacje, O cywilizację łacińską czy Etyki a cywilizacje.
Cywilizacje według Feliksa Konecznego
W swoich książkach Koneczny dowodził, że w cywilizacji łacińskiej źródłem prawa jest etyka. Jeżeli niektóre prawa nie są etyczne, wówczas ulegają zmianie. Rząd ocenia się na podstawie przestrzegania etyki. Prawo ma podwójny charakter, obejmuje bowiem sfery publiczną i prywatną. Religia jest autonomiczna, niezależna i oddzielona od państwa. Wysoko ceni się indywidualność, samorządność i decentralizację, a wiedza jest empiryczna. Z kolei w cywilizacji bizantyjskiej zorganizowana religia zależy od państwa. Wszelkie środki są dozwolone, by osiągnąć cele polityczne. Politycy prywatnie przestrzegają etyki, ale społeczeństwo ocenia ich na podstawie umiejętności. Legalny rząd ma władzę absolutną, a jego rozkazy są niepodważalne. Przykładem takiej cywilizacji były na przykład Niemcy czasów Bismarcka. Zdaniem Feliksa Konecznego w cywilizacji turańskiej źródłem prawa i etyki jest rząd, stojący ponad prawem i etyką. Obywatele nie mogą wątpić we władcę. Jako przykład Koneczny podawał carską Rosję. Cywilizacja żydowska natomiast uznaje prawo za najważniejsze – to ono jest źródłem etyki. Prawa nie można zmienić, ale może być różnie interpretowane. Cywilizacja ta jest sakralna, religia odgrywa w niej kluczową rolę. Według Konecznego Feliksa jednym z elementów cywilizacji żydowskiej jest wiara w nadrzędną rolę jednego narodu lub rasy. Za jej wytwory, mimo ateizmu, autor uważał państwa komunistyczne.
Konecznego książki historyczne
Feliks Koneczny był nie tylko wybitnym historiozofem, ale przede wszystkim historykiem. Interesowały go głównie dzieje Europy Środkowo-Wschodniej w czasach średniowiecznych i wczesnonowożytnych. W swoich książkach Koneczny poruszał najczęściej zagadnienia związane z Krzyżakami (Jagiełło i Witold), a także stosunkami polsko-rusińskimi (O pierwotnej polskości Ziemi Chełmskiej i Rusi Czerwonej, Polskie Logos a Ethos). Dużą popularnością cieszą się także popularyzatorskie książki Feliksa Konecznego. Starszym czytelnikom polecamy Dzieje Polski za Piastów oraz Dzieje Polski za Jagiellonów, a młodszym Dzieje Polski opowiedziane dla młodzieży. Z pewnością pozwolą one spojrzeć na historię naszego kraju z nieco innej perspektywy. 
